The Search For Everything

|| Chapter 19 ||

Met een enorm boeket aan zonnebloemen loop ik de oprit van het Porter huis op. Het is inmiddels een week geleden en Flynn zou vandaag thuis komen. Safiya is meegekomen en houdt zelf een enkele zonnebloem vast.

"Ben je nerveus?" Vraagt Safiya.

Ik druk op de bel en kijk haar aan. "Een beetje, waarom wilde je zo graag mee?"

"Helpen, je weet nooit echt wat je moet doen bij Flynn."

Ik trek mijn wenkbrauw omhoog. "Ik weet prima wat ik moet doen bij Flynn." Zeg ik.

"Als jij dat denkt."

"Waar komt deze sass vandaan ukie?"

De deur gaat open voordat ik antwoordt kan krijgen. Poppy glimlacht. "Flynn is er zo met papa."

Ik glimlach. "Dankje Pop, mogen we naar binnen?"

"Vooruit dan maar." Lacht ze.

Safiya huppelt naar binnen waar we Francine treffen. Als ze me opmerkt glimlacht ze. "Hij miste je."

"Echt?" Vraag ik.

"Ja, maar weet wel dat we voor hem hulp zoeken. Twee keer een overdosis gaan we deze keer serieuzer aanpakken. Hij moet clean worden, aan zichzelf werken." Zegt Francine.

"Een kliniek?" Vraag ik zacht.

Francine knikt. "Ik weet dat je hem wil helpen en dat doe je ook. Maar twee keer ging het fout."

"Je geeft toch mij niet de schuld van de overdosis?" Vraag ik verontwaardigd.

"Nee, maar hij vindt je al voor een hele lange tijd leuk en het gebeurt als er iets met jou gebeurt."

"Ik heb zijn kant van het verhaal gehoord en hij zei dat het voornamelijk kwam omdat hij wist dat Harrold vreemd ging en hij hem had bedreigd. Hij is door veel stress en gevoelens gegaan maar ik ook, ik vindt het nogal verontwaardigd dat je dat van mij denkt."

Ik ben gekwetst. Dit zeg je niet.

"Alaine het gaat hier om mijn bloedeigen kind." Zegt Francine.

Op dat moment gaat de deur open. Flynn loopt als eerste naar binnen en kijkt me aan. Zijn haar is warrig, zijn ogen rood en hij kijkt uitgeput.

"Kleine."

Ik glimlach.

Francine loopt naar hem toe en omhelst hem. Flynn omhelst zijn moeder terug en drukt een kus op haar wang. Als hij zich losmaakt van zijn moeder omhelst hij Poppy stevig en wendt zich dan tot mij.

Flynn gaat voor me staan en pakt de zonnebloemen vast, zijn handen over de mijne.

"Je zou bellen." Zeg ik als hij me in zijn armen neemt.

"Ik mocht mijn telefoon niet gebruiken van de zuster." Zegt Flynn.

Ik sla mijn armen om zijn middel en neem zijn geur in mij op. Flynn breekt zich los van mij.

"Maar je mocht gerust meerdere keren langskomen hoor." Grinnikt hij.

"Ik wilde geen last zijn tot je familie."

Flynn rolt met zijn ogen. "Alsof ik dat niet zelf al ben."

Ik grinnik en kijk hem aan. "Ga nou maar uitrusten, je bent zo moe."

"Nee ik wil je de uitleg nog geven." Zegt Flynn.

Hij kijkt Francine aan. "Mag ik een stuk met haar wandelen of moet ik daarvoor een enkelband om?"

Francine kijkt geschokt naar hem, ik ook.

"Flynn zoiets zeg je niet." Fluister ik.

"Niet te ver. En smeer je in Flynn, anders verbrand je."