weer een nieuwe begin ( Aguslina)

1

Ik word vroeg wakker, ik wil niet dat Amanda vertrekt zonder dat ik haar vandaag nog zie. Ik ga snel mijn bed uit en ren de trap af. Gelukkig is ze nog beneden.

-Hey Caro, ik heb ontbijt voor je gemaakt- zegt ze- ik denk dat Ruggero niet voor de middag opstaat.

-Ik denk het ook niet- zeg ik.

De nieuwe komen rond de middag aan. Ik ben hier zo direct weg.

-Nu al?

-Ja, ik weet dat je het niet leuk vind dat ik ga, maar ik wil nog genieten van mijn leven.

-Ik snap je, het maakt niet uit. Maar ik ga je wel veel miss.

-Ik kom nog wel eens langs. Maar nu moet ik gaan. Tot nog eens.

Ik ga samen met Amanda naar de deur en zwaai haar uit. Nu heb ik wil tot de middag het huis voor mij alleen. Ok, Ruggero is er nog wel maar die is toch nog aan het slapen en staat dan op met een kater van gisteren te veel te drinken. Zo is hij bijna elke zaterdag.

Ik ga terug naar boven. Ik ben gisteren nog vergeten mijn huiswerk te maken en nog te leren. Ik neem mijn boeken en begin te leren. Als ik klaar ben is het bijna middag wat me er aan herinnerd dat de nieuwe medewerker en haar kinderen komen. Ik leg mijn boeken neer en neem mijn telefoon. Na een paar minuten hoor ik dat de bel gaat.

Ik ga in mijn pyjama naar beneden. Ik weet dat ik me beter had kunnen aankleden maar ze gaan me toch zo bijna elke zondag zo zien. Ik ga naar de deur en open hem. Er staan een vrouw met blond haar voor mij en achter haar staan haar drie kinderen veronderstel ik. Twee meisjes en een jonge. Ik denk dat je jongen ongeveer even oud is als ik.

-Hallo, ik ben de nieuwe werknemer.- de vrouw steekt haar hand naar me uit. Ik schut haar hand- ik ben Emma en dit zijn mijn drie kinderen. Mijn ouders dochter Karol, mijn zoon Agustín en mijn jongste dochter Evelien.

-Ik ben Carolina maar noem me Caro. Komen jullie binnen?

Ze gaan naar binnen. Ik sluit de deur terug.

-Mama word dit ons nieuwe huis? -Vraagt Evelien.

-Zo iets. -Zegt Emma.

-Waar is mijn kamer?- Evelien vraagt naar mij kijkend.

-Er zijn vier kamer klaar. Je kunt kiezen- zeg ik.

We gaan naar boven. Ik laat ze hun kamers zien. Karol neemt de kamer naast Ruggero die nog steeds licht te slapen. Evelien neemt de verste kamer en haar moeder over haar. Agustín neemt me kamer naast mij. Ik ga naar beneden en kijk TV. Als ze klaar zijn met hun kamer komen ze ook naar beneden. Als ze alle vier beneden zijn komt Ruggero de trap af.

-Caro, weet jij waar die pillen tegen de hoofdpijn zijn?

-Ja, het licht op het de tafel. Amanda heeft het deze ochtend al klaar gelegd zoals elke zaterdag. Je moet echt wat minder drinken.

-Ik ben oud genoeg om dat zelf te beslissen.- zegt Ruggero terwijl hij naar de keuken gaat. Ik denk zelfs dat hij niet eens heeft gemerkt dat er nog meer mens hier zijn.

-Wie is hij- vraagt Karol.

-Mijn broer Ruggero.

Ruggero komt terug de keuken uit met een glas water. Ik denk dat hij nu pas beseft dat er nog meer mensen hier zijn.  Hij kijkt naar ieder van hun en rich dan zijn blik op mij om te zeggen wie ze zijn.

-Ben je nu echt vergeten wat Amanda gister heeft gezecht? Ze is de nieuwe werknemer en haar kinderen.

-Ha ok, ik ga terug naar boven.- Ruggero gaat de trap op maar blijf halverwege staan.- ah ja, Caro mijn vrienden komen hier vanavond voetbal kijken.

-Tot hoe laat?

-9 uur s'avons.- Zegt hij.

-Ok is goed. -Ruggero gaat verder de trap op naar zijn kamer.

-Ik ik ga de lucht maken want het is al 1 uur.-zeg Emma en verdwijnt in de keuken

-Hoe oud zijn jullie?- Vraag ik

-Ik ben 20- zeg Karol.

-Ik ben 6 jaar- zegt Evelien.

-18-zegt Agustín. En vertrek dan naar boven. Zijn stem was koud. Het leek wel of hij boos op me was.

-Wat is er met hem- vraag ik.

-Niets van aantrekken hij is zo siens een paar jaar geleden. Hij doet zo tegen iedereen. - zegt Karol

Karol komt naast me in de zetel zitten en kijkt mee naar TV. Evelien is met haar speelgoed in de keuken bij haar moeder gaan spelen. We blijven zo de hele namiddag tot het avond eten. Na het avond eten ga ik naar mijn kamer.

Ik hoor dat de voetbal al begonnen is. Bij elke doel hoor ik ze juigen of boe roepen. Rond 8 uur krijg ik honger dus ga ik naar beneden om iets te eten. Als ik langs hun loop kijken Ruggero's vrienden me aan. Het verbaast me om Agustín er bij te zien zitten.

-Hey, kom je mee kijken- vraag een onbekende jonge- het zou leuker zijn als er je mee kijkt. Dan is er iets mooier naar waar ik kan zien.

-Hou je kop. Je blijft met je handen af haar, begrepen.- zegt Ruggero.

-Je heb wel een mooie vriendin- zegt de zelfde jongen terug.

-Ze is mijn vriendin niet, ze is mijn zus en is niet beschikbaar voor jou. Als ik weet dat je haar aangeraakt volgt er wat.

-Hey rustig, ik doe niets.

-Nee maar ik ken je.- Ruggero richt zijn blik op mij- Caro je weet dat ik niet graag heb dat je hier komt als ik voetbal kijk met mijn vrienden..

Ja dat weet ik. Maar ik heb honger.- ik ga naar de keuken neem iets om te eten en ga terug- ik ben al terug naar boven- ik ga de trap op en ga in bed liggen.

Ik neem een boek en begin te lezen. Rond 10 uur leg ik mijn boek weg en ga slapen. Morgen is het terug school.