İZ

9.Bölüm

           

9.BÖLÜM

Gözlerimi araladığım da o bunaltıcı sıcak içimi sıkıyordu. Başımın ağrısı sanki bütün bedenimi sarmıştı ama bir ağrı kesici alırsam iyi olurdu. Yataktan kalkmaya çalıştığım da Ekin'in eli hala belime sarılıydı,nasıl yatıksa öyle uyanmıştık. Ona baktığım da uykuda yüzü gergin değil sakin ve masumdu,keşke hep böyle kalabilseydi. Yavaşça elini üzerimden çekerken beni daha çok kendine çekmişti. Bu durumdan hiç hoşlanmamıştım,onu dürterek uyanmasını bekledim. Uyanmayınca elini hızlıca kaldırıp yanından kalktım,bir daha ona baktığım da aklımdan bir sürü sorular geçiyordu. Duşa girmem lazımdı başım sarılı olduğu için iki gündür duş almıyordum ama artık dayanamıyordum. Suyu açıp altına girince rahatlamayla aklımda ki sorular beni bunaltmaya başlamıştı. Buraya geldiğimden beri başıma gelmeyen kalmamıştı,ben evden kaçmıştım baskıdan beladan ama en büyük belanın ortasına düşmüştüm.

Burada daha fazla kalmak istemiyordum,ben buraya kendime yeni bir düzen kurmaya gelmiştim tekrar başımı belaya sokmaya değil. Güneşe çok fazla sinirliydim ama ondan başka burada kimsem yoktu ben onunla kavga eder barışırım ama bütün gerçekleri artık bilmem gerekiyordu hemde hepsini. Havluyu bedenime sarıp kapıyı aralayıp baktığım da Ekin odada yoktu içeri doğru ilerlediğim de ayak sesleri gelmeye başladı, Ekin odaya geliyordu geri banyoya girip üstümü giymeye başladım, yeni eşyalarım olmadığı için eskileri hızlıca giyip saçlarımı kurutmaya başladım. Saçlarım doğal düzlüğünü seviyordum bana büyük bir avantajı vardı, tekrar odaya girdiğimde Ekin konuşmaya başladı ilk defa böyle sakin ve rahattı.

''Kahvaltı hazır,aşağıya inip sen başla bende geliyorum ve seninle konuşmam gereken bir şey var.'' şaşırmıştım ilk defa emir vermek verine bana bir şey danışacaktı.

''Olur.'' dedim kısa ve net bir cevap vermiştim.

Odadan çıkıp merdivenlerden inmeye başladım, benimle ne konuşacağını çok merak ediyordum. Mutfağa girdiğim de Nurgül hanım yanıma gelerek elimi tuttu.

''İzel hanım iyimi siniz? size bitki çayı yaptım belki iyi gelir.'' Nurgül hanım bana hep bir anne kadar sıcak geliyordu. Gülümseyerek cevap verdim.

''Çok teşekkür ederim Ellerinize sağlık.'' diyerek masaya doğru ilerledim oturduğu da Ekin de mutfağa girerek Nurgül hanıma günaydın deyip yerine oturdu. Çok samimi davranıyordu,normalde hiç bir insana bu kadar iyi davranmıyordu ama Nurgül hanım onun için farklıydı belli oluyordu.

Kahvaltısını etmeye başladı, benimle ne konuşacağını çok merak ediyordum ama yüzüme bile bakmıyordu,ben ona dik dik baksam da bunu fark etmiyordu. Bu sessizliği benim bozmam gerekiyor çünkü ben konuşmasam o hiç konuşmayacaktı.

''Benimle ne konuşacaksın?'' dedim meraklı bakışlarla.

Hiç cevap vermeden kahvaltısına devam etti,böyle yapması canımı sıkmıştı. Karnım aç değildi ama bir şeyler yemezsem artık bayılabilirdim. Bakışlarımı ondan çekerek hafif kahvaltı edip masadan kalktım. Yürümeye başladığım da Ekin'in konuşması beni durdurdu. ''Seninle konuşacağımı söylemiştim.'' dedi benimle dalga geçiyordu bu adam. Cevap vermeyerek masaya geri oturdum ve gözlerimi onun gözlerine dikerek dinlemeye başladım.

''Artık burada yaşamanı istiyorum. Sürekli başına bir olay geliyor ve ben hep koşamam.'' bu dediği sinirlenmeme sebep olmuştu. Kaşlarımı kaldırarak ciddi bir tonda cevap verdim.

''Peşimden koşmanı ben istemiyorum ayrıca burada kalmak istemiyorum zaten Güneşle yaşıyorum.'' dedim gerçekten de onunla kalmak istemiyordum.