Mavi Çiçek Senfonisi

🖤♾36

"Galiba karanlıklar beni seviyor. Bu yüzden peşimi bırakmıyor. Oysa ben ondan o kadar nefret ediyorum...

Sevgi ve aşk da böyle değil miydi? Hep biri kaybetmez miydi?"

🌌

Sizin ışıklarınız yanıyor mu?

Belki de yanlış soruyu sordum. Siz hiç karanlıkta kaldınız mı? Ufak bir ışığa bile muhtaç kaldınız mı? Peki ya siz hiç ışıkların ortasındayken bile karanlıkta olduğunuzu hissettiniz mi?

Ben hissettim...

Ağrıyan başımın acımasız hissi yüzünden açılmak istemeyen gözlerimi zorla araladım. Oda yaşadıklarıma göre baya aydınlıktı. Güneşin ışıkları tüm odayı en ufak karanlıktan bile arındırmıştı.

Peki ya ben kendimi bu karanlıktan nasıl arındıracaktım?

Boynumda hissettiğim sıcak nefesle şekilli kaşlarım aniden çatıldı. Buz gibi olan yüreğimin ortasına bir ateş parçası atmışlardı sanki. Ve birazdan o kalp kül olacak gibiydi.

Kollarımın sımsıkı sardığı kişi kimdi? Tahmin ettiğim kişi miydi?

Hafif hareket etmemle boynumdaki nefesin yerini dudaklar aldı. Sonra yeşili kahvesinden çok elalara denk geldim.

Canberk?

İlk birkaç saniye ne olduğunu anlamayarak öylece birbirimize baktık. Sonra ben hızla ona sardığım kollarımı kendime çektim. O da gözlerini ovuşturduktan sonra üzerimden çekildi.

Neden gömleği üstünde değildi?

Peki ya benim neden üzerimde sadece iç çamaşırları vardı?

Korkuyla gözlerim büyürken ona döndüm. O öylece bana bakarken hızla beyaz örtüyü alıp üzerimi kapattım.

"B_bu ne demek?"

Bir şey demedi. Niye susuyordu?

"B_ben dün en son s_sarhoştum. Ya nasıl ? Ne oldu?"

Bana baktı sadece.

"Konuşsana ya! Niye susuyorsun!"

"Kumsal" dedi ve yanıma yaklaştı.

"Bir sakin olur musun?" Çok sakindi.

Alayla güldüm. "Dalga mı geçiyorsun?"

"Dün gece hiç bir şey olmadı"

Kaşlarım çatıldı "O zaman niye bu haldeyiz" diyerek yarı çıplak vücudunu işaret ettim.

"Bak her şeyi anlatıyorum. Dün gece aşırı derecede içtin ve sarhoş oldun. Eve gitmek istemediğini söyledin. Bende çareyi seni evime getirmekte buldum. Ama sen dün gece beni öpmek istedin"

Kaşlarım çatıldı "Yalan?"

"Olmaz dedim. Durdurmaya çalıştım. Ama sen o kadar sarhoştun ki beni öptün. Sonra uykuya daldın. Bende kıyafetini çıkardım. Beraber uyuduk. Bu kadar."

Derin bir nefes verdim.

"Ben sandım ki_"

"Öyle birisi değilim" dedi direk lafımı keserek.

"Biliyorum ama..."

"Güvenmiyorsun"

"Kimseye güvenemiyorum"

Bir süre sessizlik oldu. Sonra o harekete geçti. Giysilerini aldı ve bana döndü.

"Ben çıkayım. Duş almak falan istersen banyoyu kullabilirsin. Ben kahvaltı hazırlıyorum" dedi ve hızla odadan çıktı.