The Change [ΒΟΟΚ 1]

Αγελαδίσιο βλέμμα πιγκουίνου...

4 χρόνια μετά

Και επιτέλους ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΠΤΥΧΙΟ!

Όπως και η Κατερίνα, η Μαρίζα και ο Ορφέας, ενώ ο Ορέστης με τον Νίκο αποφοίτησαν πέρυσι.

Πλέον, είμαι 22 χρονών και συγκατοικώ με τον Ορέστη, ενώ ο Ορφέας με την Κατερίνα συγκατοικούν στο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει στην πρώτη χρονιά της σχολής.

Η Μαρίζα με τον Νίκο μένουν μαζί στο διαμέρισμα της Μαρίζας και ο Δημήτρης με την Χριστίνα τα φτιάξανε.

Όλα κυλούν τέλεια στις ζωές μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Η μαμά μου με την Ντίνα συνεχίζουν να μένουν μαζί, ο μπαμπάς μου με την Ξένια είναι στα καλύτερά τους, ο πατέρας του Ορφέα τα ξαναβρήκε με την μητέρα του και μένουν μαζί στην Θεσσαλονίκη.

Επίσης, η Μαρίζα ξεπέρασε τον θάνατο της Τερέζας με ένα χρόνο ψυχολογικής στήριξης και βοήθειας από μια φίλη της μαμάς μου.

Αυτά τα νέα μας, νομίζω!

Μου έρχεται μια ανακατοσούρα και τρέχω αμέσως στο μπάνιο, βγάζοντας ό,τι είχα φάει το πρωί.

Πατάω το καζανάκι, καθαρίζω το πρόσωπό μου και επιστρέφω το δωμάτιο.

Ευτυχώς, ο Ορέστης λείπει και δεν με είδε σε αυτή την κατάσταση.

Το μάτι μου πέφτει στο ροζ σημειωματάριό μου μέσα στο ανοιχτό συρτάρι του κομοδίνου μου.

Το ανοίγω και βλέπω την τελευταία ημερομηνία, που έχω σημειώσει.

Υποτίθεται, θα μου ερχόταν πριν δύο εβδομάδες...

ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ;! FUCK MY LIFE!

Σκατά! Σκατά! Σκατά! Σκατά! Σκατά!

Παίρνω το τηλέφωνό μου και καλώ την Κατερίνα.

Κατερίνα- Έλα Φοιβάκι!

Φοίβη- Παράτα ό,τι διάολο κάνεις και πήγαινε σε ένα φαρμακείο. Πάρε ό,τι βρεις σε τεστ εγκυμοσύνης και φέρ' το εδώ! ΓΡΗΓΟΡΑ!

Κατερίνα- Τι έγινε;

Φοίβη- ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΩ ΓΑΜΩΤΟ! ΕΛΑ ΓΡΗΓΟΡΑ!

Λέω και της το κλείνω στα μούτρα.

Τραβάω τα μαλλιά μου, ελπίζοντας όλο αυτό να είναι κάποια ίωση και όχι, αυτό που φαντάζομαι.

Μετά από 15 λεπτά χτυπάει το κουδούνι και τρέχω να ανοίξω.

Βλέπω την Κατερίνα να περιμένει με μια σακούλα φαρμακείου στο χέρι της, την τραβάω μέσα και την κοιτάω.