# 9

87.9K 3.7K 297
                                    

Alışveriş merkezinin önünde Halit amcanın gelmesini beklerken ellerimi ağırtan karton çantaları ayak ucuma bırakacağım sırada arabayı gördüm. Saat 5'e kadar sürekli gezmiş kendime bir şeyler almıştım.

Ön kapıyı açınca yüzüme vuran sıcak klima nedeniyle gülümsedim.

Üşümüştüm.

-"Hava çok soğudu dondum." dedim oturup kapıyı kapatırken.

-"Evet kızım baya soğuk hava."

Dört beş karton çantayı arkaya koymak için başımı çevirdiğim an gördüğüm kadınla donakaldım. Hiç fark etmemiştim ! Çantaları ayaklarımın yanına bırakıp yüz ifademi düzelttim.

-"Merhaba hoşgeldiniz görmedim sizi kusura bakmayın." dedim çabucak.

Yaşlı bir kadındı. Anneannesiydi galiba. Beyaz tülbentiyle Anadolu kadınlarımızı yansıtıyordu. Ama nedense pek güler yüzlü gelmedi bana.

-"Hoşbulduk kızım. Sen Nazlı mısın yoksa ?" dedi ciddi ifadesiyle.

Gözlerimiz Halit amcayla birleşti. Yeniden kadına bakıp başımı iki yana salladım.

-"Hayır ben Alin efendim. Karan beyin evinde yardımcı olarak çalışıyorum." dediğimde kaşlarını çattı.

-"Hizmetçi misin yani ? Pek öyle durmuyorsun." dedi üzerimi incelerken.

-"Paraya ihtiyacım olduğu için değil. Hem çalışmak istiyordum hem de Karan beyin bir çalışana ihtiyacı vardı." Arkaya dönük durmaktan boynum ağırmaya başlamıştı.

-"Anladım , bende Karan'ın anneannesi İlkay."

Gülümseyip
-"Memnun oldum İlkay hanım." dedim ve önüme döndüm.

-"Adı geçmişken Nazlı'yı da çağır bir göreyim Halit."

-"Tabi alır getiririm." derken telefonu çalmaya başlamıştı. Kulağına küçük aleti takıp arabaya bağlı duran telefondan Karan beyin aramasını yanıtladı.

-"Efendim Karan bey."

-"Yoldayız efendim."

Fark ettim de bir kaç saattir görmediğim adamı özlediğimi hissettim. Çatık kaşlı yüzünü , kusursuz bedenini...ah mükemmel bir adam.

Halit amca yandan bana bakınca ona döndüm.

-"Evet Karan bey Alin'i de aldım. Anneannenizi ben aldım teyzeniz diğer arabada. "

Beni mi sordu o ?

Sırıtmak için yüz kaslarımı zorlayan dudaklarımı ısırdım.

-"Tamam Karan bey." dedikten sonra kapattı.

-"Bir şey mi olmuş Halit amca ?" diye sordum kendimi tutamayıp.

-"Yok bir şey olmamış. Geliyor muyuz diye aradı."

Anladım gibisinden başımı sallayıp yerime sindim. Uzun yol boyunca sessiz kalmıştık. Otoparka girince duran arabadan sabırsızlıkla indim. Gözlerim Karan'ı görmeye can atıyordu.

-"Ne tuhaf evmiş burası. Yeni mi taşındı buraya ?" Arabadan inen İlkay hanım etrafa baktı.

-"Evet bir iki yıl oluyor İlkay hanım. " diye yanıtladı Halit amca.

Demek ki onlarda uzun zamandır gelmiyorlar.

-"Bırak abi biz götürelim." Bir adam arabanın bagajından çıkarılan bavulu Halit amcanın elinden aldı. Önden gidip asansörün kapısını açtım.

B U Z K A L PHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin