21

8.3K 480 131
                                    

2 Yıl Sonra

Üniversiteden çıkmış arabama dogru ilerliyordum.

En son iki yıl önce jungkookları görmüş, sevgilimden ayrılmıştım.
En son üç yıl önce o kadını görmüştüm rüyamda.

Zaman geçtikçe mutsuzluğun artıyordu. Yine arkadaşsız kalmıştım. Zaman kendini tekerrür ediyordu.

Ve ben tekrar en basa dönüp vampirlerle uğraşmaktan korkuyordum.

Arabama binip eve doğru sürmeye başladım. Üç yıldır hic kore'ye gitmemiştim. Üniversite de kendi bölümümde en iyi öğrenciydim.

İki senedir birincilikle bitiriyordum bölümümü.

Eve geldiğimde arabayı park ettim. İnip kilitledikten sonra eve gitmeye başlarken ağzıma tutulan bezle cırpınsam dahi kurtulamamış ve bilincimi kaybetmeme engel olamamıştım.

Üç yıl aradan sonra o kadını görüyordum.

—Mutlu musun?  Her şeyden kaçıp gittiğin için mutlu musun?  Dedi yumuşak sesiyle.

Dolan gözlerim anında yaşlarınu akıtırken iki yana salladım kafamı.

—Denemek istedim korktum. Dedim çatlamış sesimle.

—Sana son kez ne yapacağını söylüyorum. Bir daha cok yaklaşan savaş icin çalışmalara baslamak zorundasın. Dedi.
Kafamı sallayarak onayladım.

—Sadece bir hafta sabret sonra ordan kurtulacaksın. Ne derlerse yap ama sabret soğuk kanlı ol. Cok uzun bir süre değil tamam mı? dedi

—Peki yapıcam dedim.

Uyandığımda beyaz bir odadaydım.

İceri adamlar girdi.

—Vampirler üzerine araştırma yapılan yerdesin. Bize yardımcı olursan yükselir ve istediğini yapma özgürlüğüne sahip olursun. Amaa olurda itiraz edersen malum burayı öğrendiğin icin ölmeden çıkamazsın dedi.

—Peki kabul ediyorum dedim.
—Gerçekten mi?  Dedi sasırarak.
—Tabi ki zaten ben de merak ediyordum dedim.

—harika yarın hatta bugün bile başlayabilirsin dedi.
—süper diyerek gülümsedim ve adamla odadan dışarı çıktım.

—Burası yatakhaneler, üst kat labaratuvar, bi üst kat vampirlerin tutulduğu yer kan alıcaksın bağlılar zaten. Depoda labaratuvarın bulunduğu katta. Bu kadar. Dedi.

Birden yanıma yaklaşıp kulağıma eğildi

—Olurda bir sey yapmaya kaçmaya, çalışırsan seni bulur öldürürüz artık burdasın diyip pis bir sırıtıs gönderip gitti.

Derin bir nefes alıp sadece jungkookun yanımda olmasını dilemeye başladım.

Jungkook sana gerçekten çok ihtiyacım var. Özür dilerim.

Akan göz yaşımı silip odaya geri döndüm.

Dolabı acıp baktığımda bir sürü arastırmalar sonucu yazılmış kitaplar, bos defterler, kalemler, kıyafet, önlük gözlük falan vardı.

Açıkçası ne zaman kurtulacağımı bilmediğim için şimdi başlasam araştırmalara burdan çıkana kadar elime geçen bilgi sadece kârım olurdu.

Yani neden hemen başlamıyorum k

Kan Mı? Aşk Mı? ~Jeon Jungkook Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin