ATM 1:A Total Mess (FBS#1)

Chapter 54

Kidnap

Samantha's POV

It's been 3 days since all happened.

"Say aaahhh."I just looked at him. What is he doing? Nababaliw na po ba ang asawa ko? Oh, Lord!

"Sam, kain na. You need this. C'mon."itinapat niya ulit sa bibig ko yung kutsara. Still, I just looked at him.

"What?"inis na tanong niya."Sam, eat this. Kailangan mo magpa-lakas."I know na pinagpapasensiyahan lang ako ni Angelo.

"I'm not weak."I replied.

He sighed."Fine. Hindi ka na mahina. Pero manghihina ka kung hindi ka kakain."sabi niya.

"Ayaw."iling ko.

"Ano ba gusto mo? Ayaw mo ba nito?"tanong niya.

"Uwe."I pouted. Ayaw ko kasi dito sa hospital. Why? Dahi nung bata pa ako ay inatake si daddy and siyempre, isinugod siya sa ospital. Once lang ako pinayagang dalawin siya with my nanay Minda. At hindi ko nagustuhan. May mga nadadaanan akong pasyente na maghihingalo at itinatakbo sa emergency room while their love ones are crying. And for an eight-year old kid, that's very traumatic. I don't wanna be on their shoes. But definitely, I've been there, I've done that. Wala kang magagawa kung hindi panuorin na lang ang taong mahal mo na naghihirap...

"Sam? Are you with me?"I was awaken back to reality when I heard his voice.

I smiled at him to assure that I'm okay. Mukha kasing nag-aalala siya e.

"Pa'no ka makakauwe kung ayaw mong kumain?"napaisip naman ako sa tanong niya.

"Fine."payag na ko...

He smiled."Good."tapos ayon! Sinubuan niya na ko.

Maya-maya naman ay pumasok yung doktor. Napangiti ito ng makita ang ginagawa ko.

"You're doing good, Mrs.Salazar."sabi nito na ikinatuwa ko.

"So it means pwede na ko umuwi?"hopeful na tanong ko.

Tumango ito. Yes! Yes! Uuwi na ko!

"But first, let me talk to your husband after mong kumain."sabi niya.

"No, doc. Sasama na sa inyo si Angelo. Kaya ko naman kumain mag-isa e. Di ba, Angelo?"magpo-protesta pa dapat ang magaling kong asawa kaya inunahan ko na ng puppy look.

He heaved a sighed."Fine."he said, defeated.

Napatingin naman kami sa doctor ng tumawa ito."You two look good together."komento nito na ikinangiti ni Angelo, kaya napangiti na din ako.

Angelo's POV

"You're wife is making a good progress. And I know that the reason is you."sabi ng doktor.

"Of course, doc, ang galing ko kayang mag-alaga."I cracked a joke.

The doctor chuckled."Yeah, I think."sabi nito."Unlike other woman that suffered her situation ay na-trauma or hindi naman kaya na-depressed. And its really good to know na mabilis ang recovery niya."sabi ng doktor na ikinatuwa ko.

"Doc, kelan siya pwedeng i-discharge?"tanong ko dahil alam kong gustong-gusto na ni Sam maka-uwi.

Ngumiti ang doktor."In her case, pwede na siyang umuwi. Nakapag-pahinga na siya ng husto at naibalik na din ang lakas niya. But that doesn't mean na pwede na siyang sobrang magpagod."I nodded.

Pagkapasok ko sa room ni Sam, I saw her peacefully sleeping. Hinila ko naman ang isang monoblock chair na nasa gilid at umupo sa gilid ng kama ni Sam.