"WAUW JOËLLE WTF IS ER GEBEURT NET?" Silke staat gillend en springend voor mijn neus terwijl we wachten tot we naar buiten kunnen. "Ik...Ik weet het echt niet, dat was zoooo raar!" Ik denk na, nee war gebeurde er nou precies? Ik weet het zelf niet eens... Nouja, misschien zit ik wel in een shock en ben ik morgenochtend weer een beetje bijgekomen. "Zullen we maar naar het hotel gaan, ik krijg het een beetje benauwd en geloof ook niet dat ik helemaal op de wereld ben.." "Ja tuurlijk haha, doen we," antwoordde Silke vrolijk. We liepen langzaam de Arena uit en toen we buiten waren genoot ik van de frisse lucht. "Aaah frisse lucht doet me goed, jeetje wat een avond!" Ik kijk Silke aan die nog vrolijk een liedje aan het fluiten is. "Joehoe! Silke, contact?!" "Oh sorry, jaa was echt zooooo gaaf!" Ik glimlach en zwijgend lopen we terug naar ons hotel, allebei helemaal gesloopt. Als we de straat inlopen van ons hotel staan er allemaal zwarte busjes en heel veel mensen voor de deur. "Wat is daar aan de hand?" Ik kijk nog eens naar alle mensen en mannetjes in zwarte pakjes die alle mensen aan de kant duwen. De zwarte busjes rijden weg en langzaam lopen alle mensen ook weg. "Ik heb geen idee, maar ik ben moe, zullen we naar binnen gaan?" "Jaa is goed, ik ben ook kapot!" Silke maakt een zuchtend geluid en snel lopen we naar binnen, waar nog een paar mannetjes in pakjes lopen. Silke en ik kijken elkaar verbaasd aan maar Silke haalt haar schouders op en samen lopen we naar de liften. Als we boven aankomen realiseer ik me dat ik nog iets moet regelen voor het ontbijt van morgen. "Silke, ik ga nog even naar beneden, anders hebben we morgenochtend geen ontbijt." "Jaa is goed, ik ga wel alvast naar de kamer." Ik stap de lift weer in en druk op het knopje van de begane grond. Als de lift beneden is aangekomen loop ik snel de hoek om naar de balie maar ver kom ik niet want ik bots tegen een groot lijf aan, ik kijk omhoog en wat ik dan zie kan ik niet geloven...
