weer een nieuwe begin ( Aguslina)

13

Ik ga binnen, ik schrik als ik hem naast me tegen de muur zie leunen.

~Wat wil je weten~ vraagt hij terwijl hij van de muur af gaat staan.

-Waarom denk je dat ik iets wil weten?

-Omdat je de hele tijd naar me keek.

-Dat wil nog niets zeggen.

-Wil je niets vragen?

-Ok dat wel.~ Zeg ik.

Ik ga voor hem tegen de bank aan staan.

-Waarom was je gisteren in mijn kamer.

-Ik heb al gezegd, dat het beter voor je is als je het niet weet.

-Waarom was je dan de voorige dag? En waarom kwam je me in het ziekenhuis opzoek?

-Volgens mijn heb je je hoofd gestoten, want je zegt raare dingen.

-Dat is niet zo.

-Als je niets zinnigs meer zegt ga ik.~
Hij draait zich om en gaat weg.

-Waarom is het niet eerlijk ik weet zeker dat hij die nacht in het ziekenhuis was.
Ik draai me om en ga ook het lokaal uit. Ik ga naar mijn kluisje en neem mijn boeken en ga naar de les.

Ik gooi mijn rugzak op de bank en ga in de zetel zitten. Ik zit op mijn telefoon tot ik een auto hoor aankomen. Ik kijk op als ik mijn broer binnen zie komen.

-Heb je vandaag Agustín nog gezien~  vraagt hij als hij me inderdaad zetel ziet.

-Ja.

-Heeft hij iets gedaan?

-Nee, hij deed alleen maar raar.

-Dan is het goed,ik ga naar mijn kamer.

Ruggero gaat de trap op naar zijn kamer. Ik leg mijn telefoon weg en begin aan mijn huiswerk.
Na het eten ga ik naar bed.

Ik sta op en maak me klaar voor school. Gisteren heb ik Agustín niet zie thuis komen, zou hij hier nog wonen? Het zou beter zijn van niet, dan heb ik geen last meer van hem.

Op school ga ik met mijn vriendinnen naar de les. De eerst les is wiskunde.  Een van de vakken die ik het minst goed kan. En nog een nadeel is dat Agustín dit vak bij mij heeft. Hij zit op de stoel naast me. Op sommige momenten voel ik zijn ogen op mij. Ik wil hier zo snel mogelijk weg.

Gelukkig gaat de bel. Ik ruim mijn boeken op en ga door de gangen. Na de pauze en de twee uur les ga ik naar de kantine om te eten.

Valentina, Malena en Maxi zitten al aan tafel. Ik ga naast Maxi zitten.

-Hoe gaat het met jou? Haalt die ene jongen jou nu wil op~ vraagt Maxi.

-Nee, ik ga met de bus of zo.

-Wat een slecht jongen.

Malena en Valentina begnnen met hem te praten. Ik kijk naar de tafel waar Agustín normaal zit maar zie hem niet. Ik zie wel die ander jongen staan. Hij kijkt me aan en dan knikt hij met zijn hoofd naar de deur en gaat er dan zelf door. Ik sta op van mijn stoel.

-Waar ga je naar toe? ~ vraagt Valentina.

-Ik moet nog iets doen.

Ik ga naar de plaats waar de jongen naar toe ging. En zie hem tegen de muur staat in de gang. Ik ga naar hem toe.

-Hallo.

-Wie ben jij~ vraag ik.

-Ik ben Michael, maar noem me Mike.

-Ben jij ook nieuw?

-Ja.

-Ik snap niet dat je vrienden met Agustín kunt zijn.

-Waarom niet?

-Door zijn gedrag. Heeft hij jou nog niets aangedaan?

-Niets erg. We zijn vrienden waarom zou hij iets doen.

-Ik weet niet.

-Ik moet gaan, ik zie je later Carolina.

Hij ging een gang in en verdween. Hoe weet jij mijn naam. Ik heb hem dat nooit verteld. Dit is allemaal maar raar.