Şimdiden söyliyim bu bölüm biraz sıkıcı asdfhafs
Uzun zamandır Jorge ile tek kelime etmiyoruz. Evet yaklaşık 1 haftadır. Bana gitmem yada kalmam hakkında hiçbirşey söylemedi. Sadece sabahları geliyor ve biraz durup geri gidiyor.Bunu neden yaptığını bilmiyorum.Yemek yiyor ve evdeki ayak işlerini yapıp geri gidiyor. Bu beni üzüyor mu ? Evet yada Hayır bilmiyorum. Duygu hissetmiyorum. Bildiğim tek şey var bişey bilmediğim.
Birazdan gelişini. Yemek yiyişini. Televizyon izleyişini. Tek kelime etmeden onun gidişini izlerim. "Hoşçakal" Yada "Ben gidiyorum" demiyor. Dese güzel olurdu ama dediğim gibi ikimizde tek kelime etmiyoruz. Ve......sanırım birinin konuşma vakti geldi.....
Çalan kapının sesiyle düşüncelerden sıyrılıp kapıyı açmaya indim. Düşündüğüm gibi yine Jorge geldi. Ve selam vermeden mutfağa yöneldi. Aç olup olmadığımı bile sormuyor.Masaya gelirsem açım. Gelmezsem aç değilim.
Hazırladığı omletleri masaya koydu ve yerine oturdu. Bende karşısına. Yemeğimi yemeyip onunla oynamayı seçtim. Benim aksime Jorge yemeğini büyük bir iştahla yiyordu. Sanırım biraz açtı.
Yemeği yedikten sonra ortalığı yeniden bir sessizlik kapladı. İkimizde koltukta oturmuş açık olmayan televizyon ekranına bakıyorduk. Bunun saçma olduğunu düşünüp televizyonu açtım. Çizgifilm olduğunu görünce kanalı değiştirmedim. Ne var ? çocuk ruhlu bir insanımdır. Jorge oflayıp Pantolunun arka cebindeki telefonunu çıkarıp birşeylerle ilgilenmeye başladı. Sanırım o çizgifilm sevmiyor.
Saat 22.00 gösterirken Jorge birden ayaklandı ve dışarı çıktı. Klasik bir sahne daha hergün aynı şeyler. Bir kez olsun konuşmasını istiyorum. En azından bana kızsın. Buna bile razıyım.
Neden benimle konuşmuyor ki ? Birşey mi yaptım ? Hayır ben bişey yapmadım ki.
"Asıl sen kim oluyorsun da bana bağırıyorsun anne katili ?!"
Burda ne demeye çalıştı ? Anne katilide ne oluyor ? Ne ima etmeye çalışıyor ? Babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi ?
"İzleniyorsun."
Kim beni neden izlesin ? O kadar özel biri değilim ki ben. Ne olduysa Jorge ile tanıştığımda oldu zaten. Keşke hiç tanışmasaydık.
***************
Sabah gözlerimi taciz eden güneş ışınlarıyla uyandım. Bir kerede normal insanlar gibi uyanıyım ! Elime telefonumu aldım. Jorge'den bir mesaj gelmiş.
"Sabah evinize geldim ama yoktun. Bir sorun mu var ?"
Saat kaç- 13.00 mi ?! O kadar çok mu uyudum ben ?!
"Sanırım biraz geç kalktım bir sorun yok."
Hemen yataktan kalktım Ve üstüme birşeyler geçirdim. Hemen aşağı inip yemek için birşeyler hazırladım. Masaya yemekleri koyarken zil çaldı. Tahmin edilen kişi.
Masaya geçip yemek yemeye başladık. Artık sıkıldığımı hissettim. Yeter. Son. Artık konuşacağım.
"Jorge."
Yüzünü yemeğinden kaldırıp yüzüme baktı. Ve hemen sonra yeniden yemeğine döndü.
"Jorge cevap ver."
Hiç bişey yapmadan yemeğiyle ilgilenmeye başladı.
"Jorge gözlerime bak !"
Bağırdığım için yüzünü bana çevirdi ve gözlerime bakmaya başladı. Dün gece uzunca düşündüğüm konuyu onada söylemeye karar verdim.
"Gitmek istiyorum."
