MAVİŞ

21. Bölüm

Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydim. Nolmustu bana. En son merdivenlerden düştüğümü hatırlıyorum.

Başımda annem babam Ebru ve Demiri görünce gözüm Barani aradı. Ama odada yoktu. Belki de disardadir.

"Anne"

Dedim güçsüz çıkan sesimle. Kafam acayip şekilde ağrıyordu.

"Aslım "

Dedi annem elimden öperek elimi başıma götürdüğümde sargı bezi olduğunu gördüm.

"Noldu bana"

"Bir şey hatirlamiyor musun "

Dedi Ebru diğer elimi tutarken.

"En son hatırladığım şey merdivenlerden düşüyordum. Sonrası yok. "

"Seni hastaneye getirdik. Ameliyat oldun sonra yoğun bakımda yattin iç kanama gecirdin sonra bir daha ameliyat oldun. Ama şimdi iyisin. "

Oha bu kadar şey olmuş ben hiç birini hatırlamıyorum. Dünyadan haberim yok.

"Bu kadar şey olurken ben neredeydim ya"

Deyince herkes güldü.

"Bir yerin acıyor mu Aslı"

"Sadece başım ağrıyor baba"

"Tamam o zaman Hatice hadi biz bir doktorun yanına gidelim. "

Deyince annem benim başımdan öpüp babamın arkasından odadan çıktı. Demir de benim yanıma gelip

"Geçmiş olsun Aslı "

"Saol Demir. "

Dedim bende gülümseyerek

"Bu arada Baran nerde"

"Baran sen uyanana kadar burda bekledi. İyi olduğunu öğrenince de gitti. "

"Neden ki"

"Senin bu durumundan kendini sorumlu tutuyor ve senden uzak durmaya karar vermiş. "

Ne demek uzak durmaya karar vermiş.

"Onun bir suçu yok ki"

"Seni itenin Merve olduğunu düşünüyoruz ve Baran da kendini sorumlu tutuyor "

"Peki beni iten belli mi"

"Müdür kameralardan izlemiş. Siyah kapşonlu biri. Yüzü gözükmüyor ama erkek olduğu kesin. Zaten polisler de araştırıyor. "

"Mervenin yaptırdığına eminim. "

Diye araya girdi Ebru.

"Kendisi yapmayıp başkalarına yaptırıyor. Ama ben onu da o seni itenide elime geçirirsem ne yapacağımı biliyorum. "

Ben de gülümsedim. Ama aklım  Barandaydi. Kimin yaptırdığı elbet bulunur. Açıkçası bende Merveden şüpheleniyordum. Yoksa kim benden ne istesin ki. Birini bulmuş yaptırmıştir. Tabiki beni bu hale getiren cezasını çekecektir.

Beni düşündüren şey Baranin ben uyanana kadar bekleyip sonra gitmesi. Asıl benim ona şimdi ihtiyacım var. Ama o korkak gibi gitmeyi tercih etmiş. Benim onu sorumlu tuttuğum falan yok ki. Benden vazgeçmesi zoruma gidiyor. Bu zamana kadar yanımda oluşu seni bırakmam deyişi...

"Biliyor musun Aslı Selim de burdaydi. O da bekledi. "

Saskindim açıkçası. Selim bu günlerde çok fazla karşıma çıkıyordu. Önce beni boğulmaktan kurtarıyor. Sonra hastanede bekliyor. Neden böyle yapıyor.