3.1

5.3K 530 231
                                    

Doğa

Dünyadaki en işsiz insan olduğum galiba herkes tarafından kabul edilebilecek bir gerçekti. Eh öyleydim ama.

Kamer'in annesinin fotoğrafı ve kendi fotoğrafımı Beste'ye shoplatmış üzerine "Love Kaynanam." yazdırmıştım. Evet sonra gidip tişörte bastırmıştım. Aynaya bakmamla kendimi yere atıp gülmem bir oluyordu. Son yarım saattir de bu döngüyü tekrarlıyordum. Bu gidişle evden çıkamayacaktım.

Aynada bir selfiemi çekip Beste'ye yolladım. Biraz da o gülsündü.

"Doğa sen hala-" diyerek odaya dalan annem tişörtümü görür görmez gülmeye başladı.

"Beğendin mi?"

"Bunu ciddi ciddi giyecek misin?" dedi kaşlarını kaldırarak.

"Evet."

"Lan o manyak kendini beğenmiş karı için mi giyindin?"

"He."

"Gerçekten ayıp."

"Ya Nurcanişkom yapma. Bugün amacım onu çileden çıkarmak zaten."

"İşte benim oğlum be." dedi annem bana sarılarak. "Ezdirtme kendini. O sosyete karısından daha iyisin sen. Tü tü tü maşallah gerçekten harika oğlum var. Neyse işte ezdirtme."

"Tabiki can içim." diyerek göz kırptım.

"Git o zaman hade." diyerek telefonumu ve ceketimi bana uzattı.

"Kov zaten hep beni. Hiç örnek anne değilsin gerçekten."

"Sus be gereksiz. Git hadi artık ya."

"Gidiyorum."

"Git."

"Bak gideceğim." derken odamdan çıkmıştım bile.

"Gitmedin mi hala sen?" dedi babam uzaktan bağırarak.

"Hayır!" dedim ben de.

"Kamer'e selam söyle."

"Olmaz." dedim. "Sen selam söyleyince döveceksin sanıp geriliyor."

"Amacım o zaten." dedi babam. Şimdi de muhtemelen kendi kendine gülüyordu.

"Deli bu adam." dedi annem başını sallayarak. "Ama seviyoruz ne yapalım."

"O zaman ben ufaktan gideyim." diyerek evden çıktım. Ceketimi merdivenlerden inerken üzerime geçirdim. Sırıtmamak için kendimi zor tutuyordum harbiden.

...

Kamer'in konumu attığı restoranta gelmiştim.

Siktir. Beni buraya bu tiple almazlardı ki!

Tamam telaş yapmayın. Aldılar.

Kamer'in yanına gittiğimde yeniden salak salak sırıtmaya başlamıştım. Allahım çok eğlenceli biriyim ya. Yerim kendimi. Aceleyle sarılıp karşısına oturdum. Yanıma kayınvalideciğim oturmalıydı.

"Tokalaşsaydık birde istersen. O nasıl sarılma?" diye homurdandı Kamer.

"Tokalaşalım bebeğim."

"Gene ne yaptın sen? Niye bu kadar mutlusun?"

Ceketimi gururla çıkartıp tişörtümü gösterdim.

"Siktir." diyerek kahkaha attı. "Çıkar onu."

"Çıkarayım mı?" dedim sahte bir ciddiyetle. "Şimdi mi? Hemen mi?"

"Çıkarma."

"Sevgilim sen de iyice dengesiz oldun. Ne yapayım anlamadım ki?" dedim müthiş bir piçlik performansı göstererek.

"Gülsem mi sinirlensem mi bilemiyorum. Sen nasıl bir çocuksun?"

"Bilmem. Aylardır çözemedin mi sen?"

"Seni tamamen çözmenin imkansız olduğunda karar kıldım."

"Doğru bir karar." diyerek tatlı tatlı gülümsedim.

"Kamer. Doğa." diyen sesle ikimizde yana döndük.

"Baba." dedi Kamer ayaklanıp babasına sarılarak. "Hoş geldin."

"Hoş buldum."

"Hoş geldiniz Levent amca." dedi ben de kalkıp sarılarak.

Masaya geri oturduğumda Kamer yanında oturan babasına dönüp konuşmaya başladı.

"Annem nerede?"

"Gelir herhalde. Boşandık ta biz."

"Ha öyle mi? Tamam." dedi Kamer saçma bir sakinlikle.

"Dur. Dur. Dur." dedim kendimi tutamayarak. "Boşandık dedi baban Kamer. Sen neden böyle sakinsin?"

"Sevgilim bu her zaman devamlı olan bir şey artık alıştım." diyerek açıkladı Kamer. "Galiba bu 6.boşanmaları olacak."

"O kadar oldu mu?" dedi Levent amca.

"Bilmem. Sen saymıyor musun?"

"Yo."

"Neyse düğüne gelirim yine." dedi Kamer. Şok içinde onları izliyor hiç bir şey diyemiyordum.

Kamer "Aaa annem de geldi." diyip tekrar ayağa kalktı.

Bense hala oturuyordum. Gayet rahat bir insan olan ben "Bu nasıl genişlik ümstad." modumda hayatı sorguluyordum.

"Hoş geldiniz Hale hanım." dedim yanıma oturan kadına. Ben sarılayım derken elini uzattı. Elini sıkıp gülümseye devam ettim.

"Tişörtünde ben mi varım?" dedi kaşlarını çatarak.

"İşte başlıyoruz." diye yakındı Kamer.

"Evet."

"Love Kaynanam mı?"

"Evet."

"Ah inanamıyorum. Fenalaşıyorum ben galiba."

"Kürk giydiğinizden olabilir. Umarim sunidir." dedim ciddiyetle.

"Şaka mı bu çocuk?" dedi Kamer'e bakıp beni işaret ederek.

"Anne. Bir şey yapmıyor. Saçmalama."

"Oğlun haklı kaynanacığım."

"Of çıldıracağım galiba." dedi Levent amca ani bir kahkaha patlatarak.

"Neyse. Sakinim." dedi Hale hanım kendi kendine.

"Zaten sinirlenirseniz erken yaşlanırsınız." dedim bu sefer de.

Kendi kendime gülümsedim. Daha gece uzundu.

İntikam. Seni seviyorum.

...

Of cok sacmayim ckskckakmcam

Grindeldore yazmaya basladim Gk bitsin yayimlicam galiba

Arsevi (boyxboy)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin