CHAPTER 7--- "Just a DREAM!"

185 11 0
                                    

CHAPTER 7--- “Just a DREAM!”

“It’s never too late to be who you might have been.”

Naomie’s POV

“Naomie! Naomie.... Naomie....” Nagising ako mula sa malalim kong pagkakatulog dahil sa ingay ng katabi ko. Sino ba ‘to?

“Naomie... gising na!!!!!! Tapos na ang break, nagbell na!!! Di pa ko nakakakopya ng assignment sa Math sayo! Dali...pahiram na ng notes mo.”

Pamilyar na boses ng isang babae ang narinig ko ang kanina pang nangungulit sakin, pero di ko pa rin pinapansin.

“BESSSSSSSSSTTTTTTTTT!!! Sabi ng gising na eh! Si CARLO NASA HARAP MO!” sigaw niya...

Si Carlo?Nasa harap ko? Paano nangyari eh artista na yun?

At ano daw? BEST? Si best kasama ko? Bakit?Pano na mga anak niya?

Sino nagbabantay at paano nangyari?

Napabalikwas ako at nahulog ako mula sa pinagkakaupuan ko nang makita ko kung sino ang nasa harap ko, si Cassie,

walang pinagbago sa dati niyang mukha nung high school pa kami. At ano pang nakakagulat?, I am inside our former classroom way back second year high school!!!! SECOND YEAR?!

Kung kelan ko nameet si Carlo Bautista, yung one great love ko!

HUHUHUHU PATAY!!!! Hindi to totoo!!! Nananaginip lang ako!

“Panaginip lang to diba? Tapos mamaya magigising na ako, tas babalik na ulit sa normal lahat! Diba? Sige happy sleeping best!”sabi ko dun sa kamukha ng best ko,

sabay try kong matulog ulit sa desk ko...

“1,2,3,4,5,6,7,8”pagbibilang ko para makatulog...

“Pagbilang ko ng sampo, mababatukan na kita diyan best!!!BEST!!!! Ano bang pinagsasabi mo diyan? Pahiram na ng Math mo! Parating na si Ma’am! Wala pa kong assignment!” sabi ng nagpapanggap na best friend ko.

“Hindi ka totoo! Tumahimik ka natutulog lang ako! At panaginip ka lang...mamaya mawawala ka rin. Kaya alis na! Kahit kamukha at kaboses ka pa ni Cassie.” Sigaw ko sa kanya habang nakayuko pa rin ang ulo ko sa desk.

TOINNNNKSSSS!!!! (sinapok ako ng kung sino)

“ARAY!!!! Bakit ka ba nananakit? Ansama mo!!!” sigaw ko ng biglaan.

“ANG INGGGGGGAAAAAYYYYY NIYO NAMANG DALAWA! Lumabas nga kayo!”sigaw ng mga tao sa paligid naming, mga kasing edad din kamukha ng best friend ko, classmate ba namin to?

“BUTI NGA YAN SAYO! Para ka kasing baliw eh! Kanina pa ko nakikiusap sayo! Di ka nakikinig! SORRRRYYYYY GUYS!!!! Nilalambing ko lang tong si Naomie ko...

PEACE!!! (^_______^)Y” sigaw ng Cassie look-a-like na nasa harap ko.

Saka ko lang narealized, nasaktan ako sa panaginip ko.

So nasasaktan na pala ang tao sa panaginip niya.

WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAATTTTTTTTT?!!!

NASAKTAN AKO? UNTIL NOW? Nararamdaman ko pa rin... huhuhuhu... (T_____T)

“Best, ang sakit!!!Pagganti nga!!!”

tooooinkkks.... sabay batok ko dun sa best friend ko kuno.

“AWWTTTTSSSS! Salabahi ka bessie” kamot sa ulo ni Cassie look-a-like.

“Nasaktan kita best?Hindi nga?!” tanong ko.

“Sira! Malamang tao ako nuh! Di gaya mo! Bato!Manhid!Tuod! Walang pakiramdam!” sabi niya.

“Ang hard mo naman friend!” I said while pouting...

Grabe... ansaya nitong panaginip ko hah? Namiss ko pa naman best friend ko. Antagal na kasi naming di nagkikita eh, at least nagkita ulit kami kahit sa panaginip lang.hehehe

TAMA!!! PANAGINIP LANG TO! OO PA-NA-GI-NIP!

“hoy!!! Tulala ka na naman diyan best. Sino na naman iniisip mo hah?” sabi ni best daw.

“Wala! Peram nga ng salamin, baka lumaki na bukol ko sa lakas ng pagkakasapok mo sakin.” Hiling ko sa kanya.

“Kababaeng tao walang salamin, tsk tsk... ano ka na lang bessie kung wala ako sa buhay mo?” pagdadrama niya, sabay abot sain ng SALAMIN niya.

“Yung totoo best, kelan pa nagkasya ang salamin niyo sa aparador diyan sa bag mo? Astig hah? Parang si Doraemon lang? Baka my time machine ka rin diyan, peramin mo na rin ako para makabalik na ko samin...hahahaha”pang-aasar ko.

Boooogssshhhh...Hinampas ako ng notebook sa braso ng Bessie ko.

“Nakakarami ka na hah?! Di ka na nakakatuwa!”sabi ko, while pouting my lips.

“Mang-asar ka pa ulit di ka na makakaulit sa akin!!!” --- Cassie

Kinuha ko na ang salamin sa kamay niya, and tiningnan ang aking napakagandang mukha... hahaha yabang!?hindi naman ako maganda nuh..sakto lang!

Kaya nga hindi kami bagay ni Carlo eh, kasi sobrang gwapo nun, ako???simple lang, sakto lang! Di maganda di rin pangit.. sa gitna lang...

Okay na yun kesa naman pinagkakaguluhan ka ng tao, at magkaroon ng maraming stalker. Nakakatakot kaya yung ganun yung merong maoobssesed sayo.

AND TEDDDDDDDDDDDEEEEEENNN...

As I look in the mirror,...

“Aaaah... mahaba na pala ulit buhok ko, siguro kailangan ko na talaga ulit magpagupit.

Pumayat din yata ako hah? Namamayayat na ba ako? Hindi naman????

Hala, ang kapal na ulit ng kilay ko? Parang kelan lang inayos ko na to hah? Mukha na naman tuloy akong lalaki. Hindi ko na ulit magagamit yung brown pencil ko.

Pero in Fairview hah?! Kuminis yata mukha ko? Wala na kong pimples!!! Yehey!!!! Ang kinis kinis ko ngayon! I LOVE IT!” sabi ko while staring myself in the mirror....

Hmm andami palang nagbago sa mukha at katawan ko. Hahaha at suot ko rin pala ngayon yung PE jogging pants kong green na lagpas sakin at favorite kong blue rubber shoes.

Hahahaha parang high school nga ako ngayon. Pati yung dati kong bag na green yung bili sakin ng tita ko.

Until everything turns into black.

---> Sa mga mage-exam diyan bUKAS! AJA!

hahaha wala muna magbubukas ng FB nila...HAHAHA XD

#CALOY! Asan ka na ba?

Dirty Little Game called "LOVE"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon