Ik schrok wakker uit een diepe slaap door Silke, die me keihard door elkaar schudde en gilde: "Joëlle, Joëlle! We gaan landen!!!"
Toen bedacht ik me ineens dat ik in het vliegtuig zat naar London. Ik probeerde over Silke heen naar buiten te kijken, maar het enige wat ik zag was een dik pak wolken. "Joëlle, we vliegen nu gewoon boven Engeland, zonder onze ouders, samen!"
"Aaah jaa, wauw, echt zó leuk!" Zei ik op een sarcastische toon, het was echt super leuk maar ik was net 2 minuten wakker en zelfs met die idioot drukke vriendin naast me heb ik nog even de tijd nodig om wakker te worden. "Dus, wat zullen we doen als we geland zijn, wil je al naar het hotel of gaan we al gelijk de stad in?" Vroeg ik maar om nog een beetje geïnteresseerd over te komen... "Zullen we eerst even naar het hotel gaan? Dan kunnen we onze spullen daar neergooien en dan boodschappen doen en.." Verder kwam ze niet want ik had al geantwoord dat het allemaal goed was en dat we dan in het hotel wel weer verder keken. Ik deed mijn Ipod in mn tas en gaf mn lege flesje drinken aan de stewardess die het afval op kwam halen, als laatste mn gordel om en.. "Joëlle, kijk!"
Ik keek naar buiten en zag allemaal gebouwen en wat me vooral opviel was de Theems die midden door die dichtgebouwde stad heen liep... "Wauw, wat mooi..." Is het enige wat ik zei en samen bleven we kijken hoe alles steeds groter en groter werd, en uiteindelijk hoe het grote vliegtuig met een bonk op de grond neerkwam. Nu was het allemaal wel heel echt, en ook ik begon nu stiekem wel kriebels in mn buik te krijgen... We zijn in London!!
