BÖLÜM -5-

5.6K 236 5
                                    

Ertesi gün okula vardığımda Kaan'ı göremedim. Öğlene kadar hiçbir derse girmemişti. Ama ben de bu sırada birileriyle tanışmıştım. İkinci dersin teneffüsünde yanıma 3 kız gelmişti ve tanışmıştık. Biri "Masal", diğeri "Ipek" diğeri ise " Ada"ymış. Hepsiyle de çok iyi anlaşmıştık. Öğlen yemeğine beraber gitmiştik. Geri döndüğümde ise Kaan'ı sırada otururken buldum. Tekti. Yanına gidip oturdum. Biraz utanıyordum. Konuşmak istiyordum ama ne diyeceğimi bilmiyordum. Şu anki tek umudum onun benimle konuşmaya başlamasıydı. Ders müzikti. Sınıfça stüdyoya gittik ve oturup hocayı beklemeye başladık. Müzik hocası çok tatlı bir kadındı. Okullar arası bir şarkı yarışması olduğunu bu nedenle de okuldan bir kız bir erkek öğrenci seçilip bu yarışma için çalıştırılacağını söyledi. Sesim güzeldi bu nedenle seçmelere katılmaya karar verdim. Hoca herkesi teker teker sahneye çıkardı ve şarkılardan küçük bölümler söyletti. Kimsenin sesi öyle çok güzel değildi, ilgimi çekmemişti. Tabi ta ki Kaan sahneye çıkıp beni benden alan sesiyle şarkısını söylemeye başlayana kadar. Geçen gün arabada beraber söylediğimiz "Another Love" şarkısını söylüyordu ve gerçekten çok güzel söylüyordu. Beni çok etkilemişti. Daha sonra sıra bana geldi ve sahneye çıktım ve "All of me" şarkısını söyledim. Sınıftan çıkan alkışlardan çıkardığım kadarıyla güzel söylemiştim. Ama tabi beni ilgilendiren sınıfın alkışlaması değil hiç kimseyi alkışlamamış ama beni alkışlayan Kaan'dı. Bu beni çok iyi hissettirmişti. Ders bitiminde hoca yarın seçilenlerin isimlerinin asılacağını söyledi ve biz de sınıfımıza gittik.

Ertesi sabah uyandığımda bugün kazananların açıklanacağını bildiğim için büyük bir heyecanla hızlıca hazırlandım ve servise bindim. Okula vardığımda panonun önünde toplanan öğrencileri gördüm. Ben de aradan panoya bakmaya çalıştığımda kızlardan seçilen kişi olduğumu görmem beni çok mutlu ederken erkeklerden seçilenin de Kaan'ın olduğunu görmemle sanki mutluluktan havalara uçuyordum. Bu sırada birkaç kişi de gelip beni tebrik etmişti. Doruk da yanıma gelmişti ve o anki sevincimle boynuna atlayıp ona sarılmıştım. Bu davranışım garip gelmişti biraz ama o da kollarını bana sarmıştı. Fakat bu aşk dolu bir sarılma değildi bu sadece iki yakın arkadaşın sevinçlerini paylaşarak sarılmasıydı. Kaan'ın Doruk'un arkasından bana kızgınlık dolu bakışlarını yönlendirmesi üzerine Doruk'un kollarından ayrılıp Kaan'ın yanına ilerledim. Bir süre ikimiz de konuşmadan birbirimize baktık. Şu anda Kaan'a sarılarak sevincimi paylaşmayı her ne kadar çok istesem de sadece elimi uzatıp "Tebrik ederim." Demekle yetindim. Onun da elini uzatıp elimi sıkmasını beklerken baştan savma bir "Saol" ile omuz silkerek yanımdan ayrılması bir oldu. Normalde bu beni çok üzerdi yani bir insanın umrunda olmamak ama bugün o kadar mutluydum ki gülümsememi yüzümden ayırmadan sınıfıma doğru ilerledim. Kaan beni hem en çok sevindiren hem de en çok üzen kişiydi. Nedenini bilmesem de bendeki etkisi gerçekten inanılmazdı ve işte, BİRLİKTE şarkı söyleyecektik. Beraber zaman geçirip birlikte çalışacaktık. Kaan istese de istemese de.

Sen BENİMSİN.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin