CHAPTER 37

611 13 0
                                    


STILL INTO YOU

(Chapter 37)

•JOSHUA POV•

Umuwi kami kagabi na masaya, masayang-masaya walang katapusang saya. Natulog ng nakangiti, at gumising ng nakangiti pa rin hanggang sa pumasok sa school na nakangiti.
By the way, nandito kami ngayon sa gym pinapatawag kami ni Mrs. Principal dahil may mahalaga daw siyang ia-announce. Us usual, tungkol lang rin naman ito sa championship namin.

"GOOD MORNING STUDENTS" panimula niya at bumati rin kami pabalik sa kanya.
" OBVIOUSLY NAMAN NA TALAGANG SOBRANG SAYA NANG ARAW NA ITO PARA SA ATIN BECAUSE OF WHAT WILL HAPPEN YESTERDAY WHICH IS NAIPANALO NATIN ANG TEAM BASKETBALL AND VOLLEYBALL" kasunod niyang sabi at nagsiingayan naman ang mga studyante.
" KAYA KO KAYO PINAPUNTA RITO AY DAHIL SA MAY MAHALAGA AKONG SASABIHIN" sabi niya na ikatigil naman ng lahat.
"DAHIL, ALAM NAMING PAGOD DIN KAYO SA KAKAGISING NG MAAGA PARA PUMASOK AT MAG PRACTICE NAPAG ISIP-ISIP NAMIN NG MGA TEACHERS NA BIGYAN KAYO NG REWARDS" sabi ni mrs. principal at nagsiingayan ulit
"GUSTO NIYO NA BANG MALAMAN?" tanong niya at kami naman ay nae-excite na rin kaya nagsisigawan na rin kami ng "oo"
"WE WILL GIVING YOU AN 1 WEEK CAMPING FOR ATHLETES THAT WILL HAPPEN TOMORROW" sabi ni mrs. principal na mas ikaingay ng karamihan
"GOOD LUCK STUDENTS AND HAVE FUN" sabi niya at ibinaba na ang microphone at bumaba sa stage saka naman kami pinabalik na ng classroom pero lumapit muna ako kay loisa.
" Loisa" tawag ko sa kanya
"Joshua bakit?" tanong niya
" Sasama ka bukas?" tanong ko
" Oo naman ikaw ba?" tanong niya pabalik sa akin
" Sasama ka, sasama din ako" sabi ko na ikangiti niya
" Haay sa wakas, makakatikim na rin ako ng pahinga" sabi niya
" Oo nga eh" sabi ko

Nahinto ang pag uusap namin ni loisa nang sumingit si ronnie.

" Loisa? punta na tayong classroom" sabi ni Ronnie
"O sige, Ah joshua pasok na kami ah ikaw rin" sabi ni loisa at kumaway nalang ako sa kanya bago sila umalis ni Ronnie.

May kasunduan kami ni Ronnie na kapag sinaktan niya si loisa hindi ako magdadalawang isip na bawiin sa kanya si loisa pero parang ngayon palang ayaw ko nang tuparin yun. Parang ngayon palang gusto ko na agad bawiin sa kanya si loisa.









•RONNIE POV•

Naglalakad kami ngayon ni loisa papuntang classroom, Gusto ko man siyang kibuan ay di ko magawa siguro dahil nahihiya ako sa kanya ngayon tungkol dun sa usapan namin kagabi.

"Ronnie" tawag sa akin ni Julia na ngayon ay papalapit na sa amin
" Ronnie? Can we talk?" tanong sa akin ni Julia
" Mamaya nalang julia, may klase pa kami" sabi ko
" Please, Just for a while" sabi niya
" Para saan ba?" tanong ko pero instead of sagutin niya ako ay tumingin siya kay loisa na parang bang gusto niyang paalisin ito
" Ah sige Ronnie, mauna nalang ako" sabi niya at umalis na
" Tara sa canteen" sabi ko at napansin ko namang sumunod niya kaya nagtuloy-tuloy nalang ako sa paglalakad.








