B U Z K A L P

# 3

Tanımadığım yüzle karşı karşıya gelmek beni git gide korkuturken sıkıca tuttuğu bileğimin acısı kendini hissettiriyordu.

-"Bırakır mısınız?!"

Yanağında boydan boya belirgin çizik olan adamın iğrenç gülüşüyle kolumu çekiştirdim. Tuttuğu bileğime uyguladığı güçle sırtımı duvara yaslayıp üstüme geldi.

-"Ne güzel bir şeysin sen böyle ? Nereden çıktın bir anda ?"

Diğer elini yüzüme değdireceğini anladığımda göğsünden ittirmeye çalıştım ama tık etmedi. Korkudan nefeslerim düzensizleşmiş kalp ritmim artmıştı. Ne yapacağımı bilmezken içimden bir umut Karan'ın gelmesini diliyordum.

-"Bıraksana diyorum! Bırak !!"

Daha fazla yaklaşınca tek çareyi yüksek sesle bağırmakta bulmuştum.

-"Alin ?! " Merdivenden bir hışımla çıkan Karan'ı görünce Allah'a binlerce şükrettim.

-"Ne yapıyorsun lan şerefsiz bırak ?!" Adamı eliyle geri iterken kuş gibi çırpınan yüreğimi onda dindirmek için göğsüne sığındım. Sol koluyla beni sarıp kendine bastırırken diğer elini adama doğrulttu.

-"Seni öldürmeden siktir git burdan !"

-"Niye sinirlendin birader hoş kız tanışayım dedim." Hala yarım ağız pis pis sırıtıyordu.

Karan beni geri itip öne atılacakken gömleğine tutundum. Korkudan titrerken bir kavga vakasını kaldıramazdım. Bana ters bir bakış atıp olduğu yerden kımıldamadan tekrar elini omzuma koydu.

Merdivenin oraya arka arkaya dizilen bir sürü adam vardı. Hepsi birbirinden tehlikeli olduğu belliydi. Meraklı gözlerle baktılar.

-"Alın şu iti gözümün önünden !" İçlerinden birisi gelip kolunu tutunca itikleyip kendisi gitti.

-"Dağılın sizde bitti toplantı." diye tekrar bağırdı.

Gidenlerin arkasından bakmayı kesip bulunduğum noktaya odaklandım. Ellerim göğsünde ona sokulmuştum. Normalde imkansız olabilecek bir pozisyonu ikimizde bozmadan öylece kaldık.

-"Bir şey yaptı mı sana iyi misin ?" Bir kaç dakika sonra büyük elleriyle yüzümü kavrayıp gözlerimizi birleştirdi.

Hem şaşkınlıktan hemde geçmeyen korkumdan dilim tutuldu. Konuşamadım. Benim için mi endişeleniyor o ?

Başımı aşağı yukarı salladım.

Endişeli yüzünde kaşları çatılıp sinirli haline geçiş yapıldı.
-"Sana şu siktiğim odadan çıkmamanı söyledim ! Niye sözümü dinlemiyorsun ?!! Sanki laf olsun diye çıkma dedim !" Ellerini çekip derin bir nefes verdi ve arkasını döndü.

Onun sakinleşmesini beklerken bende rahatlamaya çalıştım.

-"Banyoya gidiyordum. Bir anda geldi kolumu tuttu." diye açıkladım.

Sinirli solumasına devam ederek konuşmak yerine odasına gitti. Uzun zamandır böyle heyecanlı bir olay yaşamamıştım.

'

Ertesi günler standartlaşmış olarak geçti. Sabah kahvaltıyı hazırlayıp gelmesini bekledim. Her zamanki saatinde merdivenlerden ayak sesi duyuldu.

-"Günaydın Karan bey." dedim masanın oraya gelince.

Bu sabah kadife lacivert bir ceket giyinmişti. Söylemesem ayıp olur çok yakışmış.

-"Günaydın , kahvaltını yaptıysan hazırlan benimle geliyorsun."

Onunla ?

Daha önce böyle bir istekte bulunmamıştı.