Kan Mı? Aşk Mı? ~Jeon Jungkook

35

Yaklaşık bir haftadır öylece ay ışığı altında yatan Jungkook'u izliyordum. Sürekli ona ayın enerjisini gönderiyordum. Onun böyle bir gücü olmadığı için mecburen dönüşüm için arabuluculuğu benim yapmam gerekiyordu.

Dışarıdan gelen seslerle anında koruma büyüsüne başlamıştım. Bir şeylerin kırılma sesi geliyordu. Jungkook'un önüne kendime siper ederken buzdan kapının arkasını büyüyle görmeye çalıştım. Biraz buğuluydu.

Koskocaman kurtlar görmemle şok oldum. Kutuplardaydık burda kurt olması çok saçmaydı. Bir ayı görsem çok daha mantıklı olurdu.

—Sürprizimi beğendin mi Eul Ji?

Beynimde yankılanan Enchantress'in sesiyle bunların kurtadamlar olduğunu anladım.

Burayı bulabilmişlerdi çünkü onlarda ayın yaratıklarıydı. Hem de dolunayın. Kafamı kaldırıp aya bakarken gülümsedim.

Tam tepemde ay ışığını bana yansıtırken dokunmazlardı. Onlar için bir kraliçeydim. Peki ya Jungkook?

Buzdan kapının kırılmasıyla içeride kurtlarla boğuşan Jungkook'un zavallı arkadaşlarını gördüm.

3 tane kurta teker teker bakarken gülümsedim.

—Enchantress'in hesap etmediği bir şey var sanırım. Dedim.

Insan formlarına dönüşürlerken gelişmiş vücutlarına baktım. Benden oldukça uzunlardı.

—Safkan ölmeli. Onu korursan sen de ölmelisin ayın tanrıçası. Dediler aynı anda.

—Beni öldürürseniz bir daha kurt olamayacağınızı bilmelisiniz dedim omuz silkerek.

Arkadan Jungkook'un hareketlendiğini hissettiğimde içimi derin bir korku sardı.

—lamia ascendere glaciem. Animas suas.
(Vampirleri buzlar kaplasın. Yaşamları sönsün.)

Hepsi metrelerce kalınlıktaki buzla kaplanırken karşımda huzursuzlasmaya başlayan 7 kurta baktım.

—Kendi kanınıza ihanet mi ediyorsunuz? Diye sordum sertçe.

Jungkook'un dönüşümünün tamamlanmasına o kadar az kalmıştı ki ne yapmalıydım emin değildim.

Hafifçe kafamı çevirip Jungkook'a baktım. Damarları belirginleşmeye başlıyordu.

—Asıl sen onu koruyarak kendi kanına ihanet ediyorsun dedi bir kurt.

—O da bir gece efsanesi. Sizin aksinize çok fazla güneşe de çıkmıyor. Dedim.

—Ama hepimizi öldürecek. Sen de dahil ayın tanrıçası.

—Ay gökyüzünde parladığı sürece tekrar tekrar doğacağımı bilmelisiniz.

—Safkan ölmeli. Dediler aynı anda.

—Buna izin veremem dememle üstüme atılan hava da kurt formuna dönüşen yaratık yüzünden yere düştüm.

Boynumda pençesini hissetmemle çoktan kanın sıcaklığını hissetmeye başlamıştım bile. Köprücük kemiğimin oraları da parçalarken derin bir çığlık attım.

Canik o kadar çok acıyordu ki dayanamıyordum.

Kollarım bacaklarım her yerimde derin yaralar açılırken kulaklarımı çınlatan sesle görüşüm bulanıklaştı.

Üstümdeki kurt birden tüm duvarları parçalayarak uçarken zar zor nefes alıyordum.

Beyaz buz kana bulanmışken sirenin sesi kesildi.