Hikaye kapağı çohsel oldu ☺️ Kapak için @timistossel'e teşekkür ederim ! Gerçekten çok güzel oldu 😊 Biraz daha çalışırsan güzel yerlere gelebilirsin canım 😚
Burda hikayemi yeni okuyan kişiye de ithaf veriyorum @ElifBeyzander
Iyi okumalar xx 😋
"İsmimi annemin ismi ve kızlık soyismiyle değiştirdim. Gayette memnunum. Annemin anısını korumuş oldum.
Öğrendiğime göre Ruggero'nun Ismi Federico, Felićete'nin ki Lara , Jorge'nin ki Leon.
Bu işte asıl görev ; insanları kaldırıp paralarını çalmak olduğunu öğrendim.Felićete bunu sadece para kazanmak için yapmak zorunda olduğunuzu söyledi. Zaten yapmaktan başka şansım yok çünkü gidecek hiçbir yerim yok."
Kalın ve eski defterin kapağını kapatıp derin bir iç çektim. İtalya'ya geldiğimde hayatımın yeniden başlayacağını ve yeni bir sayfa kuracağımı söylemiştim. Bu sayfa olduğundan daha yeni bir sayfa oldu doğrusu.
Defteri en üst rafa koyup çatı katından çıktım. Boş salonu gördüğümde Ruggero ve Felićete'nin evden çıktığını düşünerek koltuklardan birine oturdum ve kumandayı elime aldım.
O saçma programlardan birinde durduğumda aklıma Jorge ile olan anımız geldi.
"Bunu gerçekten izliyormusun ?"
"Bunun açık olduğunu bile bilmiyordum."
O zamanlar telefonla fazla içli dışlıydı.
Kumandayı eski sehpanın üstüne koyup televizyona izlemeye koyuldum.
Kısa süre sonra salonu gülüşme sesleri doldurdu. Kapının arkasını bakarak kimin geldiğine baktım.
Tabikide ev sahipleri
"Bıraksana beni yemek istemiyorum !"
"Dııt yanlış cevap. Bak zayıflamaya başladın."
"Felićete büyükannem gibi davranıyorsun."
Ikiside gülme krizine girdiklerinde bende düşünmeye başladım. Benim hiçbir zaman böyle bir arkadaşım olmamıştı. Lodo yada cami yada Facu hiç bu kadar yakın olmamıştık.
Gülüyorlar , eğleniyorlar , gözlerine bakıyorlar , öpüşüyorlar , sarılıyor-
Dur.
Öpüşmek ?
Bunlar arkadaş değilmiydi ?
Benim niye hiç birşeyden haberim olmuyor ?!
Beni görmemelerini umarak hızla koltuğa oturdum ve sanki uzun zamandır burda oturuyorum izlenimi vermek için koltuğa iyice yayıldım.
"Hey Violetta"
Bana mı söylediğine bakmak için ona döndüm.
"Bana mı söyledin ?"
Gözlerini devirerek yanımda ki koltuğa oturdu.
"Burda senden başka Violetta var mı ? "
Bu sefer göz devirme sırası bana gelmişti.
"Peki. Lara."
Lara kelimesine baskı yaparak söylemiştim.
Felićete Ruggero'ya göre daha sıcak kanlıydı. Ruggero Jorge'ye benziyordu. Anlaşmak mümkün değildi.
"Birazdan yemek yiyeceğiz sende gel istersen."
Yemek yemek güzel bir fikirdi. Çünkü son birkaç gündür sadece bulamaç yiyordum.
Yemek masasına oturunca öyle ahım şahım yemeklerin olmadığını gördüm. Sadece soslu makarna vardı ama ben bunada razıydım.
Yemekleri yedikten sonra zil çaldı. Açmak için Ruggero gitmişti. Kısa süre sonra onun sesini duymuştuk.
"Bir misafirimiz var."
