Önceki bölümü atlamayın❤
"Senden çok fazla bahsetti, Murat."
Takside önde oturan Poyraz omuzunun üzerinden söylediği cümlenin ardından yüzünde beliren samimi gülümsemeyi Yavuz'a sundu. Cevap olarak ise Yavuz gözlerini ellerinden kaldırmadan kafasını sadece olumlu anlamda sallamakla yetinmişti.
"Poyraz'la tanışmayı çok istiyordun. Neden konuşmuyorsun?"
Kulağına doğru fısıldayarak konuşmamın ardından bile başını kaldırmadı ve dikkatini parmaklarından ayırmadan benim gibi fısıldadı.
"Utanıyorum."
Bu hallerini bildiğim için fazla üzerine gitmemin daha kötü olacağını düşündüm o an.
"Rüzgar evde mi?"
Rüzgar'ın ismini duymasıyla Yavuz hemen başını kaldırıp bir Poyraz'a bir bana bakmaya başladı. Rüzgar ile neden bu kadar çok ilgilendiğini bilmiyordum ama bazı düşünceler beynimi birtürlü rahat bırakmıyordu.
"Evden çıktığımı var sanki."
Poyraz'ın üzüntülü sesinin arabada duyulmasının hemen ardından Yavuz'un titrek sesi duyulmuştu.
"Çok mu üzgün? Kendini eve kapatacak kadar mı?"
Ben Yavuz'un pembeleşen yüzünü incelemeye yeni başlarken Poyraz hiç alışmadığım bir üzüntüyle arkaya doğru konuştu.
"Senden sonra çok şey oldu Murat."
Şu an bu konuların konuşulacağı bir yerde olmadığımızı bildiğim için aklımda oluşan soruları kısa bir süreliğine erteleme kararı vermiştim. Zaten Poyrazlara geldiğimiz için arabadan inme zamanımız gelmişti bile.
Kapının önünde Yavuz'la beraber Poyraz'ın taksiden inmesini bekldiğimiz sırada Yavuz yine hiç neşe barındırmayan sesiyle konuştu.
"Onu yeniden göreceğin için heyecanlı mısın?"
Bu soruya cevap vermek istemiyordum aslında. Cevabının ne olduğunu bile bilmediğim bir soru için bir şey söyleyemeyecektim.
Bu soruyu nasıl atlayacağımı düşündüğüm sırada Poyraz benim kurtarıcım olmuştu.
"Rüzgar'ın benim geleceğimden haberi var mı?"
Sorumun cevabını az önce gelen Berkan kafasını olumsuz anlamda sallayarak vermişti.
"Onu bu kadar yıpratan ne peki?"
Peki kelimesinin dudaklarımdan dökülmesiyle gözlerim istemsizce yanımda sessiz bir şekilde oturan Yavuz'u bulmuştu.
"Senden sonra herkesten uzaklaştı."
"Murat için mi bu kadar üzgün?"
Odadaki tüm gözler Poyraz'ın konuşmasını bölerek lafa atlayan Yavuz'un üzerine dikildiği sırada kafasını yeniden yere eğerek elleriyle oynamaya başladı ve kısık sesle konuştu.
"Yani ben Murat'ı bu kadar çok sevidiğini bilmiyordum. Yeniden barışmak mı istiyor? Sevgili anlamında?"
Engel olamadığım gülümsememi bastırmak gereği duymadan elimi Yavuz'un dizine koyarak güven vermek istercesine sıktım.
"Öyle bir şey yok. Merak etme."
"Bu konuyu neden merak ediyorki?
Berkan müzip gülümsemeyle ikimize baktığı sırada Yavuz'un gözleri faltaşı gibi açıldı.
