MEZAR KUMARCILARI

14

  Ve beklemen an geldi. Başkan konuşma yapmak için kürsüye götürülüyordu biraz tuhaf bir hali var gibiydi. O kadar da yaşlı birisi olmamasına rağmen yanındakilerin yardımıyla zar zor yürüyordu. yüzünde sanki ağır bir makyaj var gibiydi. Başkanı başta duran en büyük taht misali heybetli koltuğa oturttular. Işıklar söndü. Tek bir spot başkanı aydınlatıyordu.

     Konuşmayı beklenen gibi başkan yapmadı. Yanındaki kadın kürsüye çıktı başka bir ışıkta onu takip ediyordu başkanı gösteren ışık daha sönük bir hal aldı.
Kadın çok resmi duruyordu salondakilerin aksine derin göğüs dekolteli vücudunu tam saran simsiyah bir elbise içindeydi konuşmaya başladı.

    “Bu savaş ve kaos ortamında barışın ve gelecek olan sağlıklı neslin devamını sağlayacak olan sizler seçim gününe hoş geldiniz. Dedi. salondan kuvvetli alkış sesleri yükseldi. Sığınagın geleceği sizlerin ellerinde partiyi başlatmamız için başkanımızın onayını bekliyoruz.

      Sonunda başkanın sesini duyabilecektik tüm dikkatler ona çevrildi. O ise sadece eliyle işaret vermekle yetindi. Hemen ardından konseyde tekrardan alkış tufanı koptu ışıklar bir an kesildi etraf zifiri Karanlıktı müzik sesiyle birlikte oda rengârenk bir yere dönüştü danslar, yemekler, içkiler sınırsız eğlence ilk kez konseyin içinde böyle bir eğlence görüyordu.

     “Aleyna bunu nasıl yaptın?” dedi. Rahat duya bilmesi için dudaklarını kulağına yaklaştırıp söylemişti.

     “Neyi?” dedi. Aleyna müzigin sesinden ne söylediğini tam anlayamamıştı.

     “Konseye niçin bizi aldilar biz soylulardan değiliz.”

     “Öle düşünme sevi bizde önemli insanlarız aslında olmamız gereken yerde tam olarak burası.”

    “Hadi kendini evinde gibi hisset.” Dedi tanımadığı bir kadının sesi. Kızlar sesin geldiği yöne döndüler. Bunu söyleyen kadın oldukça şaşalı kıyafetler giymiş gösterişli bir bayandı Yanlarına üç kişiyle birlikte geldiler ikisi erkek de bu kadına eşlik ediyorlardı. hepsi de Aleyna ‘yı yakından tanıyor gibiydiler kıyafetleri ve konuşmalarından zengin kısmında yer aldıkları belliydi.

    “Aleyna geldiğine çok sevindim hayatım.” Dedi. Bir taraftanda Aleynayi uzun yillardir taniyormus gibi iki yanagindan da optu elindeki icki kadefini cok degerli bir sey tutuyormus gibi hic birakimiyordu.

    “Merhaba Emilyan.” Diye karsilik verdi Aleyna

    “Bu güzel kız bahsettiğin arkadaşın mı?” diye sordu kadin bir taraftan Seviyi bastan ayaga kadar inceliyordu.

   “Evet arkadaşım sevi sana bahsetmiştim. Sevi bu da Emilyan Edis in habercilik eğitimine seçilmesini sagladı.

   Sesi konuşulanları tam olarak anlayamıyordu bu kadar yükses sesli müzige alışkın değildi nasil yani dedi.

   kadın sevinin yanına kadar sokuldu. Nerdeyse yanakları birbirine temas halindeydi kulağına doğru “Edis bizim yeni habercimiz." Dedi. Sonra arkasında bekleyen adama dönüp "onun haberci bölümüne götürülmesini sağla.”

   Adamın üzerinde beyaz takım elbise vardı. Seçilmişlere benziyordu. Onunda sarı saçları mavi gözleri vardı. Uzun boylu ve oldukça kaslıydı.

Emri alır almaz yerine getirmek için harekete geçti.

    “Kızlar benimle gelin!" Dedi. Emilyan, çok neşeli ve enerjik bir kadındı kıfetleri rengarenkti. "Sanırım size partiye özel bir şeyler giydirmeliyim.”