📷; cameraman

32 [final]

bu benim ilk hikayem olduğu için çok duygusal hissediyorum.. bu kadar erken finali planlamamıştım ama ilk başlardaki gibi hevesle yazmadığımı ve o hevesimin kırıldığını hissettim.. neyse buraya uzun bir şey yazmayacağım sizi seviyorum ve teşekkür ederim 🧡

//

"Günaydın." Gözlerimi aralarken Jimin'in boğuk sesi kulaklarımı doldurmuştu.

"Günaydın." dedim bulanık olan görüşümü netleştirdiğim zaman.

Jimin'in saçlarının uçları ıslaktı ve tepemde gecemi bile aydınlatacak gülümsemesiyle gülümsüyordu.

"Rahat uyudun mu?" Saçlarımı geriye itmeye başlayarak, burnumun ucuna ufak bir öpücük kondurdu.

"Evet." diyerek mırıldandım. "Kalkıp duşa girsem iyi olacak."  Giyinik olan Jimin'i süzdüğümde, altından üzerimdeki örtüyü çekiştirdim. Hareketime gülümserken gözlerini benden ayırmamıştı.

"Şu an nasıl göründüğümü bile bilmiyorum ama bana gördüğün en güzel şeymişim gibi bakmayı kes." Bir elimle yüzümü kapatırken diğer elimi Jimin'in yüzüne götürmüştüm.

"Çünkü gördüğüm en güzel şeysin." Aynı anda kahkaha attığımızda, yatakta doğruldum.

"Biraz yatakta oynayalım." Kalkmama izin vermediğinde Jimin'i onaylamamıştım.

"İlk önce yıkanmama izin ver. Vücudumu bir otomobilin altında ezilmiş gibi hissediyorum." Jimin alt dudağını dişlerinin arasına alıp kıkırdadığında, ne söylediğimi aklımdan tekrar geçirmiştim.

"Yani şimdi bana ima etmek istediğin şey otomobil gibi olmam mı?" Yüksek sesle kahkaha attığımda ellerimle yüzümü kapattım.

"Hayır, hayır!" Jimin gülmeye devam ederken yavaşça yataktan kalkıp banyoya doğru ilerledi. İçeriden bana havlu getirmişti. Elinden havluyu alırken yavaşça arkasını döndü. Havluyu vücuduma dolarken yataktan çıktım.

"Teşekkürler!" Banyoya doğru ilerlerken neşeyle şakıdım.

Ardımdan kapıyı kapattıktan sonra suyu ayarlamıştım. Kendimi rahatlatıcı suyun altına bırakıp ilk önce saçlarımı, sonra vücudumu köpükledim.

//

"Jungkook gelmek için çok ısrar edip duruyor." Jimin elimi kavradığında beraber kahvaltı edeceğimiz alana doğru ilerledik.

"Gelmek istiyorsa gelsin." Dudaklarını büzdüğünde hafifçe güldüm.

"Ama biz daha doğru düzgün vakit geçiremedik ki."

"Bebeğim hemen gelsin demiyorum zaten." Yüzünü anında bana çevirdiğinde yüzüne genişçe gülümsemesi yayılmıştı.

"Hım? Dudaklarının aldığı şekil tekrar görülmeye değerdi." Masaya yerleştiğimizde konumuzdan sapmamak için Jimin'in cümlesine cevap vermeyecektim.

"Birkaç gün daha vakit geçirdikten sonra sıkıldığımızı ve hepsinin gelmesini söyleyelim." Bize servis açtıkları sıra biraz sessiz kalmıştık. İşlerini bitiren görevliler gittikten sonra konuşmamıza devam etmiştik.

"Onlar varken sürekli beraber olamayacağız." Yanlış düşündüğünü ima ederek konuşmaya başladım.

"Sürekli yan yanayız ve aynı odayı paylaşıyoruz. Ve ayrıca üyelerin yanında da rahat davranmaya başladık." Jimin beni yavaşça onaylasa bile dudaklarının şekli hala bunu düşünüyor olduğunu gösteriyordu.

"Tamam." dedi kahvaltılıklardan yemeğe başlayarak. "Onları ararım."

"Beraber görüntülü arayalım. Ne diyeceğini kestiremiyorum." Jimin gözlerini devirirken gülmüştüm.