MEZAR KUMARCILARI

27

     Pars'ı duymazdan gelerek koşmaya devam etti.
      Karanligin içerisinde tamamen içgüdüsüne dayanarak yol alıyordu. Hicbir şey göremiyordu. birkaç kez ayagı raylara takılıp tökezlese de  hiç birisinde düşmedi tünel boyunca gözleri karanlığa biraz da olsa alisti.

Duvara ulaşmıştı yalnız geldikleri dar tünelin girişini bulamadı. Eliyle duvarı yoklarken geniş tünelden gelen sesler tekrar ürkmesine yol açtı bazen arkasına bakıyordu Pars pesinden gelseydi eğer bu karanlıkta zor seçebilirdi şimdeyse kulübenin dahi ışığı gözükmüyordu heryer koca bir karanlıktı.

Ayağının dibinden bir şeyin hareket ettiğini sanarak Sevi panikle yere kapaklandı.

Tekrar kalkip duvari yoklamaya başladı sağa doğrumu yoksa sola doğrumu araması gerektigene bir türlü karar veremiyordu girişi bulazsa tünelde kaybola bilirdi yavas yavas kontrol ederken eli boşluga geldi Sevi girişi buldugu için sevinsede parsın pesinden gelmesini istiyordu umutla son kez arkasina bakti.

   Daha fazla beklemeyip dar tünele girip ilerlemeye başladı tünelde çok hızlı yol alamıyordu zeminin ıslaklıgı elbisesinin her yerine islemisti. Sıkıcı ve zor bir yolculugun ardindan  Amadi'nin odasina ulasti.

Pars tünele girdikleri kapagi kapatmamisti Sevi disari uzanip odaya goz gezdirdi kimse olmadigindan emin olunca yukari cikti.

Üzerinin ıslak ve pis olmasina aldiriş etmeden Amadi nin odasından çıkıp koridora geçti. Bu bolümde genelde seçilmişler vardi. Sevi asker olmamasına sevindi çünkü onlara hesap vermek zorunda kalabilirdi. Seçilmişleri artik önemsemiyordu zaten ne zaman bir kumarcı görseler kaçacak delik arıyorlardı. Ve yine öle olmuştu.

Sevi bir an once odasına gitmeye karar verdi Aleyna’yla konuşmalıydı. Pars onun da işin içinde olduğunu söylemişti. İsyanin asil amacini bilmek istiyordu.

Kendi odasinin da bulundugu üst Koridora cikti sagda solda seçilmişler koşuşturuyor bazılari duvar diplerinde ağlıyorlardı etrafta askerler vardı.
   
     Sevi askerleri görünce yavas ve temkinli adimlarla ilerledi.

Gerci askerlerin onu umursadikları yoktu. Herkesin ilgisi duvar dibindeydi Sevi odasına rahatça geçip gidebilrdi. Tam birikmis olan asker yiginin kenarindan geçerken merakına yenik düştü orada ne olduğuna baktı.

     Yerde boylu boyunca bir mezarcı uzanıyordu. Kapsonu ve maskesi yuzunun buyuk bir bölümünü gizliyordu maskesini askerlerden birisi çıkarttı.

    Sevi kim oldugunu göre bilmek için askerlerin yanına kadar yaklaştı yerde duran mezarcının başında Demir dikeliyordu.

     Arada sırada etrafına öfkeyle karışık emirler yağdırırken Sevi yi gördü sevi, demirin yüzünde ilk kez  endişe ifadesi görmüştü.

    Demir mezarcının kapüşonunu indirdi sevi adamı görünce tanimişti ilk görev gecesi konuşmak istediği adamdı bu yüzü sakallı olsa da alnı ve yüzünün diğer kısımları topraklamış saçlarinin büyük kısmi dökülmüştü. virüsün bedeninin büyük kısmına yayildigi belli oluyordu.

Sevi virüs kapmış bir mezarcının Yetina da bunca zaman nasil yakalanmadan hayatını devam ettirdiğini merak etti.

Adama bakarken bu düşüncelere daldığı için Demirin karsısına geldiğini kolundan tuttuğu an fark etti.

   Panikle kendini bir açıklama yapmak zorunda hissetti ne söyleyeceğine tam olarak karar veremeyince kekeledi.

Henüz Ağzından mantikli bir söz çıkmamıştı ki!

Demir ortalıkta dolanmasan iyi edersin ters giden bir seyler var dedi.
Sevi şaşkınlığını gizleyemedi tanıdığı Demir'in ona bağırıp tehditler savurmasını bekliyordu.

Başını sallayıp odasına doğru koştu kapıya elini koymasıyla acılan kapıdan içeri kendisini zor attı hemen kapiyi kapayıp Aleyna yi bulmak umudu ile odaya girdi.

    İçeride kimse yoktu üstelik uzun zamandir da kimse girmiş gibi gözükmüyordu arkadaşı için endişe duysa da yorgunluk ve uyku bedenini halsiz bıraktı yatağına uzanmasıyla uyuya kaldı.

    abihayat çiceginin uyku ve halisilasyonlar gösterme gibi yan etkileri olan bir bitkiydi onun da etkisiyle uyku tüm bedenine sahip çıkarken farklı bir boyuta yelken açmaya başlamıştı bile rüyalar alemimdeydi artık.

   Rüyalarında ise Pars, Edis, arkadaşlarının öldürülüşleri ve daha önce hiç görmemiş olduğu yaratıklar vardı.

Sevi rüyadan rüyaya geçis yapiyordu.

    En sonuncu rüya da; karanlıkta pars sevi ya elini uzattı, beni affet demişti. Sevi ona koşmak, sarılmak istiyordu. Pars in omzuna ufak bir yaratık çıkıgını gördü yaratik askerlerden saklanirken girdikleri labaratuvarda kendilerine saldiran ufak yaratiklardan birisiydi  tısladıktan sonra Pars'in boynunu ısırdı.

    Karanlıktan bir anda yüzlercesi çıkıyordu Pars aralarında kayboldu doğruca Sevinin üzerine geliyorlardı...
   
   Kulağına dolan ayak sesleri ve fısıltıların eşliğinde rüyalar kaybolmaya başlarken hızla kendine gelebildi.

      "Pars!" Diyerek uyandı.

       Ağzından çıkan kelimenin etkisi ile birlikte hızla doğrulurken karşısında onlara saldıran askerler ile birlikte sürekli Aleyna’ nın yanında gördüğü şu kızıl saçlı çocuk da vardı.

       Kızıl saçlı çocukla bir an için gözleri kenetlendi Sevi ne tepki verecegini bilemiyordu. Henüz tam olarak rüyanın etkisinden kurtulamamıştı. Daha doğrusu rüyada mı yoksa gerçek hayatta mı olduğunu anlamamıştı.

   kızıl saçlı cocugun   “Bu o kız." Dedigini duymasiyla birlikte silahını zaten Sevi'nin üzerine tutmuş olan asker hiç terettüt etmeden ateşledi.

Silahtan çıkan kurşundan farklı bir şeydi. Sevi'nin doğruca gögsüne isabet etti.

Vücuduna isabet eden bu sey bir ok gibi vücudunda duruyordu. Bir salise bile geçmemişti ki  Sevi'nin tüm vücudu acı içinde titremeye başladı. Kendine hakim ola mıyordu sanki tüm damarları elektrik akımına kapılmış gibiydi. Etrafında olup biteni hissedemez bi durumdaydı. Şuuru yavaşca Sevi'yi terk etmeye başladı.