weer een nieuwe begin ( Aguslina)

Epiloog

zes maanden later

-Bovendien wordt er gezegd dat ze een dubbel pensioen moet betalen totdat haar kinderen meerderjarig zijn. - vervolgd Malena als we bij de cafetaria aankomen.

- Dan zul je nog twintig jaar moeten wachten, zodat je salaris niet wordt aangetast. - Zegt Valentina vermoeid.

Sinds we op school aankwamen, blijft Malena tijdens de lessen voortdurend praten over het relevante nieuws van professor Vietto. Maar de waarheid is dat het Valentina en mij niets kan schelen.

We kiezen onze tafel zoals gewoonlijk en ik voel me wat rustiger als ik merk dat de blikken niet meer zo constant zijn als voorheen. Er is zoveel gebeurd de afgelopen maanden. Ik heb niet genoeg woorden om elke gebeurtenis in detail te vertellen, maar ik heb de belangrijke dingen vastgeegd.

Zo herinner ik me bijvoorbeeld de doodsbange en verwarde uitdrukkingen van mijn vrienden toen ik hen vertelde wat er met mijn was gebeurd. Valentina werd zoals verwacht hysterisch. Ze was ervan overtuigd dat Agustin de persoon was die ze had vastgehouden, maar ze kon kalmeren toe ze hoorde dat hij een tweelingbroer had.

Ze waren allebei stomverbaasd toen ze erachter kwamen dat Ruggero verantwoordelijk was voor de betovering die mij dreigde te laten verdwijnen. Ze konden het niet geloven, net as ik eerst. Valentina was zelfs degene die het meest teruggesteld was, aangezien ze destijds gevoelens voor hem had gehad. Hoewel Karol , zijn ex-vriendin, het meest getroffen was. Ze vertelden haar dat hij was overleden, maar ze gaven haar geen redenen en voegden er verder niets aan toe.

-O mijn god, daar komt Mike, gromde Malena met een zucht. 

Maanden geleden had hij toegegeven dat hij zich een beetje tot mij aangetrokken voelden. Het verraste me, maar om zijn vriendschap met Agustin niet te schaden, besloot hij gewoon mijn vriend te zijn. Sindsdien heeft Mike een haat-liefdeverhouding met Malena opgebouwd, maar ik weet dat ze op een dag officieel samen zouden zijn.

- En je geliefde Argentijn, - fluistert Valentina tegen mij, terwijl  ze haar wenkbrauwen optrekt.

Ik heb hen verteld dat ik intiem ben geweest met Agustin. Je kon zien dat, hoewel ze nog steeds geschokt waren door alles wat er is gebeurd, hun krijsende vreugdekreten mij  op dat moment bijna doof maakten. Ik ga duidelijk niet in op details, maar ik verzekerde  hen dat het net als bij de volgende gelegenheid perfect was geweest. 

Ik volg de richting van haar blik en zie hem. Zijn ogen speuren met enige wanhoop de cafetaria af tot zijn blik op mij terechtkomt, maakt mijn hart een sprongetje. Ik kan de opwindende tinteling nog steeds op mijn huid voelen als ik dicht bij hem ben, en ik weet dat het hem ook beïnvloed.

Agustin en Mike komen dichterbij en mijn glimlach verspreid zich als een dromer over mijn gezicht. Ik probeer nog steeds te wennen aan het  effect dat het op mij heeft.

Agustin komt naast me zitten en de vertrouwde geur van kruiden vervuld me voortreffelijk. Mike gaat naast Malena zitten, met de bedoeling haar lastig  te vallen.

- Dus je favoriete leraar is aangeklaagd. - spot hij en glimlacht als ze met haar ogen rolt.

Ze praten verder over dar onderwerp en ik neem een slok van mijn drankje.

- Hoe is het met je? - Agustin fluistert terwijl hij zich naar mij toe buigt.

Ik wen me tot hem, wetent dat hij verschillende dingen kan bedoelen, maar zijn vraag belaagt een hele reeks situaties.

Sinds ik mijn leven hervatte, heb ik me aangepast aan de blikken en het gefluister van mijn medestudenten. Er werd over veel dingen gesproken. Een van de opvallendste ging over de schijnbare dood van Ruggero, mijn vermeende broer, en de verdwijning van Maxi. Hoewel Julian aan die kant de taak op zich nam om anderen te laten geloven dat hij van school is verandert.