ATEŞİN ORTASINDA (TAMAMLANDI)

16.BEKLENMEYEN CİNAYET

KEYİFLİ OKUMALAR

Zafer kimin olduğu belli olacağı zaman bütün dengeler bozuluyor. Her savaşın sonrasında olduğu gibi katil ve maktul kalıyor. Bazen kazanan sevinçten, bazen ise kaybeden öfkeden ellerini kirletiyor. Kimi zaman zafer, kimi zaman kin, hırs ve sinir ölüme götürüyor... Asıl zafer, savaşı kazanmak değil, kazandıktan sonra hayatta kalabilmektir!

Peki bu savaşın sonrasında kim katil, kim maktul? Gerçek zafer kimin olacak?

Hâkim Bey, Aybars'a bakarak ona konuşma hakkı verdi. "Buyurun Aybars Bey!"

Aybars, Berfin'e kısa bir bakış attı ardından ayağa kalktı. "Atlas benim her şeyim, benim son günlerimde tutunma sebebim, mutluluğum, huzurum, onu her neşeli, mutlu ve umutlu gördüğümde gözlerim parlıyor..." Dolan gözleriyle konuşmasına devam etti. "Onsuz geçen yıllarım anlamsızdı, hayatım manasızdı." Berfin'e bakarak devam etti. "Ama sonra hayatıma renk kattı, bana ve onu yetiştiren kadına umut oldu. Varlığıyla günlerimizi güzelleştirdi, umutlarımıza yeşertirdi." Derin bir nefes çekti içine. "Ona huzurlu bir yuva sağlamak benim görevimdir, hayatta olduğum sürece hep mutlu olacak!"

"Başka eklemek istediğiniz bir şey var mı?" diye sordu Hâkim Bey.

"Bir baba olarak Atlas'ın iyiliğini istiyor, adaletinize güveniyorum!"

Genç adam tekrar yerine oturduktan sonra Hâkim Bey, Kenza'ya döndü. "Kenza Hanım'a da dinleyelim!"

Genç kadın ayağa kalkarken, Aybars'a bakıyordu. "Ben de Atlas'ın annesiyim ve ben de bir anne olarak oğlumun iyiliğini istiyorum!" Tanık sandalyesine oturan Berfin'i göstererek devam etti. "Onu bir yıl boyunca yetiştiren kadın yüzünden ailem dağıldı!" Sesi sert çıkmıştı. "Karşınızda oturan kadın göründüğü kadar masum değil Hâkim Bey! Beni tam dört yıl Atlas'ımdan ve eşimden mahrum bıraktı!" Gözlerinden ateş çıkıyordu. "Bana geçmişte yaptıkları yetmezmiş gibi, şimdi yine Atlas'ımı ve eşimi benden koparmak istiyor!" Hâkim Bey'e dolan gözlerle baktı. "Atlas'ım beni istiyor, o beni her gördüğünde boynuma atlayıp annem diyor." dedi ağlamaklı bir sesle. "Beni yine Atlas'ımdan mahrum etmeyin!"

"Başka eklemek istediğiniz bir şey var mı?"

Kenza, "Hayır." dedikten sonra yerine oturdu.

Hâkim Bey iki tarafı dinledikten sonra dosyaları incelemeye başladı. Dosyalar arasında bir video vardı. "Bu videoyu hep beraber izleyelim!"

Hâkim Bey dev ekranlarında herkesin içinde izliyordu. Atlas karakolun önünde Berfin'in boynuna atladığı videosuydu. Jad dün gece videoyu kamera görüntülerinden almıştı. Berfin akmaya başlayan gözyaşlarını silerken, Hâkim Bey'e baktı. Hâkim Bey önündeki dosyaya hâlâ bakıyordu. Genç kadının iyice düşünüp karar vermesi gerekiyordu. Bir an gözü Aybars'a kaydı. Sevinmiş gibi duruyordu. Nasıl kıyacaktı ki ona! Gerçi çoktan kararını vermişti. Jad'ı kurtarmak için Aybars'a kıyacaktı. Ne yazık ki Kenza'ya boyun eğecekti...

Hâkim Bey'e bu video montaj diyeceği sırada duruşma salonun kapısı açıldı. Herkes bakışlarını kapıya çevirdi. "Jad!" dedi Berfin şaşkınca, onu görmeyi beklemiyordu. Jad ağzını oynatarak, ''Sonra anlatırım'' deyip kapıyı tekrar kapatıp çıktı. Zamanında yetişmişti. Zafer Berfin'in olacaktı... Berfin zafer kazanmış bir gülümseyle mosmor olan Kenza'ya baktı. Zafer Berfin'indi. Berfin kazanmıştı!

Hâkim Bey tokmağı vurdu. "Karar! Geriği düşünüldü. Atlas Deniz'in daimi velayeti, Aybars Deniz'i verilmesini karar verildi!"

Duruşma salonundan çıkan Hâkim Bey'in ardından, Kenza ve avukatlar, ikiliyi yalnız bırakarak dışarı çıktılar. Berfin çekinerek Aybars'ın yanına gidip kafasını yere eğdi. Utanıyordu. Jad'ı bir şey olmasın diye, ona destekleyen, onu her zaman seven, kollayan, ona her şeye rağmen şans veren, ateşinde yanmaya hazır olan ve yerine bedel ödemeye razı olan adama kıyacak, oğlundan ayıracaktı.