winnen of verliezen

Deel 24

JULLIE HEBBEN HET GEHAALD. DAAROM DEZE DEELTJE HBIBBAA'SSS

DRUK OP DIE STER A SAHBI

Het enige waar ik me nu naar verlang is mijn moeder.

Ik glimlach zwakjes als jet bord van tetouan te voorschijn komt. Ik hou van deze stad alle herinneringen komen naar boven. Terwijl ik langs de zee rij. Krijg ik even een flashback van toen ik klein was en met ismael in de zee zwom en mijn vader die ons altijd beschermden van kwallen.

Ik moet even denken aan toen ik klein was.

Flashback:

Vol spanning hou ik mijn pistool om hoog. Mijn vader zit in de wachtrij van het zwembad. En ik en mijn broer en broertjes houden een water gevecht. 3 jongens tegen 1 meisje van 8. Ik maak een koprol en zie dat redouan (haar broertje hij was 5) naar me toe richten met zijn pistool. Ik buk en spuit hem helemaal nat met mijn water pistool. Ik ren naar de trap en verstop me daar achter. Alleen nog souf en issy. Ik richt mijn pistool op een jongen van 13. perongelijk spuit ik hem nat. 'ahh!! kkr zooi' schreeuwt hij en kijkt me woest aan. Ik zet puppy ogen op maar het lijkt niet te werken want hij kwam boos mijn kant op. Ik pakte het op LOESSOE A NIFFOO... Ik rende voor mijn leven naar ismael achter een plant. "het gaat fout kill' "hzo' 'beer komt achter me aan'. Hij keek naar de jongen die naar me op zoek was. Ik pakte mijn kans en spoot hem helemaal nat. 'AAAHhh saraahh!' Ik ren naar souf hij zat onder tafel. Maar werd gepakt bij mijn kraag. "weetje hoe duur deze shirt is hoeren kind!!' schreeuwt hij ihhggg zijn adem stinkt. Opeens komt loubna. 'hakim dat is mijn zusje' zei ze. Ze had een korte broek aan en een hemd. Mijn vader is niet streng in kleding. 'ohh wollah soory wist ik niet' hij liet me los. "HEKEM' ik spoot vol op in zen kkr gezicht. Ik ren weg. Loubna hoor ik nog schreeuwen. Ik ren maar Souf en pak mijn pistool stevig vast. 'Byeeee!!' Ik spuit op zen achterhoofd. 'GEWONNEN ALLEMAAL JULLIE MOEDERS' schreeuw ik en ga op een tafel staan. Met mijn pistool in de lucht. 'Jonge dame! Het is hier geen speeltuin' hoor ik een medewerker zeggen. 'Waar is je papa' vraagt hij. 3la snitcher. 'Daar' ik wijs naar mijn chagrijnige buurman. De medewerker wou iets tegen hem zeggen maar hij ging helemaal tekeer. Lol.
Einde.

Een traan verlaat mijn ooghoek. Dat waren pas tijden a sahbi.

Aangekomen bij het huis van mijn familie. Al mijn ooms en neven waren voor de deur aan het praten. Typishe sfeer hier. Ik stap uit en iedereen keek me aan. Letterlijk iedereen. Ik zag er niet uit. Mijn ogen waren dik en rood en de wallen waren groot en zwart. Ik liep langs iedereen heen. Ik wou nu alleen mijn moeders armen.

Ik ren de trap op. In de woonkamer zatten mijn tantes nichten en mijn zussen en natuurlijk mijn MOEDER. En schoonmoeder.

Ik ren op der af en omhels haar gelijk. 'Sarah!?' Vraagt ze verbaasd. Ik kan het niet laten om een luide snik te laten horen. Fijn. Iedereen weet dat ik huil. 'Wat is er waar is Mohsin waarom huil je'

Moet ik zeggen wat er is gebeurd.

Deel 24!

Ik heb niet gelet op spel fouten.

Vergeet niet te stemmen en te reageren.

50 stemmen

800 reacties

Als jullie het halen komt er een xxl deel

SO naar fifi90909 en TrotseAfghaan en raniabouziane

Wie SO wilt moet spammen!