Hurtville Academy (ON-GOING)

Chapter 30- Attraction

H E N R I E T T A

Hindi marami ang pumunta katulad ng inaasahan ko. When Headmistress said the Light invited the whole council, the school staffs, I didn't expect it would be literal. Kaunti lang ang nadagdag, at 'yon ay iilang kilala at respetado rin na pamilya ng Hurtville. The Second councilor, Dawson's father wasn't even here kahit ang asawa nito. They said to be out of the town. Nasa mundo ng mga tao. I expected na maraming pupunta dahil nga head councilor ang pamilyang Light. But I guess they want this exclusive dinner para lang sa mga kilala nila.

"How's the HLA, Nekero?" I heard the soft voice of Mrs. Light. Beside her is her husband na seryoso at mukhang istrikto. But I can see softness from his eyes. Nakuha ni Carrie ang mata ng daddy niya-- the shade color of almost maroon. Nang makilala ko ito kanina ay hindi man lang ito tumingin ng matagal saakin, he just greeted me at umalis na para kausapin ang ilang dumating. Which I find weird dahil nahalata ko ang pagtataka sa mga mata nito ng makita ako.

"It's doing great, Alliyah. Alam mo naman na ang gusto lang namin para roon ay ang kabutihan ng mga Hurtery." Sagot naman ni Mr. Nekero. He's like his daughter, mapag-biro at laging nakangiti. Beside him is her wife na kung gumalaw ay para ring teenager. No wonder kung bakit si Nekessa ang anak nila.

"Ofcourse." Sagot ni Mrs. Light. Kung hindi ako nagkakamali ay ang HLA o ang tinatawag na Hurteries Laborer's Association is an administration that is taking care of the Hurteries na naglalabas-pasok sa mundo ng mga tao at sa mundo ng mahika. Malaking tulong ang pamilya Valenteen dahil sila ang naka-isip ng ganito para mamonitor ang mga Hurteries na nasa mundo ng mga tao para makipagsapalaran roon.

"Bakit ngayon niyo lang naisip na bumalik, Mr and Mrs. Light?" Pormal na tanong ng isang hindi ko kilala na kasama sa mga Council.

"It's a very complicated story, Gregorio." Si Mr. Light ang sumagot. "We're still coping up."

"It's been years. Hindi pa kayo nakakapag cope up?" Natatawang pagkakasabi ng tinawag na Gregorio. Sa hindi malamang dahilan ay natahimik ang buong mesa kung nasaan kami. Tila may nasabing hindi maganda ang Councilor.

Napansin ko na rin kanina pa ang Councilor na'to. He's the councilor na kapag nakita mo ay maiinis ko. Or is it just me? Nang makilala ako nito ay ngumisi ito ng pang-asar saakin and his eyes were too dark, parang may tinatago.

Mr. Light faked a cough. "It's hard to cope up with that, Gregorio. Maraming taon na ang nakakalipas pero masakit pa rin saamin ang nangyareng trahedya." Seryosong saad nito. Napansin ko ang malalim na pag-hinga ni Mrs. Light at nakita ko rin ang pagyuko ni Carrie. If I am not wrong, ang pinag-uusapan nila ay ang nawalang anak o namatay na anak ng mag-asawang Light. Carrie's younger sister.

"Kaya ba pinili niyong umalis?" Balik na tanong ni Councilor Gregorio. Natahimik muli ang mesa. Nakita ko ang pag-aalangan ng mga naririto at tila ba ayaw ng nangyayare. I even saw someone glared at the Councilor. Kahit ang mga Professor ay mukhang nangangamba.

"It's not like we did something wrong. Nagampanan pa rin namin ang responsibilidad namin."

"Really?" Nang-iinsultong balik ng Councilor. I can feel it. I can feel the tension.

"Stop it, Gregorio." Naiinis na pag-awat ng isa sa mga Councilor. It's Felicity's father.

"I believe the Light did their responsibility. Kung hindi nila nagawa ay hindi magiging ganito kaayos ang bayan natin." Naki-singit na rin ang isa pa sa mga Councilor. It's Victoria's mother.