weer een nieuwe begin ( Aguslina)

27

Onze lippen raken elkaar een milliseconde aan voor een geluid ons onderbreekt. Wij kijken alletwee naar het raam waar Mike is.

-Euh, heb ik iets onderbroken? Zegt hij met een grijns op zijn gezicht

Agustín gaan snel bij me weg. Ik probeer terug rustig te worden.

-Wat doe je hier Mike? Zegt Agustín geïrriteerd.

-Dat kan ik ook aan jou vragen.

-Ik heb je al gezegd niet meer zomaar in Carolina's kamer te komen.

Dus als Mike niet had gestopt zou hij me gekust hebben. Ik ga op mijn bed zitten.

-Kunnen we ons met iets ander bezichtigen houden?

Ik heb geen zin om in een ruzie van die twee te belanden.

-Wat is er gebeurt. -Vraagt Mike.

Agustín verteld hem verhaal aan Mike.

-Ben je daar echt binnen geweest?

Ik knik met mijn hoofd.

-We moeten uitzoeken wie dit geeft gedaan. -Mike staat op en gaat naar de deur.

-Gaan jullie naar Blue moon?

Ik bots tegen Mikes lichaam aan doordat hij gestopt is.

-Ben je gek, ze verachten ons daar? Dan loopt hij de kamer uit.

Ik kijk naar Agustín die zijn hoofd schut.

-Ga daar niet meer heen.

-Dat doe ik niet - hij draait zich naar de deur -  bedankt dat je me bent komen ophalen. - dan loopt hij de deur uit.

Ik voel me verdrietig en teleurgesteld dat ik Agustín niet heb gekust. Ik haat het dat we gestoort werden. Ik ga naar beneden en zet de TV aan.

Het is al twee uur geleden dat Mike en Agustín hier zijn vertrokken. Ik zou graag willen weten of ze iets gevonden hebben.

De bel haalt me uit mijn gedachten. Wie komt er nu nog naar hier. Ik sta op en ga naar de deur. Als ik hem open zie ik Maxi voor me staan. Wat doet hij hier.

-Hallo.

-Wat kom je doen?

-Mag ik geen vriend opzoeken.

Ik haat het dat hij me zo noemt. Ok eerst wilde ik wel vrienden met hem zijn naar siens ik weet wat hij is niet meer. We blijven even zo in stilte staan.

-Ga je me niet uitnodigen?

Ik ben niet van plan om hem in mijn huis te laten. Dus dan maar een excuus verzinnen.

-Eigenlijk heb ik nog veel te doen.

-Wat dan?

-Geschiedenis project.

Hij kijkt me met een frons aan.

-Dat ik weet hebben we helemaal geen project voor geschiedenis.

Waarom kan ik zo slecht liegen. Nu geloofd mij le zeker niet.

-Zie ik geschiedenis ik bedoel Nederlands

-Ik kan je helpen.

-Nee dat hoeft niet. Ik werk liever alleen.

-Ok dan ga ik maar.

Hij draai zich om en gaat richting straat. Ik ben opgelucht dat hij weg is. Maar ik word terug gespannen als ik Ruggero zijn auto zie aankomen. Ik hoop niet dat hij weer zo histeeris gaat doen omdat er een jonge aan de deur was. Maar wat hij doet verbaast me. Hij gaat naar Maxi toe wisselt wat woorden uit en komen dan samen terug naar mij.

Maxi loopt langs me met een grijns op zijn gezicht.

Ze gaan samen in de zetel zitten. Ik sluit de deur en ga naar ze toe.

-Siens wanneer kennen jullie elkaar?

-We hebben elkaar ontmoet in een club. Zegt mijn broer- 

- wat deed je hier eigenlijk?

-Ik kwam met je zus praten, maar ze had het druk.

-Met wat lezen en TV kijken- zegt Ruggero spottent.

-Nee, met het project van Nederlands.

Ruggero kijkt me fronsende aan.

-Zei je deze middag niet dat je het al af had?

Ik dacht dat hij niet naar me had geluisterd siens hij naar zijn favoriete TV serie keek.

-Ik moet het besluit nog schrijven.

Als Maxi me al niet geloofde nu zeker niet. Ik ga naar boven en doe het licht in mijn kamer aan. En schrik als ik Agustín voor me zie staan. Wat doet hij hier?