"Selam arkadaşlar bu benim ilk hikayem . Umarım beğenirsiniz. +5 de yeni bölüm gelir ☺"
İşte geri dönüyorum. Eski hayatımın olduğu yere. Bu birçok insan için harika bir his olmalı. Ama ne hoş ki benim için değil(!) Buradan nefret ediyorum.(!) Ne uğursuzluk, Sorun, Dert hepsini bir şehirde toplamışlar sanki. Nefret ediyorum (!) Agh her neyse yoluma devam etmem lazım, değil mi ?
Bu arada kendimi size tanıtayım. Ben Martina Stossel. 18 yaşındayım. Eskiden Buenos Aires de teyzemin yanında kalıyordum. Doğum günüm birkaç gün önceydi. Reşit olunca, Teyzemin yanından ona yük olmamak için gittim. Evet buraya gelmemin tek sebebi teyzeme yük olmamak (!) Bu arada annem yada babam yok.
Her neyse beni gayet iyi tanıdınız, Hadi gerçek dünyaya dönelim(!)
Ağır valizin taşıma kulbunu hafifçe kavradım. Ağır ağır sürüklemeye başladım. Havaalanının içinden çıkınca. Bir taksi için beklemeye başladım.Agh (!) Taksilerden nefret ediyorum. Tanrı aşkına adam beni kaçırıyor sanıyorum (!) Her neyse....
Uzaktan yaklaşan taksiyi görünce, beklemesini söyleyen bir el işareti yaptım.Taksi durunca kapısını açmak için kulbunu kavradım. Ama o da ne ?! Başka biri daha kulbu tutuyor.
"Hey önce ben durdurdum."
"Ama benim acelem var bayan"
Hey hey 1 saniye, O bir erkek sesimi ?! Daha önce dikkat etmemiştim. Aman Tanrım çok yakışıklı !!
Kollarımı göğsümün üstünde birleştirip. O şirin çocuk yüzünü yaptım.
"Banane Banane önce ben binicem"
Çocuk bana tek kaşını kaldırıp şu 'gerçekten mi ?' Bakışından attı. Bunu yaparken bile harika görünüyor !!
Bu sırada taksicinin sitemli sesi duyuldu.
"Tanrı aşkına 2 inizde binin yerimiz bol."
Çocuk bir bana bir taksiye baktı
"Benim için sorun değil tabi bayan banane banane için de uygunsa"
Ne şimdi bu çocuk benimle dalga mı geçiyo. Dediğim tüm şeyleri geri alıyorum.
Gözlerimi devirdim ve taksiye bindim. Çocukla uzun zaman konuşmadık sessizliği o bozdu.
"Pek konuşmuyorsun he ?"
Gözlerimi devirdim.
"Konuşmam mı Lazım"
"Sende hemen sinirlen"
2. defa gözlerimi devirdim
"Konu Varsa sen söyle çünkü ben bilmiyorum"
"Adlarımızı sorabiliriz"
3.Defa gözlerimi devirdim
"Öyleyse ben martina arkadaşlarım bana tini der."
"Jorge arkadaşlarım bana Jorge der"
Bu sefer göz devirmeyeceğim yoksa hasar oluşucak gözümde.
"Hahaha sende baya komiksin"
"Evet Herkes öyle söyler"
Vee 4. defa gözlerimi devirdim. bir doktara görünsem iyi olacak.Cidden.
"İşte bayan geldiniz"
Taksicinin sesiyle gözlerimi sinir bozucu taştan çevirip evime yöneltim. Oraya girmeye cesaretim yok. Korkuyorum.
"Bi insan evinden nasıl korkar"
Hay aksi şeytan sesli mi düşündüm ben ?!
" A evet öyle yaptın"
Pekala bunu yapmayı kesmeliyim.
"Bencede"
Jorgeye ufak bir çığılık misali bağırdım
"Senin başka derdin yok mu he ?"
"O kadar korkuyorsan seninle gele bilirim."
"Hayır bunu istemiyorum"
"Emin misin?"
Hayır emin değilim.
"Öyleyse gidelim Ve bir doktora görünsen iyi olur şu sesli düşünme konusunda"
Oflana Oflana taksiden çıktım. Jorge arkadan Bavulumu aldı. Kapıya doğru yöneldim Çantamı açtım. ama anahtarı bulamıyorum !!
"Ver ben arıyım."
"Olmaz bu benim çantam içinde özel seyler var"
"Siz kızlar ve bitmek tükenmek bilmeyen sırlarınız"
"Buldum zaten"
Kapıyı açtım ve yeni sayfama başlayacağım evime biraz göz geçirdim.
