ATEŞİN ORTASINDA (TAMAMLANDI)

19.HOŞÇA KAL KAVUŞAMADIĞIM

Not: Bölümde HÜLYA ÇAKICI'NIN Şiiri var ( ve sonra ne oluyor biliyor musun?)

KEYİFLİ OKUMALAR

Kenza'nın intikamı ya Kar'ın eridiğinde veyahut Ay'ın söndüğünde son bulacaktı. O savaş anca Berfin hatasının bedelini ödediğinde bitecekti. Hikâye kötü karakter cezasını çektiğinde sona erecekti. Aşıkların kavuşması hiç de kolay olmayacaktı...

Furkan, Kenza'nın ölümünden sonra kendine bir söz vermişti. Ant etmişti. Berfin, eşini yaptıklarının bedelini ödecekti. Ödetecekti! Onu, Aybars'tan ayırmaya yemin etmişti. Beraber olmalarına zinhar izin vermeyecekti. Kenza'nın ölümünden sonra hep Berfin'i takip ediyordu. Atlas'ın hasta olduğunu oğrendiğinde, Okyanus'a testler yapmıştı. Tahlil sonuçları müspet çıkmıştı. Okyanus donör olabilirdi.

Furkan şu an hastanenin koridorunda uzaktan Aybars ve Berfin'in konuşmasını dinliyordu. Berfin, kızını hatırlayınca, "Sonunda kızımı hatırladın!" diye geçirdi içinden. Koz olarak kullanacaktı...

Aybars çalan telefonunu açmak üzere Berfin'in yanından uzaklaştığında, Furkan, onun yanına gitti. "Berfin!" diyerek varlığını belirtmek için seslendi. "Nasılsın?"

Genç kadın, Furkan'ı görünce şaşırdı. "Sen?" Onu daha önce hapishanede görmüştü. Fakat Kenza'nın eşi olduğunu henüz bilmiyordu. "Senin ne işin var burada?" Ona hâlâ şaşkınlıkla bakıyordu. "Kimsin sen?"

"Ben senin işini kolaylaştırıyorum!" dedi Furkan göz kırparak. "Yerde ararken gökte buldun desem?" Berfin ona anlamadığını belirten bir ifadeyle baktı. "Anlamadım!" Nedense o ihtimal aklına gelmiyordu. "Kimi arıyorum ki ben?"

"Ben Kenza'nın eşi, Atlas'ın kardeşinin babasıyım!" dedi net bir sesle. "Yeni düşmanın!"

Berfin yine şaşkınlıkla ağzını araladı. "Şaka!" Furkan şaka olmadığını ispatlamak için, cebinden Okyanus'un tahlil sonuçlarını çıkardı ve ona uzatarak, "Değil!" dedi. "Kendi gözlerinle bak!" Genç kadın tahlil sonuçlarını okuduktan sonra gülümsedi. "Olumlu!" dedi inamayarak. "Okyanus, Atlas'ı kurtarabilir!" diye ekledi sevinçle. "Okyanus donör!"

"Bu sana bağlı!" Fırsat eline geçmişti. "Yarına kadar sana süre veriyorum, Aybars'tan ayrılırsan, Okyanus abisini kurtarır!" dedi ciddi bir ifadeyle. "Ayrılmazsan Atlas ölür!"

"Şantaj yaptığına göre parmak izlerini değiştiren sendin değil mi?" Taşlar yavaş yavaş yerine oturuyordu. "Ses kayıtların da öncesi vardı değil mi?" Tuzağına düştüğünü geç de olsa anlamıştı. "Amacın aramızı bozmaktı öyle değil mi?"

"Aynen!" dedi Furkan dürüstçe. "Başardım da!"

"Şimdi Atlas'ı kullanarak yine aramızı bozmak istiyorsun değil mi?"

"Aynen!" Duraksayıp ciddi bir ifadeyle devam etti. "Karar senin, ya Atlas ya Aybars!" Başka seçenek yoktu...

Giden genç adamın ardından, Berfin sıkıntıyla açık kumral saçlarını geriye attı. "Allah'ım sen yardım et!" Furkan'ın sunduğu seçim, onu yine ateşin ortasına düşürmüştü. Bir yandan geçen hafta kırdığı ama sevdiği adam, öte yandan Atlas'ı...

"Kızım!" Berfin karşıdan gelen tanıdık sesle düşüncelerinden sıyrıldı. "Anne!" dedi yarı şaşkın yarı umutlu bir sesle. "Sen misin gerçekten?"

Kadın, kollarını açarak kızına sıkıca sarıldı. "Evet annem, benim." dedi yumuşak bir sesle. "Bu sabah geldim." Saçlarını şefkatle okşadı. "Mis kokulum benim!" Geri çekilip iki yanağından öptü. "Ne çok özlemişim seni!" Berfin'in dolan gözlerini fark edince merakla sordu. "Nasılsın kuzum?"