Dirty Little Game called "LOVE"

Chapter 36--- "Why?"

Carlo's POV

Masarap matulog at magising kasama ang taong mahal mo. Kung pwede nga lang sana buong araw makasama mo siya, kaso hindi. I still need to work for the both of us.

Hindi nga maiwasan ang pagiging childish niya everyday kapag papunta na akong trabaho. Ganun daw talaga pag first five years of your relationship as husband and wife. Away dito, tampuhan dun. Yung halos ayaw niyong parehong magkahiwalay na dalawa. At yung aasarin na lamang kayo ng mga kaibigan niyo dahil halos parang magkamukha na kayo dahil talagang hindi na kayo mapaghiwalay sa isa't-isa. Wala naman talaga akong balak humiwalay sa kanya. Kung hindi lang talaga sana kailangan pag may trabaho.

We were preparing for my work. At siya, nasa kusina at busy sa paghahanda ng baon ko. Mukhang masarap ang niluluto niya sa amoy pa lang. Swerte ko talaga sa kanya.

"Mie... I gotta go. Malilate na ko." sabi ko.

"Okay! Andito na yung baon mo. Ubusin mo yan hah?!" masigla niyang sagot.

"Okay!"

Sabay kuha ko ng baonan ko.

Badtrip yan. Panigurado.

"Okay lang? Wala man lang?"

Nakapaweng na siya! Sabi ko na nga ba. Ayaw kasi niyang nababalewala lang ang effort niya.

I cut her in the middle of her statement...

through a kiss.

TSUP

O_____O

Nanlaki ang mga mata niya. Hindi pa yata nagsi-sink in sa kanya.

Iba pa rin talaga epekto ko sa kanya.

"Is that enough?" I teased her while raising my brows.

"Nope! I want some ice cream as my reward." parang bata lang talaga tong asawa ko. Matanda na ba talaga to o nagbibihis matanda lang talaga siya? Kakaiba kasi siya masyado. But its okay! Bagay naman kasi sa kanya.

"Ano naman reward ko pag nadala ko gusto mo?"

"Hmm... Kiss na lang? Pwede na ba?" she asked naughtily.

"What about more than that?"

She raised her eyebrows.

"Wha--- what do you mean?"

"Gusto ko na magkababy!"

I happily exclaimed.

Matagal ko na ring pinag-iisipan yun. Alam ko takot lang talaga siya sa mga posibleng mangyari. Pero nandito naman ako lagi para sa kanya. At hinding-hindi ko siya iiwan kahit ano pang mangyari.

"Seryoso?"

Nag-aalinlangan pa talaga siya. Bakas sa mukha niya ang pagdadalawang isip.

"Ahm... malilate pala ako ng uwi mamaya. Kumain ka na agad hah? Hintayin mo na lang ako sa kwarto." pag iiba ko ng usapan. Kinakabahan kasi siya sa naging usapan namin. Gustung-gusto ko ng magka anak kami, pero alam ko hindi pa rin siya handa. Kaya ko naman sigurong maghintay.

"Pe--pero..."

I kissed her forehead and gave her a big hug.

"Shhh... Enough. I can wait. Hintayin mo rin ako hah? Pag tulog ka na pagdating ko baka ituloy ko balak ko. hahaha"

"Hubby naman."

niyakap ko pa siya ng mahigpit. The more na niyayakap ko siya, mas lalo lang parang ayoko ng pumasok pa sa trabaho ko.