Chapter 18- Helena

1.1K 45 2
                                    

H E N R I E T T A

The cold breeze of the wind welcomed by my skin. Despite of my gray long sleeve that is hugging my body paired up with a black jeans and a brown leather boots, I can still feel the coldness of the air.

Maingay na nagku-kwentuhan si Harper and Clyde na para bang hindi alas singko ng umaga ngayon. While Blake and Victoria were just in their no-expression-face while walking. Si Nekessa ay nakakapit sa braso ko at bahagyang nakasandal ang ulo sa balikat ko. I didn't mind, though. And Dawson? He's in his usual look, his dark aura and authority are oozing all over him.

Ilang sandali pa ng paglalakad ay nakita na namin ang kulay itim na van na sasakyan namin papunta sa bundok ng Alchema.

"She's a beauty, dude!" Maingay na sabi ni Clyde.

"Well, yes. Pero mas maganda naman si Victoria at Henrietta roon." Answered Harper.

Napatingin ako kay Nekessa na nag-angat ng ulo at masamang tiningnan si Harper.

"What? Gusto mo, ikaw din?" Harper asked unbelievably.

"I don't need you to say it either since I know that I'm pretty." Nekessa said. Harper made a funny face and just like the old times, nag-away nanaman sila.

"Stop it." Victoria said ilang sandali pa na magkaaway ang dalawa. Seryoso at hindi man lang tinapunan ng tingin ang dalawa na hindi man lang natinag sa pagpapatigil ni Victoria.

"You're such an ugly dope! Sana aware ka!" Inis na sabi ni Nekessa.

"And you're an ugly poop!" My mouth formed in a small 'o' because of what I heard.

"What?! Hoy ang ganda ko para maging poop! Baka ikaw?"

"So full of yourself."

"You're just underestamating my beauty!"

"You deserve it!"

Hanggang sa makapasok na kami sa van ay nag-aaway pa rin ang dalawa. Hinayaan nalang namin sila dahil na rin sa antok. May driver at sa front seat ay si Dawson na seryoso ng naka-upo. Sa pangalawang seat ay kaming tatlo ni Nekessa, Victoria at ako. Samantalang sa likod ay si Harper at Blake.

Minutes later, umandar na rin ang sinasakyan namin. Sanay na sanay na talaga sila sa ingay at pag-aaway ni Harper at ni Nekessa kaya hindi na ako nagtaka na wala ng sumuway sa dalawa.

Victoria beside me leaned to my shoulder after few minutes at narinig ko nalang ang malalim niyang pag hinga na sign na nakatulog na ito. Habang lumipad naman agad ang isip ko sa nangyare kagabi. Hindi ko naman inaasahan na ngayon agad kami ipapadala ng Headmistress sa bundok ng Alchema for that wizard. I can't help but to think that maybe this plan was already planned a long time ago, siguro ay nagkataon lang na nangyare ang sa Forbidden Forest at kinakailangan ko na din magkaroon ng kaalaman sa kung ano man ang ability ko.

The wizard will know everything. Paulit-ulit 'yon na nag rereplay sa utak ko simula kagabi. Kaya hindi na rin nakapagtataka na 'yon lang ang laman ng isip ko kahit siguro sa pagtulog. I mean, I'm not convinced that I did slept last night, pakiramdam ko ay hindi ako nakatulog kahit na nakapikit ako. I was half-sleep lalo na at maaga rin ang byahe namin ngayon.

But I decided to go for it. They told me that the wizard will never speak, malalaman lahat pero hindi magsasalita.


"You should sleep."

Hurtville Academy (ON-GOING)Where stories live. Discover now