The Change [ΒΟΟΚ 1]

Γίναμε και μπογιατζήδες τώρα!

Κατερίνα

Πέρασε μια εβδομάδα από τότε που η Μαρίζα τα έφτιαξε με τον Νίκο και μας έχουν πρήξει.

Και μας κάνουν και ρεζίλι κάθε φορά που πάμε στην παραλία! Την μια τσιρίζουν, την άλλη κακαρίζουν και όλοι γυρνάνε να μας κοιτάξουν...

Τέλος πάντων, σήμερα θα πάμε όλη η παρέα για να βοηθήσουμε την Μαρίζα να φτιάξει το διαμέρισμά της.

Φόρεσα ό,τι πιο πρόχειρο είχα στην ντουλάπα μου και μαζί με την Φοίβη, αρχίσαμε να πηγαίνουμε με τα πόδια προς το καινούριο διαμέρισμα της Μαρίζας, που είναι αρκετά κοντά στο σπίτι μας, αλλά πρώτα σταματήσαμε σε έναν φούρνο και πήραμε φαΐ και καφέδες για όλους.

Φτάσαμε στην πολυκατοικία και με τα χίλια ζόρια ανεβήκαμε στον πέμπτο που είναι το διαμέρισμα, επειδή αυτό το ρημάδι το ασανσέρ δεν δουλεύει.

Μπήκαμε μέσα, αφού η πόρτα ήταν ανοιχτή και κάτσαμε να καταβροχθίσουμε ό,τι είχαμε πάρει, γιατί όπως λέει και η παροιμία: νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, που στην προκειμένη περίπτωση είναι: νηστικιά Κατερίνα δεν δουλεύει.

Αφού μαζέψαμε τα σκουπίδια που είχαμε κάνει και τα βάλαμε σε μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών, αρχίσαμε να κολλάμε χαρτοταινία στους διακόπτες, στις πρίζες και στην αρχή των πλακακίων (??), ενώ τα αγόρια βάζανε στο πάτωμα εφημερίδες.

Μαρίζα- Αυτόν τον τοίχο τον θέλω κόκκινο και τους άλλους ένα σπασμένο άσπρο που έχω πάρει. Κάπου εκεί θα είναι!

Είπε και έδειξε μια στοίβα με κουτάκια μπογιάς.

Τα αγόρια άρχισαν να βάφουν τους τοίχους άσπρους με τις μπατανόβουρτσες (??), ενώ εμείς με τα rollers (??) ή όπως σκατά λέγονται, αρχίσαμε να βάφουμε τον κόκκινο τοίχο.

Τα κάναμε όλα πολύ προσεχτικά, τουλάχιστον εμείς, για τα αγόρια δεν έχω ιδέα.

Η Φοίβη έβαλε μουσική σε ένα ηχειάκι που είχε φέρει και η ώρα, περνούσε όμορφα.

Αφήσαμε τον τοίχο να στεγνώσει ελάχιστα και μετά τον ξαναπεράσαμε δεύτερο χέρι.

Όταν επιτέλους τελειώσαμε με τον κόκκινο τοίχο, κάτσαμε πάνω στις εφημερίδες για να ξεκουραστούμε, αλλά μετά θυμηθήκαμε πως πρέπει να πλύνουμε τα rollers, για να μην στεγνώσει πάνω η μπογιά.

Τα πλύναμε στην άσπρη, επαναλαμβάνω άσπρη μπανιέρα και είμαι σίγουρη πως άμα μείνει χρώμα, η Μαρίζα θα μας βάλει να το καθαρίσουμε.