"Büyük bir evmiş"
Jorge bana bakmadan etkilenmiş bir şekilde evi süzüyordu.
"Babamın bana ölmeden önce son mirası oldu"
"Üzgünüm bilmiyordum"
"Sorun değil"
Her tarafı dikkatli bir şekilde süzüyordu. Amerikan mutfağına gelince. Yemeklere bakmaya başladı.
"Aç mısın?"
"Evet uçakta pek yemek vermiyorlar."
Bana 32 diş gülümsedi. Çok güzel gamzeleri var doğrusu. Ne diyorum ben ?! Daha onu tanımıyorum bile. Hem neden benim evimdeki ?
"Yemeği hazırladıktan sonra burdan giderim"
Bunu beklemiyordum doğrusu. Sanki düşüncelerimi okumuş gibiydi. Yo Yo Yo yoksa ben yine mi sesli düşündüm. Tanrım lütfen sesli düşünmüş olmayayım !
"Bikaç işim var tini.Biraz daha kalmak isterdim. Ama maalesef kalamıyorum."
Tanrıya şükür sesli düşünmemişim. ama bir cevap vermessem kabalık olur.
"Tamam"
10 yada 15 dakika sonra yemekler hazırdı. Jorge yemekleri masaya koyup kapıya yöneldi. Aklıma gelen soruyla onu durdurdum.
"Sen yemiyormusun?"
"Hayır ben aç değilim. Hem işlerim var. Sonra görüşürüz."
"Görüşürüz"
Yemeği yedikten sonra. Telefonumu alıp odama çıktım. Arkadaşlarımı aramam lazım. Acaba kimi arasam. Lodo Hayır. Mechi Hayır.Facu.Facu. olabilir.
"Alo"
"Merhaba"
"Sizi tanıyamadım. Kimsiniz."
"Eski bir dost"
"Anlayamıyorum"
"Hoho dünyadan Facuya. Benim ben. Tini. Hani senin müzik meleğin"
"TİNİ ! GERÇEKTEN SENMİSİN ?! HABERİN OLSUN SANA ÇOK DARILDIM. HİÇ ARAMIYORSUN."
"Sakin Ol şampiyon. Telefona gerek kalmayacak. Yüz yüze görüşeceğiz."
"Ne demeye çalışıyorsun"
"İtalya'ya geri döndüm!!!"
"AMAN TANRIM ! BUGÜN BENİM GÜNÜM !"
"Aynı zamanda benimde"
"Kızlara haber verdin mi ?"
"Hayır. kulağımı felç ediceklerini falan düşündüm. Sen böyle tepki verdiysen. Kim bilir onlar napar"
"Bence haber vermessen daha kötü şeyler yaparlar"
"Haklısın Facu. Sonra görüşürüz"
"Görüşürüz"
Kızlarıda aradıktan sonra. Uyumanın iyi bir fikir olucağını düşündüm. Nede olsa yarın kızlarla uzun bir gün geçirecektim.
************
Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Deli gibi öten saati elimle susturdum. NE ?! Saat daha 7 mi ?! Tuhaf bir biçimde çok uyumuş gibi hissediyordum. Hem ben ne ara saati yediye kurdum? Her neyse kahvaltı etsem iyi olacak değil mi ?
Kahvaltı için masayı hazırlamaya başladım. Bol protein ve karbonhidrat dolu bir kahvaltı sofrası sundum önüme. mükemmel. Ben bir yemek dahisiyim (!)
Tam yemek yemek için sofraya oturuyordum ki kapı çaldı. Neden bu kadar erken geldiler saat daha 8. Her neyse.
Kapıya yürüdüm ve açtım. Gördüğüm manzara karşısında gözlerim kocaman açıldı.
"Beni özledin mi?"
