Mavi Çiçek Senfonisi

❤♾10

Playlist-》 Kahraman Deniz_ Suç Mahalli(Aşığım şarkıya🙆🏻‍♀️)

"Ne zaman iyi birşey olsa sonunun kötü olacağına inanmıştım. Belki de kötü olan herşeyin sonu iyiydi de biz inanmamaktan yanaydık..."

🦉🍯🍯🦉

İki gündür herşeyden habersizce bembeyaz odada öylece yatağımın üzerinde oturur vaziyetteydim. 48 saat, 2880 dakika. Koskoca iki gün evde yalnızdım. Batu'da ortalıkta görünmüyordu. Işıl'a birşey olmuş muydu?
Ona birşey olmamalıydı. Olamazdı. Meleğime birşey olursa ne yapardım.

Banyodaki aynadan kendi görüntüme baktım. Daha çok yıpranmış bir Kumsal'a bakıyordum. Saçlarım darmadağınık şekilde düzensizce topluydu. Birazda yağlanmıştı. Gözlerim ise ağlamaktan şişmiş ve kızarmıştı. Bana ne olmuştu?
Bu ben olamazdım.

Birazcık kendime gelebilmek için
Kendimi soğuk suyun altına bıraktım.
Banyoyu bitirdikten sonra iç çamaşırlarımı ve mor bornozumu giydim. Islak saçlarımı da hızla tarayıp banyodan dışarı çıktım.

Bembeyaz oda ruhuma uygun değildi.

Her banyodan sonra Simge saçlarımı tarar ve ardından İmge de örerdi. Kakaolu pudingim ise illa bir benimle uğraşmak için saçma yollara başvururdu. Bir ara banyodan çıkar çıkmaz yüzüme bir tabak un boşaltmıştı.

Özlemiştim...hemde çok...çoook

Kapının şiddetle açılmasıyla olduğum yerden sıçradım. Mavi gözler sinirle bana bakıyordu. O kadar kızgın ve öfkeliydi ki her an beni öldürebilirmiş gibi.
Ben yeni banyodan çıkmıştım değil mi?
Üzerimde mor bornozum vardı şuan...

Üzerime doğru geldi. Ne olmuştu buna. Ben ne yapmıştım. Yine mi kızıcaktı.
Geri geri ilerledim. En son yatağım engel olmuştu kaçmama. Bana yavaş yavaş yaklaşıyordu. O bakışlar hiç hayra alamet değildi ama yinede kötü düşünmek yok. Belki de ben çok önyargılıyım.

Tam önümde durdu. Niye öyle bakıyordu. Işıl'a birşey mi olmuştu...

Omuzlarımdan yatağa ittirmesiyle hızla yatağın üzerine düştüm. Belim yatağa sert bir şekilde düşmüştü.
Hala üzerime geliyordu. Ağırlığını üzerime vermesiyle gözlerimi kapattım. Ne yapıyordu böyle? Bornozumdan dolayı bacaklarım ortadaydı. Onun bacakları ise bacaklarımın üzerindeydi.

Gözlerimin içine o mavi delici bakışlarından yolluyordu.
Sessizliği bozup konuştu.

"HEP HATALAR YAPTIN. BEN NE YAPTIM. SAKİN OLAMADIM. SONRA SAKINLEŞTIM.SONRA DA SENİ AFFETTİM. PEKİ AMA BU DEFA NASIL AFFEDİCEM SENİ BAYKUŞ?"

Bağırarak konuşması kulaklarımı ağrıtacak kadar yüksekti. Baykuşu da özel olarak vurgulamıştı. Ben ne hatası yapmış olabilirdim ki? Bu defa beni affetmiyecek mi? Ben ne yapmıştım. Işıla birşey mi olmuştu. Olmaz. Olamaz.
Gözlerim herzamanki dolmaya başladı.

"Ben...bbirşey...yapmadımm...bak kitap alm_" lafımı tamamlamama bile izin vermemişti.

"ÇİLEĞİ SEN Mİ YEDIRDIN ONA?"

Çilek. Çilek ne alakaydı? Ben yedirmedim. Sadece o yemedi. Beraber yedik.

"Hayıır...bberaber yedik...yyani ben yiyinc_"

"SUS. SUS. SENİN YÜZÜNDEN ACI ÇEKTİ O LAN. ONUN ALERJİSİ OLDUĞUNU NASIL BİLMEZSİN!"

Çileğe alerjisi mi vardı? Ben nerden bilebilirdim ki. Onunla vakit geçirmek istedim sadece. Ama sonu hüsran biticeğini nereden bilebilirdim.