Arsevi (boyxboy)

1.3

Üniversiteli olmaya kesinlikle hazır değildim. Hayır, biraz bile değildim. Ruhum liseliydi benim bir kere. Olgunlaşmam için zaman gerekliydi. Ayrıca yüksek düzeyde gevşektim. Hayır efendim benden olmazdı.

Dolabımdan en sevdiğim tişörtümü çıkartıp üzerime geçirdim. Masamın üzerinde duran gözlüğümü de taktım. Bu gözlük olayında yeniydim 1.5 miyop çıkmıştı ve bu beni üzüyordu. Pek fazla takmayı tercih etmesem de üniversitenin ilk günü lanet olsun ben havalı bir ineğim imajı vermekten zarar gelmezdi.

Odamdan çıkıp annem ve babamla kahvaltı masasına oturdum.

"Ya resmen büyüdü bu çocuk." dedi annem gururla.

"Ben de şaşkınım valla. Büyümesine değil üniversiteli olmasına. Ben tornacı olsa razıydım." dedi babam yapma bir ciddiyetle.

"Eczacı olmama razı mıydın?" Gülümseyip ağzıma bir peynir attım.

"Vurdu gol oldu." dedi annem lafa dalarak.

"Ya hanım sen napıyorsun? Benim tarafımı tutsana."

"Ben haklının yanındayım." dedi annem bana öpücük atarak.

"Anniş ya." dedim sırıtarak.

"Neyse gençler bu üniversiteli kaçar. Hadi size iyi eğlenceler." diyerek masadan kalktım.

Canım motoruma atlayıp yola çıktım. Allam resmen sabah trafiği ile uğraşmak zorunda değildim. Hayat daha güzeldi. İstanbul trafiği ama sen hiç güzel değildin.

İstanbul Teknik Üniversitesi yazan kapıyı görmemle gülümsedim. Ay resmen başlıyorduk.

Bence her şey güzel olacaktı.
...

Vazgeçtim. Güzel falan olmuyordu. Liseye dönmek için kolumu bile feda edebilirdim. Öyle sevmemiştim. Bir kere tanıyan en azından 3 kişi çıkmıştı ve bunlar gelip konuşanlardı. HAYIR AQ SİZİ KAMER İLE FALAN TANIŞTIRMAM. Tamam sakinim.

Dersliğe geri dönüp telefonla oynamaya başladım.

"Merhaba." dedi yanıma oturan birisi.

"Merhaba." dedim ben de.

"Ceylan ben. Sen ismin Doğa idi değil mi?"

"Keşke kendimi tanıtsaydım ben de." dedim ima yaparak.

Bir kahkaha attı. "Aslında seni tanımıyorum. Bir senedir dumanla haberleşiyordum desek yeridir. Şuradaki kızlar senden bahsediyordu ondan duydum adını."

Olm ben niye böyle çalışmış insanlarla aynı sınıftaydım? Oysa ben fazla salaktım.

"Evet bana da gelip sevgilinle tanıştır dediler."

"Sevgilin kim mi?"

"Aaa sen harbiden bilmiyorsun. Öyleyse böyle kalmaya devam et. Sistemin seni içine çekmesine izin verme."

Dediklerime karşın bir kahkaha daha attı. O kadar komik değildim len abartma.

"Seni sevdim Doğa."

"Beni seni halen tanımıyorum." diyerek omuz silktim.

"Tanışırız ki daha."

"Peki tanışırız."

"Neyse ben şimdilik gideyim sonra konuşalım olur mu?"

"Tabi." dedim. "Olur."

Bu derste bittikten sonra sonunda okuldan gidiyordum. Bunalmıştım. Darlanmıştım.

Sınıftan çıkmaya yeltenmişken arkamdan bir ses duydum.

"Şu şey değil mi ya? İbne bir ünlünün ibne sevgilisi."

Boşver duyma.

"İbneye de benzemiyor aslında he."

Arkamı dönüp hala oturmakta olan iki gereksize baktım.

"Aa bak kendinden bahsedildiğini anladı."

"Ne bakıyorsun konuşsana." dedi eğlenmeye devam ederek.

"Pekala." dedim. "Bil ki duymak istediklerini sana vermeyeceğim. Zira hakkımda ettiğin hiç bir laf umrumda değil. Sadece sana acıdığımdan konuşuyorum. Belli ki fazla test çözmekten zaten ufak olan beynini de kaybetmişsin. Ne diyim geçmiş olsun. Görgü kurallarını öğrenmek için çok geç değil ama bak. Aklında bulunsun. Hadi eyvallah."

Ve sessizlik.

Doğa'dan bir gol. Bin gol.

Maç biter.

Sonra arkamı dönüp sınıftan çıktım.

"Baksana." diyerek biri omzuma dokundu.

"Ya az önce anlattıklarımı anlamadın mı ama sen?" diyerek arkama baktım. Ama başka biriydi.

Mavi gözleri, havaya dikilmiş sarı saçları belirgin yüz hatları ve uzun boyu ile fazlasıyla çekiciydi ama umrumda değildi.

"Bak seni tanımıyorum ama az önce o çocuğa söylediklerin fenaydı."

"Sağol."

"Eşcinsel misin?" Kibarlık olsun diye uzatmamıştı bile. Ne diyim helal.

"Hayır. Biseksüelim."

"Her halükarda aynı gökkusağının altındayız ama. Bu güzel. Bu arada ben Arsevi."

"Doğa."

...

Hosgeldin Arsevicim anladiginiz üzere kitabin ana karakteri aslinda Arsevi fjskcjsj