Deel 22

1.1K 114 609
                                    

We zijn terug in de bergen. Het was even leuk in de stad maar we werden gebeld. Ze3ma iemand is overleden maar toen we kwamen zeiden dat ze een grap uithaalde.

Nou ik vond het alles behalve grappig.

'Oma!  We gaan naar de moskee wil je mee er is een lezing' hoor ik vaag iemand schreeuwen. 'Wie gaan allemaal!' Schreeuwt die hadja.

'Iedereen behalve Sarah die mocht van jou nergens heen'

Even voelde ik woede opkomen maar ik hield me in en ging veder met dweilen. 'Is goed!  Ik blijf thuis' shit ik dacht dat ik even home alone was.

Ik ruimde de dweil op en ging zitten op bed. De deur kan niet eens dicht. En er zit een mega gat in. 'Zo!! Lekker niksen dus' ik heb niet eens mijn tel mogen vast houden.

Vol irritatie zei ik dit. 'Jep, alles is klaar en ik ga geen ene vinger voor je uit steken behalve de middelste'

Ze keek me aan met een blik die ik niet kon plaatsen. 'Sarah mee komen'

Ik stond op en liep met haar mee naar de dak. Er was een groot uitzicht je kon alles zien. In de verte zag ik hoe Mohsin uit gleed. Ik glimlachte heeft hij verdient. Khadija pakte zen arm vast en hielp hem. Ze keken elkaar lang aan. Wacht wat gebeurd er.

'Ik weet alles over jou huwelijk, dat Mohsin niet met jou wou trouwen en dat je vader en zijn mislukte vader jullie hebben uitgehuwelijkt dat is wat mijn dochter tegen mij zei'

Mijn schoonmoeder mag mij toch al niet. Dat weer ik.

'Maar.. ' ik keek der aan. Ze duwde me met volle kracht over de ondersteuning. Net wanneer ik dacht van het dak af te vallen hield ze me hand vast. Heel stevig.

'Ik kan je nu vermoorden dan zal Mohsin met een van mijn kleinkinderen trouwen en dan kunnen hun mij naar Nederland brengen. Maar jou vermoorden? Zo ben ik niet. Daarom krijg je een kans. Scheid van Mohsin en je bent vrij en ik kan mijn kansen pakken'

Dit wijf is GESTOORD.

'Dus je moet zweren op alles wat je hart lief hebt fat je van hem gaat scheiden anders is het bye bye leventje'

Dit wijf is GESTOORD.

'Gestoord wicht.! Alles voor een rode paspoort ben jij wel honderd laat me los ik ga helemaal niks met jou afspreken ik ga liever dood dan dat mijn leven word gered door zo'n naïef persoon'

'Dan doe ik dit'

Net wanneer ze los wou laten. 'HEY WTF BEN JIJ MEE BEZIG'

Ik keek naar beneden en zag Yasmina. 'Mina!'

Ze liet me los en ik viel naar beneden. 'Aaahh!!' Ik werd opgevangen door Mohsin. Nee Joke ik viel keihard op Yasmina waardoor we allebei op een vieze gescheurde matras lagen.

'IK GA JE VERMOORDEN'

'Gestoord wijf hoe oud bent u'

'Kom mee naar mijn huis ik denk dat je hier niet veilig bent' zei Yasmina en keek naar mijn oma die aan heg vloeken was.

'Nee mina ik blijf hier ik vertel alles aan Mohsin hij zal me geloven'

'Ik hoop het voor je' zei ze en liep naar der paard.

Ik rende naar binnen en sloot mezelf op in de buiten wc. Ik belde chaima op.

Chaima: hallo

Sarah: ik kom binnenkort naar tetouan

Chaima: echt! Wjw iedereen wil Mohsin leren kennen

Sarah: Jep alleen kom zonder Mohsin

chaima: Hzo

winnen of verliezenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu