Elusive Heart (Eligible Heiress #2)

Chapter 31

Paglapag ng eroplano sa paliparan ay bigla akong napapikit sabay dasal at napahinga ng malalim pagkatapos. I need to calm my nerves before showing my face to the people in the Philippines.

Iilan lang ang tao na kasama ko rito sa business class at hinintay ko na muna na makaalis silang lahat bago ako tumayo at lumabas.

Ace will pick me up at danila ko ng hand carry ang regalo ko sa kanya para sa nakalipas niyang kaarawan na hindi ko na inabutan. Her birthday is early November at late November na ang nakuha kong flight pabalik kaya hindi ko na inabutan.

My phone pinged when I turned off my phone's airplane mode. Ace messaged me on messenger and she told me that she is already waiting for me outside.

Pagkakuha ko ng luggage bag ko ay mabilis akong lumabas para makita ang aking kapatid. Bukod sa init na sumalubong sa akin ay nagulat nalang din ako sa dami ng tao sa kabilang daan at nagsisiksikan para lang makakuha ng litrato. I guess nothing has changed, iba parin ang media pagdating sa amin.

"Media." Bulong ni Ace sa akin nang makalapit ako.

Niyakap ko siya ng mahigpit at kaunti nalang ay mababali ko na ang mga buto niya. I'm so happy to be back, at siya ang unang nakaramdam sa aking saya. I'm back!!

"Love the hair, Ate Serene." Bati niya sa buhok ko saka ko siya kinindatan.

Hindi na siya nag-iisa at tinalo ko pa ang light hair niya. I maintained my hair in Paris, I always do rooting every six weeks at kailangan ko rin iyong gawin dito. I will need a very good hair stylist to maintain my hair.

"Nakalimutan ko na ganito pala kainit sa Pilipinas." Sabi ko kasakay namin sa kanyang kotse sabay tutok sa aircon pagkatapos kong tanggalin ang aking jacket.

Natawa siya at kinamusta ang aking flight. Nagka-kuwentuhan pa kami tungkol sa baby boy ni Ate Hope na wala pa man ay pinanggigigilan ko na. I missed a lot at ngayon na nagbalik na ako ay babawi ako ng todo.

Tomorrow, I'll see them all pati si Lolo Joaquin. For now, magpapahinga muna ako. That's if I can with all the things running inside my head. Paglabas ko palang ng eroplano ay kung anu-ano na ang aking naisip na gawin.

Gusto kong gawin lahat agad-agad, but it should be one step at a time. Darating din at magagawa ko rin lahat ng kailangan kong gawin at the right moment. Patience.

I sent Lisa an email, saying na nakarating na ako safely and that I'll see her as soon as I settled in. Naiirita pa ako sa klima at masakit ang ulo ko sa jet lag. Wala parin akong maayos na tulog.

Kailangan ko na rin na ibalik ang Philippine local number ko. Ang daming kailangang ayusin pero bago pa lalong sumakit ang ulo ko ay humiga na muna ako para makatulog. Walang hirap naman akong nakatulog at nagising nalang ng madaling araw.

I need to adjust with the climate here and also my body clock or else, I will be a walking zombie during the day.

Nagbasa muna ako ng emails at pagkatapos ng ilang oras na pagtutok sa aking laptop ay lumabas na ako ng kwarto at nakitang gising na si Ace. Nakabihis na siya para pumasok sa kanyang trabaho.

"Morning, boss Ace."

Napalingon siya sa akin at nangiti.

"Morning, boss Serene."

She offered me coffee at hindi ko naman iyon tinanggihan. Kailangan kong magising para mamayang gabi ay makatulog ako kaagad. Inalok niya rin ako na sumama sa kanya para masamahan niya ako sa iba ko pang lakad, like getting a new phone with my old number back. The one I had in Paris can't be used here kaya kailangan ng bago.