•LOISA POV•

"Ano kayang pag-uusapan nila" nakasimangot kong tanong sa sarili ko.
"Bahala na, mag uusap lang naman sila diba?" tanong ko ulit sa sarili ko
"Eh, bakit nga ba curious na curious ako ha?" tanong ko ulit
" Ang oa mo naman self ah, mag uusap nga lang daw sila diba?" tanong ko ulit
"Hoooy! parang baliw to sino ba kausap mo?" nabigla naman ako sa biglaang pagsulpot ni Maris sa tabi ko
" Maris naman, papatayin mo ba ako sa gulat?" tanong ko sa kanya habang hawak-hawak ko yung dibdib ko
" Eh kanina ka pa nagsasalita diyan mag isa eh" sabi niya
"Wala" sabi ko
" Anong wala, teka may problema ka ba? o wala ka pang kain?" tanong niya sa akin
"Wala akong problema no, tsaka tapos na akong kumain" sagot ko
" Eh bat ka nga nagsasalitang mag isa, Oh my God! di kaya may mga kasama ka dito na di ko nakikita? Nakuu, loisa tigilan moko aaaaah" sabi niya at kumapit sa braso ko
"Baliw ka din, baka nga ikaw tong walang kain eh" sabi ko at binatukan siya sa ulo
"Araay ah" sabi niya at lumayo sakin
"Kasi ganito yun" panimula ko at nakinig lang siya ng nakinig habang naglalakad kami.








•RONNIE POV•

"Hindi na ako babalik" sagot ko sa tanong ni julia
"Pero ronnie kailangan nating bumalik ng West High University" sabi niya
"Julia, kung gusto niyong bumalik, bumalik kayo pero ako? dito lang ako" sabi ko sa kanya
"Ginusto mo lang namang manatili dito eh dahil kay loisa" sabi niya

Tumayo ako at hinarap siya

"Bumalik kana sa classroom mo" sabi ko at akmang aalis na sana ako ng pigilan niya ako sa pamamagitan ng paghawak niya sa kamay ko
"Ronnie? ganun naba talaga ka importante sayo si loisa?" tanong niya sa akin
"Julia, may klase pa ako at ikaw rin mamaya nalang natin to pag usapan" sabi ko pero hinigpitan niya ang paghawak sa kamay ko
"Ronnie? I really can't believe na mas importante na ngayon si loisa kesa sa akin" sabi niya
"Julia? wala na to sa usapan natin" sabi ko
" Bakit ayaw mong pag usapan to ronnie? Diba totoo rin naman na mas importante na ngayon para sayo si loisa kaysa sa pagkakaibigan natin?" tanong niya sakin
"Julia? mahalaga pa rin naman ang pagkakaibigan natin eh, binibigyan mo lang talaga ng ibang kahulugan pag magkasama kami ni loisa" sabi ko sa kanya
" Bakit Ronnie? anong gusto mong isipin ko pag magkasama kayo ni loisa na hanggang kaibigan lang yung pagtingin mo sa kanya? Kasi sa nakikita ko more than friends na yung pagtingin mo sa kanya, sa tingin mo okay lang yun sa akin? " sabi niya sa akin
" Why not Julia? dapat nga naka support ka sa akin dahil kaibigan mo ako" Sabi ko na ikapatak ng luha niya
"Kaibigan lang ba talaga ang tingin mo sa akin Ronnie? Hanggang dun nalang ba talaga ang kaya mong ibigay sa akin? Kailan pa ronnie? Hanggang kailan mo pa ba mapapansin yung nararamdaman ko? Sana kahit kunti man lang maramdaman ko na maging special katulad ni loisa pero hindi eh, Dahil kahit kailan si loisa pa rin, siya lang at walang iba" pagkasabi niya nun ay bigla na rin siyang umalis.








(Stay reading hope you'll like it)

-Authoriyaa💜

STILL INTO YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon