The Change [ΒΟΟΚ 1]

Ρεζίλι σε όλο το Παρίσι

Επιτέλους σήμερα βγαίνω!

Ποτέ δεν μ' άρεσαν το κωλονοσοκομεία, κι ας έχω έρθει αρκετές φορές.

Έβαλα τα ρούχα που μου έφερε η Κατερίνα και βάφτηκα λίγο, γιατί θύμιζα ζόμπι.

Τα μαλλιά μου μού τα περιποιήθηκε η Κατερίνα, που μου τα έπλεξε δύο γαλλικές πλεξίδες.

Την αγκάλιασα κι εκείνη μου χαλογέλασε.

Βγήκαμε από το δωμάτιο και έξω μας περίμεναν τα αγόρια.

Πρώτα με αγκάλιασε ο Ορφέας και τελευταίος ο Ορέστης που δεν με άφηνε από την αγκαλιά του.

Χαιρετήσαμε τον συμπατριώτη γιατρό και αφού βεβαιωθήκαμε πως είμαστε όλοι μαζεμένοι, προχωρήσαμε προς την έξοδο.

Oρέστης- Μωρό μου, πού θες να πάμε;

Ψιθύρισε κοντά στο αυτί μου και με φίλησε στον λαιμό.

Φοίβη- Θέλω να πάμε να φάμε! Το φαγητό στο νοσοκομείο είναι χάλια...

Είπα και έβγαλα έξω την γλώσσα μου και έδειξα με μια έκφραση ό,τι να 'ναι πως ήταν για τα σκουπίδια.

Όλοι γελούσαν κι εγώ χαμογελούσα σαν χαζή στο κενό.

Είμαι ευτυχισμένη. Έχω ένα αγόρι που μ' αγαπάει και τον αγαπάω, φίλους που με στηρίζουν και μια τρελή οικογένεια που είναι για τρελοκομείο, αλλά τους κρατάω.

Φτάσαμε έξω από μια κλασική ταβερνούλα κι ελπίζω να μην έχει κι εδώ πάλι τα ωμά κρέατα, όπως και στα υπόλοιπα εστιατόρια, ταβερνάκια που συναντήσαμε στον δρόμο.

Κάτσαμε σε ένα τραπέζι για τέσσερις και παραγγείλαμε, όταν ήρθε ο σερβιτόρος μετά από σαράντα δύο χιλιάδες χρόνια, που κουνάγαμε τα χέρια μας πέρα δώθε μπας και μας δώσει κανείς σημασία.

Οι υπόλοιποι πελάτες μας κοιτούσαν λες και είμαστε από άλλο πλανήτη με αυτό το ξεκαρδιστικό, τελείως αποτυχημένο βλέμμα αγελάδας.

Αφού μετά από ενάμιση αιώνα, μας έφεραν τα πιάτα μας, όμως ξέχασαν να μας φέρουν νερό.

Στήριξα τον αγκώνα μου στο τραπέζι και ακούμπησα με τα δύο δάχτυλά μου το μέτωπό μου, απελπισμένη.

Όποιος κατάλαβε, κέρδισε ένα μπισκοτάκι από μένα..

Έκανα νόημα στον σερβιτόρο, αλλά ήταν αποροφημένος στο κινητό του που δεν έδινε δεκάρα, τι γινόταν γύρω του.

Ανέβηκα πάνω στην καρέκλα και άρχισα να χοροπηδάω μπας και με πάρει είδηση και έρθει, πριν αρχίζω και γκαρίζω και γίνουμε ρεζίλι στο μαγαζί, στην γειτονιά και σε όλο το Παρίσι γενικότερα.