Gabi gabi na lang ay umiiyak hanggang sa makatulog
Kinikimkim na nadarama’y para nang sasabog
Panay ang bugbog ng walang kaabog-abog
Paulit-ulit ma’y ‘di nasasanay sa pagkalamog
Mabigat ang mga mata sa pagdilat sa umaga
Kung maaari’y h’wag nang bumangon at buong araw na lang humilata
Sakit na dinaramdam na walang kahit na sino ang nakakakita
Dinudulot ay labis na pagod kahit walang ginagawa
Napapapikit at napapailing sa tuwing may maaalalang pagkakamali
Kapag pinigilan ang nadarama ay lalo lang sumisidhi
Mga gunita na luha lang ang hinahabi
Bawat patak sa pisngi’y labis na lungkot ang sinasanhi
Puso’t isip ay labis nang naguguluhan
Paano ba ito malulusutan at malalampasan
Tila wala nang pag-asa itong kinasasadlakan
Tatag at lakas ay wala nang mapaghugutan
Isip ay lubhang makapangyarihan
Kayang magpaikot at manakit ng ‘di ka hinahawakan
Ano nga ba ang pinakamabisang panglaban?
Sa mga multo na sa aking isip ay nananahan
*WAKAS*
BINABASA MO ANG
Likhang Tula (COMPLETED)
PoetryKung puso'y nag-hahanap ng kaunting kurot Ito ang akdang sa kalooban mo'y lalapirot Mababatid na buhay ay hindi biro at masalimuot Sa reyalidad tiyak ika'y mapapahugot Sa koleksyong ito'y napapaloob ang mga madamdaming salaysay Ng mga kaganapang nan...
