weer een nieuwe begin ( Aguslina)

72

Ik probeer haar aan te moedigen, maar ze schud haar hoofd en zegt dat het niet lang meer zou duren voor ze deze wereld verlaat. Na een stilte geeft ze mijn instructies. Ze overhandigd me een klein boekje dat ze onder haar kussen had verstopt. Ze heeft me verteld dat ze het altijd aan haar zijde heeft, ongeacht de omstandigheden.

- Wat hier geschreven staat, is heel belangrijk. Probeer tijdens het lezen mentaal klaar te zijn en vertel dit aan niemand.

Ik doe niets anders den knikken. Ik word verblind door de nostalgie om haar te verliezen.

Als het gesprek eindigt, pak ik het boekje en stop het in de rugzak die nog steeds op mijn rug zit. Met tranen en snikken neem ik afscheid van haar en keer terug naar huis.

Met mijn wangen doorweekt van tranen, bewaar ik het in een vaas en keer terug naar mijn gebruikelijke routine met als doel mijn leven voor te zetten. 

* einde flashback*

Nu ik terug ben in de realiteit, vraag ik me af: hoe ben ik het vergeten? Ik wil me schuldig voelen, maar dan herinner ik me Ariana's woorden: Het kan zijn dat je je sommige dingen niet meer herinnert van wegen de betovering.

- Wil je nog iets weten? - Lorenzo vraagt het als we stil blijven.

- Wie heeft de spreuk uitgevoerd? - zeg ik bijna wanhopig.

Hij aarzelt even

- Dat zul je snel weten. In de tussentijd kan ik je vertellen hoe je de betovering verbreekt.

Er bloeit hoop in mijn borst, maar dan besef ik. Lorenzo zou de oplossing niet zo gemakkelijk geven.

- Je zult er wel iets voor terug willen hebben. - zegt Julian, die had zitten kijken zonder iets te zeggen.

Lorenzo glimlacht en mijn maag draait zich om. Ik begin zijn glimlach te haten, die totaal bitter is.

- Exact, ik heb een drankje dat elke betovering ongedaan maakt. - Hij wend zicht tot mij. - Ik geef je mijn woord dat het van jou is als je je bij ons aansluit.

- Nee! - onderbreekt Agustin hen voordat hij zijn zin afmaakt.

- Waarom willen jullie mij in jullie soort? - zeg ik, terwijl ik me herinner dat Maxi me had verteld dat ik van hen was.

- Ik kan alleen maar zeggen dat je veel potentieel hebt, Carolina.

Ik weet niet wat ik moet doen. Het is op het eerste gezicht een gevaarlijke optie, maar ik wil de spreuk verbreken.

- Overweeg mijn aanbod. Je weet waar je me kan vinden. Bluemoon zal je niet de toegang weigeren. Je kunt zoveel tijd nemen als je wilt, maar ik denk niet dat je veel tijd hebt nu de spreuk steeds verder vordert. 

Agustin negeert hem en trekt me dicht tegen hen aan om me op mijn voorhoofd te kussen.

- Maak je geen zorgen, Caro, we zullen een andere manier vinden om de betovering te verbreken. - zegt Agustin tegen mij. 

- Is dat niet romantisch? - Hij kijkt me intens aan en ik voel de koude rillingen van top tot teen. - Ik vraag me af wat je zou doen als ze de mijne was.

Agustin haalt diep adem en probeert te kalmeren.

- Ik zou doen wat nodig is. Maar ze zou nooit de jouw zijn. - waarschuwt hij koeltjes.

- Ik voel een confrontatie als Lorenzo zegt: Ik zou het graag willen zien, ik zou graag je hulpeloze reactie willen zien terwijl ik langzaam geniet van elk deel van haar lichaam.

Ik verstijf en Agustin geduld explodeert. Hij valt op hem aan en ik deins achteruit. In een oogwenk verandert alles in een verbijsterende chaos. Mike en Julian confronteren Maxi, Jeremy en Oskar zodra ze in beweging komen. Mijn lichaam verstijft als ik merk hoe ze elkaar aanvallen. Ze gooien vuur en flitsen naar hem. ze zijn behoorlijk goed in wat ze doen.