The Change [ΒΟΟΚ 1]

Ας μάθουμε τι μας κρύβουν τόσο καιρό!

Χτύπησε κουδούνι για την πρώτη ώρα και βαριεστημένα, περπάτησα μέχρι την τάξη.

Έκατσα στο θρανίο μου, αλλά επειδή η Κατερίνα έλειπε απλώθηκα σε όλο το θρανίο, μπας και βολευτώ και με πάρει ο ύπνος.

Για ποιον γαμημένο λόγο να βάλεις μουσική πρώτη ώρα και μετά να βουίζουν τα αυτιά σου; Δεν καταλαβαίνω την λογική τους, πραγματικά!

Μπήκε μέσα η τρελή και άρχισε να τραγουδάει και με ξεκούφανε...

Έβαλα τα χέρια μου πάνω στο θρανίο και ακούμπησα το κεφάλι μου πάνω τους, κλείνοντας τα μάτια μου.

Μετά από λίγο, ένιωσα ένα ταρακούνημα και πετάχτηκα πάνω, φωνάζοντας σεισμός!

Αφού γέλασε όλη η τάξη και άκουσα το κήρυγμα της καθηγήτριας, έκατσα κανονικά στην θέση μου και προσπαθούσα να ξυπνήσω εντελώς.

Ορφέας- Κυρία, να πάω να φέρω έναν καφέ στην Φοίβη; Θα ξανακοιμηθεί όπου να 'ναι!

Είπε γελώντας και του χάρισα ένα πανέμορφο κωλοδάχτυλο, χωρίς βέβαια το δει η καθηγήτρια και μου έβγαλε γλώσσα.

Τελικά τον άφησε και μετά από λίγο επέστρεψε με τον καφέ μου και τον καφέ του στα χέρια του.

Τον ευχαρίστησα και με την πρώτη γουλιά, ένιωσα άλλος άνθρωπος. Πιο ξύπνια!

Όταν χτύπησε κουδούνι, βγήκαμε με τον Ορφέα στο προαύλιο και κάτσαμε μαζί με κάτι άλλα αγόρια.

Επειδή κρύωνα, ζήτησα την ζακέτα του Ορφέα, μιας και είχα αφήσει το τζάκετ μου στο σπίτι και μου την έδωσε.

Φοίβη- Ευχαριστώ!

Έριξα το κεφάλι μου στον ώμο του και περίμενα να περάσει η ώρα, για να έρθει και η Κατερίνα.

Η Κατερίνα πήγε για κάτι εξετάσεις, επειδή την πόναγε η κοιλιά της και θα έρθει την τρίτη ώρα.

{...}

Χτύπησε το κουδούνι για το δεύτερο διάλειμμα και βγήκα έξω, φορώντας ακόμα την ζακέτα του Ορφέα.

Βγήκα έξω κι εκείνη την ώρα ω Κατερίμα περνούσε την καγκελόπορτα, κρατώντας και το τζάκετ μου μαζί.

Κατερίνα- Καλά μαρή, την ζακέτα του Ορφέα φοράς;

Φοίβη- Κρύωνα. Φέρε τώρα το μπουφάν μου!

Με συνοπτικές διαδικασίες έβγαλα την ζακέτα του Ορφέα και φόρεσα το τζάκετ μου.

Την πήγα αμέσως στον Ορφέα, γιατί παίζει να ξεπάγιαζε τόση ώρα και η Κατερίνα με ακολούθησε.