GUNITA

326 51 23
                                    

Panahon ay sadyang mabilis
May mga dumarating at umaalis
Minsan hiling mo'y h'wag na lang sumapit
Pangyayaring magdudulot lamang ng sakit

Noong kamusmusa'y aking natatandaan
Isang lalaking maitim ngunit may kabaitan
Laging nakangiti kahit saan maabutan
Tunay na busilak ang kanyang kalooban

Kailan ma'y 'di maaalis sa aking isipan
Kung paano niya ako minahal at pinahalagahan
Kahit sandaling panahon lamang ang aming pinagsamahan
Hindi mapapantayan ang ipinakita niyang kagandahan

Sa aking pagpasok sa eskwelahan
Walang mintis ako'y kanyang inaabangan
Baon ko'y walang sawang dinadagdagan
Kahit na magulang ko'y tutol at madalas pinagbabawalan

Mga putaheng iyong pinaghirapan
Noo'y ayaw kong kainin at kailangan pa'y sapilitan
Sa mga oras na ito'y aking pinagsisisihan
Sana noon pa pala'y akin ng nilantakan

Ni minsa'y hindi ako dumaing
Sa pagpapangaral mong kay lambing
Tuloy akin pa ring hinihiling 
Na sana'y nagtagal ka pa sa aking piling

Paglisan mo'y lubhang kirot ang idinulot
Lakas at tatag ng loob ay 'di malaman kung saan huhugot
Buong katawa'y tunay na nanlalambot
Pagsasama nati'y naputol na't naudlot

Pinananabikan ko ang iyong ngiti at pagmamalasakit
Dalangin pa rin na sana'y lisanin na ng sakit
Ang puso kong nakakulong pa rin sa pait
Kahit na ilang taon na ang lumisan at sumapit

Hanggang ngayo'y natatandaan pa rin ang amoy
Ng pabango mong kay bango pag sumisimoy
Mga kakat'wang ala-alang sa utak ko'y sumasaboy
Kailan gugunitain ng hindi tumataghoy


***WAKAS***

Likhang Tula (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon