ATM 1:A Total Mess (FBS#1)

Chapter 2 (Editted)

Changes

Angelo's POV

Medyo traffic sa dinaanan namin. Ano pa nga bang aasahan mo sa EDSA?

Tiningnan ko ang babaeng nasa tabi ko na... tsk. Akalain mo, nakatulog?!

Mukhang napagod nga yata siya sa biyahe. Sabagay, malayo ang Europe.

Tiningnan ko ulit siya. And there's a lot of things changed in her. A LOT. She's more beautiful than before. Nag-iba na rin siya ng taste sa pananamit. Dati kasi hindi mo siya mapagsu-suot ng dress kahit na formal ang pupuntahan. Shirt and jeans lang ang palagi niyang suot.

And the way she talks... she's cussing that I doubt if she knew how to use before she fly to London. All in all, she's way too far than before.

Napansin kong pawis na pawis siya. Nakakapagtaka dahil malamig naman sa kotse ko. Hindi ko nilagay sa pinakamalakas ang aircon dahil masyado ng malamig if I will do that. I wonder why...

Then it strucks me! Maybe it's because malamig ang temperatura sa London at naninibago siya.

Nilakasan ko na lang ang aircon kahit malamig na. Mainit ngayon dahil summer na. At kaya umuwi siya dito sa Pilipinas ay dahil sa reunion ng buong family ng Salazar at Martinez. I know, ayaw niyang umuwi dito pero napilitan siya dahil tinakot siya ng daddy niya na puputulin ang allowance niya kapag hindi siya umuwi.

I check her out, tulog naman siya e! She wouldn't know.

She's wearing a black, tight dress na may manggas na hanggang sa elbow niya na nakatupi sa dulo with a white stiletto na napakaraming straps. Teka! Kelan pa siya nahilig na gumamit ng sapatos na may heels? And I think her shoes was about four or five inches... I don't know.

Oh, anyway, I n't care about that.

Pero mukhang masyadong maikli ang dress niya na above the knee. Samantalang dati hindi mo siya makikitang nagsusuot ng mga damit that showing too much of her skin. She was conservative... Was.

Napunta ang mata ko sa mukha niya. Hindi pa rin siya gumagamit ng makeup but there's no problem about that. Because even I don't want to admit it, she's really beautiful...

Her nose is pointed, but not that much. And she has thin, pink lips...  Nakaka-tempt na hali- STOP IT, ANGELO!

Hindi ka dapat ganyan mag-isip sa kanya!

Her cheeks is reddish kahit hindi siya mag-blush on. And her eyes is closed- WHAT THE HELL?!

"If you're done checking me out, will you please start driving 'cuz the cars in front of us already moved."sabi niya ng may nakakalokong ngiti.

"Sa wakas, nakita rin kitang ngumiti."I said and her smile quickly fades away. Umiwas siya ng tingin but I saw her blush. I can't help but be amuse.

"Shut up!"iritang sabi niya while looking at the window.

"I love you're cheeks."pang-aasar ko pa.

Natigilan siya tapos ngumiti sa 'kin. "Wait... You love my cheeks?! Oh my god! I didn't know that you're gay!"sabi niya sa akin habang pinipigil ang tawa. Bigla kong tinapakan ang brake at kamuntikan na siyang masubsob sa harapan dahil hindi naman na nakasuot ang seatbelt niya. Don't know why she removed that earlier.

"Why the fvck did you do that?!" she hissed.

"You're like a cussing machine! Is that what you've learned in London?!" I bursted. Nakakapikon kasi 'yung pagmunura niya, e!

Mukhang nagulat siya sa pagsigaw ko sa kanya but she quickly composed herself back to the emotionless one. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya at bigla siyang nagbago ng ganito.