ATEŞİN ORTASINDA (TAMAMLANDI)

12.EVRENİN ADALETİ

KEYİFLİ OKUMALAR

Gizli düşman yılların intikamını alarak adaleti sağlayacak, Berfin'in hatasını ortaya çıkaracaktı... Ateş alevlenecek cayır cayır yakacaktı. Geçmiş, geleceği altüst edecekti...

Berfin düşünceli bir şekilde uçurumun kenarında dün onu Aybars'la tehdit eden adamı bekliyordu. Muna'nın söylediklerini, hatasını, Kenza'yı, Atlas'ı ve Aybars'ı düşünerek denize bakıyor, pişmanlıkla kıvranıyordu. Keşke geriye dönüş olsaydı, diyordu içinden. Kendi mutluluğu için başkalarını mutsuz ettiğinden ötürü vicdan azabı çekiyor, hiçbir şekilde mutlu olamıyordu.

"Berfin!" Genç kadın arkadan gelen tanıdık sesle bir hışımla arkasını döndü. "Sen!" dedi şaşkınlıkla. "Senin ne işin var burada?" Kendisi ne kadar şaşkınsa, Aybars o kadar mutluydu. "Evet, benim!" dedi Aybars mutlu bir sesle. Aslında Berfin'i denemek ve sevdiğinden emin olmak için ona oyun oynamıştı. Ve Berfin buraya gelerek fark etmeden ona olan aşkına itiraf etmiş oldu.

Genç adam yavaş adımlarla sevdiğine yaklaştı. "Geldin!" dedi gülümseyerek. "Bana bir şey olmasın diye geldin!"

Berfin ona öfke dolu gözlerle baktı. "Sen bana oyun oynadın!" dedi sert bir sesle. "Beni kandırdın!"

"Evet!" dedi Aybars gülümseyerek. "Ve sen buraya ben ölmeyeyim diye geldin!" Ona doğru bir adım daha attı. "Demek ki sen de beni seviyorsun!"

"Yani sen beni denedin?"

"Evet!" Aslında ona başka çare bırakmadığı için sevgisinden emin olmak istemişti. "Seni denedim!" Uzanıp elinden tuttu. "İnkâr edemezsin artık!" Her şey aşikârdı. Berfin onu sevdiği ve onu korumak için buraya gelmişti. "Beni çok sevdiğini kabul et!"

Berfin, Aybars'ın tam karşısında durdu. "Ben seni sevmiyorum!" dedi hiç olmadığı kadar emin bir şekilde. "Hiçbir zaman da sevmeyeceğim!" Üzgün bakan kahverengi gözlerinin içine baktı. "Ben sadece insanlık vazifemi yaptım!" dedikten sonra arabasına doğru gitmeye başladı.

Genç adam gitmesini engellemek adına kolundan tutarak durdurdu. "Berfin, Kayla sadece ikizimin eski nişanlısı!" Kolunu bıraktıktan sonra devam etti. "Hastanedeki duydukların ve gördüklerin seni kıskandırmak içindi!" dedi dürüstçe. "Ben bir tek seni seviyor, istiyorum!" Berfin alayla gülüp gözlerinin içine nefretle baktı. "Umrumda bile değil!" dedi duygusuz bir sesle. "Ben seni sev-mi-yor-um!" dedi heceleyerek. Korkaklığı yüzünden sevdiği adamı kırmıştı. "Rahat bırak beni!"

Berfin'in son söylediklerinin ve arabasına doğru gitmesinin ardından Aybars yıkıldı. Sevdiği kadın onu iki kelimeyle yıkmış, üzmüştü. Seni sevmiyorum demekle öldürmüş, hasta kalbini paramparça etmişti. "Bırakmam!" dedi pes etmeyerek. "Sensiz kalamam!" Kalbini gösterip devam etti. "Yokluğun alev gibi içimde Berfin!" Genç kadın kafasını iki yana sallayıp söylediklerine aldırmadan arabasına bindi. Arabayı çalıştırırken Aybars ona camdan bakmaya devam ediyordu. "Ne olur gitme kal!" dedi yalvarcasına. "Beni bırakma, ne olursun!" Berfin yine ona hiç bakmamış, geri vites yapmıştı. "Bir gün sen de bana kalmam için yalvaracaksın ama ben de senin gibi gideceğim!" Aybars bunu söylerken gözlerinden birer yaş akmıştı. "Senin gibi arkama bakmadan gideceğim..." Duraksayıp yemin eder gibi ekledi. "Hem de bir daha dönmemek üzere!" 

Berfin hayır anlamında kafasını salladıktan sonra arabasıyla oradan uzaklaştı. Aybars ise, yaşlı gözlerle bakakaldı...

***

Aybars evine gelmiş, duş almış, kıyafetlerini değiştirdikten sonra yatağına uzanmıştı. Aklında Berfin'in sesi yankı yaparken hastaneye gitmek istememişti. Yüreği yanıyor, nefesi daralıyordu. Günlüğüne bir şeyler yazarken dışarıdan gelen Berfin'in sesiyle yeriden kalkarak demin açtığı pencereye doğru adımladı. Berfin kapının önünde Muna ile konuşuyordu. Az evvel buraya vardığında kapıyı çalmak üzere olan Muna'yı görmüş, Aybars'a her şeyi anlatmaya geldiğini anlamıştı.