Córka Aslana ~ Piotr Pevensie

| ⚡️ NARNIA ⚡️

Miałam taki piękny sen... Jednak KTOŚ musiał mnie obudzić... Dlaczego akurat mnie? No ale wracając. Zostałam obudzona przez Łucję

- Grace wstawaj – powiedziała szeptem

- Yyy... Co? – zapytałam ziewając

- Idziesz ze mną do Narnii?- zapytała. I te słowa sprawiły że automatycznie wstałam z łóżka i poszłam za dziewczynką. Chęć zobaczenia rodzinnej krainy sprawiła że senność poszła w niepamięć. Łucja zatrzymała się przed szafą i otworzyła jej drzwiczki

- Gotowa? – zapytała

- Jasne – odparłam i weszłyśmy do szafy. Na początku nie działo się nic ciekawego. Jednak po chwili zamiast futer ujrzałam drzewa, a na nich biały puch...

- WOW – powiedziałam cicho. Nie wiedziałam że w Narni aż tyle się zmieniło... Zapamiętałam ją piękną, ciepłą in wiosenną krainą. A teraz widzę białe pustkowie....

- Podoba Ci się? – zapytała

- Oczywiście – odparłam – Ale zapamiętałam Narnię całkowicie inaczej

- A kiedy ją opuściłaś? – zapytała

- Gdzieś pięć lat temu – powiedziałam ze smutkiem. W Narni pewnie minęło gdzieś ze sto lat...

- Chodź poznasz Pana Tumnusa – powiedziała z uśmiechem, chwyciła mnie za rękę i pociągnęła w nieznanym mi kierunku – To tutaj – powiedziała wskazując na wielkie szare drzwi po czym dwa razy zapukała

- Tak? – za drzwi wyłoniła się twarz fauna.

- Witam panie Tumnusie – przywitała się łusia

- Och witaj Łucjo – powiedział z uśmiechem – A Pani to?

- Grace Smith – odparłam

- Niech mnie nie ma – powiedział – toż to sama córka Aslana i królowej Ester

- Więc mnie rozpoznałeś? – zdziwiłam się

- Oczywiście – przecież jest o tobie Legenda. O wielkiej potomkini lwiego ryku- Grace

- Wow – powiedziała Łucja – Grace jesteś sławna

- Wiem – odparłam z uśmiechem

- Zapraszam – powiedział Tumnus i otworzył drzwi tak byśmy mogły wejść

***Time Skip***

- No więc – zaczął Faun – Co tu robicie? – zapytał

- Nic właściwie – powiedziała dwunastolatka

- Przyszłyśmy pozwiedzać – oznajmiłam

- Czy wiecie jak bardzo to niebezpieczne? – zapytał – Czarownica na was poluje, a zwłaszcza na ciebie Grace i wy chciałyście tylko pozwiedzać? – zdziwił się

- Yyyy.... Tak? - odparłam

- Z kim ja żyję? – zdziwił się Faun

- No z nami – powiedziała radośnie Łusia

- Ehh... Lepiej już wracajcie – powiedział – zaraz Czarownica wyśle swoje wojska na przeszukiwanie domów – powiedział na co ja i Łusia spojrzałyśmy po sobie, ale grzecznie wyszłyśmy i udałyśmy się do szafy. Jednak przed latarnią zauważyłam pewną osobę

- Edek? – zdziwiłam się

- Co? – zapytała dwunastolatka

- Tam stoi Edek – wskazałam na niego palcem

- Ale co on tu robi? – zdziwiłam się

- Pewnie nas śledził – powiedziała Łucja po czym podeszłyśmy do chłopaka

- O Edmund ty też tu trafiłeś – uśmiechnęła się Łusia

- No jak widać- powiedział

- A co tu właściwie robiłeś? – zapytałam zauważając jak się spina

- N-nic może już chodźmy? – zapytał i poszedł w kierunku wyjścia....Oj Edek co ty tu robiłeś??? Obyś tylko nie spotkał się z tą wiedźmą...