Mijn vader en Francine zijn beide niet thuis als ik thuis kom. Poppy en Safiya zijn bij een slaapfeestje dus ik ben alleen thuis. Ik weet niet waar Flynn is, dat wil hij vast.
Ik loop naar de keuken en haal er een pak sap uit. Ik zet die op het aanrecht neer als de voordeur opengaat.
Flynn stapt naar binnen en kijkt mij recht in de ogen aan. "Ik hou van je."
Mijn adem stopt.
"Je weet dat ik alleen van jou hield, niet van Bella. En het feit dat je nog steeds denkt dat ik van haar hou, dat kwetst me." Zegt Flynn.
"Wat zou jij doen als je via Joey erachter komt dat ik met hem zou bellen? Hoe zou je je dan voelen?" Kaats ik terug.
"Niks want ik vertrouw je!" Roept Flynn.
"Waarom praat je er dan niet over met mij?! Waarom Flynn?!" Roep ik terug.
"Omdat.... omdat.... ik weet het niet."
Ik zucht diep voordat ik het glas sap in een keer op drink. Flynn blijft stil.
"Ik kwam zo snel als ik kon naar je toe toen je de overdosis had. Ik wijkte niet van je zijde, ik gaf je ruimte. En wat deed Bella? Bella gaf je de overdosis en bespotte je."
Ik pak mijn telefoon van het aanrecht en doe hem in mijn broekzak. "Ik zeg niet dat ik de makkelijkste ben maar je moet echt dingen op een rijtje zetten Flynn."
Ik pak ook mijn sleutelbos en loop naar de voordeur. Flynn kijkt zwijgend toe als ik de voordeur open trek.
"Stella kom!" Roep ik.
Stella die op de bank sliep loopt naar me toe en ik pak haar riem. Ik doe die in stilte om.
"Doe geen dingen waarmee je dit nog erger maakt." Fluister ik.
"Als jij terug komt." Zegt Flynn.
"Dat hangt van jou af Flynn." Zeg ik.
Ik ga naar buiten en staar even naar Stella. "Waar wil je heen?" Vraag ik zacht.
Stella trekt me mee en we lopen naar het park. Daar ga ik zitten op een bankje en laat de ruzie tussen mij en Flynn bezinken.
Ik ben niet de makkelijkste, Flynn is ook niet de makkelijkste maar ik weet gewoon niet wat ik hiervan moet vinden.
Bella is een bitch.
What's new?
Maar serieus, waarom accepteert ze niet gewoon dat Flynn niet meer onder haar greep is. Fuck man.
Ik staar voor me uit, niet goed wetend wat ik moet doen. Stella piept en kijk naar haar. Ze legt haar kop op mijn schoot en ik aai haar.
"Ik weet niet wat ik moet doen Stella." Fluister ik.
Ik ben niet diegene die compleet de fout in ben gegaan. Maar Flynn ook niet.
Flynn is dan wel soms een moeilijke jongen, hij zou dan wel een reden hebben. Maar ik belde ook Joey toen ik een angstaanval had. Ik vertelde Flynn toen wel dat ik dat toen had.
Dit is moeilijk.
~*~
Ik doe de riem van Stella af en hang hem op. Ik trap mijn schoenen uit en trek mijn jas uit.
Ik zie geen teken van Flynn maar hoor wel luide muziek. Ik slik mijn gevoelens weg als ik de trap op ga.
Ik klop op de deur. "Flynn?"
Geen reactie.
Ik leg mijn hand op de klink en maak de deur open. Flynn ligt op bed, zijn ogen gesloten. Zijn borstkas gaat op en neer.
De muziek staat nog steeds hard en ik loop naar de stereo om die uit te zetten. Ik doe de gordijnen dicht en doe het licht bij het bed aan. Ik staar nog even naar hem voordat ik een kus op zijn wang druk en de kamer verlaat.
Beneden begin ik met koken. Ik maak iets simpels en maak ook wat te eten voor Flynn. Dat bord bedek ik met aluminiumfolie en breng het naar zijn kamer. Ik leg het bord op het bureau neer en ga daarna naar beneden.
Ik eet en ga daarna huiswerk maken. Terwijl ik daarmee bezig ben worden mijn oogleden erg zwaar en ik gaap.
Op dat moment gaat de kamerdeur van Flynn open. Ik kijk naar boven en maak oogcontact met Flynn. Ik vouw mijn armen over elkaar en leg mijn hoofd erop.
Ik sluit mijn ogen voor even en ik hoor tegenover mij de stoel naar achteren gaan.
"Ik heb echt nooit gebeld met Bella nadat wij met elkaar op gingen trekken." Zegt Flynn.
Ik kijk hem even aan en kijk dan weer weg. "Waarom Canada?"
"Mijn tante woont daar." Antwoordt Flynn.
"En was dat zo moeilijk om te zeggen?" Vraag ik.
"Nee, maar da-"
"Waarom vertel je de rest dan niet ook gewoon? Het gaat hier om je mentale gezondheid, die is even belangrijk als he lichamelijke. Dus vertel ook maar waarom je er de laatste tijd moe uitziet." Onderbreek ik hem.
"Weetje dat het heel veel pijn doet om van een meisje te houden en dan weg te moeten? Ik kan niet slapen omdat ik elk moment wat ik hier nog heb bij je wil zijn. Ook wil ik niet dat alles waar we het over hebben mijn mentale gezondheid is." Vertelt Flynn.
"Maar je mag het niet voor me verzwijgen Flynn, dat is niet goed voor je." Zeg ik zacht.
"Iedereen zegt dat het oké is om het erover te hebben, maar het is zó moeilijk om het erover te hebben." Zegt Flynn.
"Ik had na de dood van mijn moeder angstaanvallen, nu nog steeds. Maar ik praat er met mijn vader over want die heeft er ook last van. Maar het is minder sinds ik met jou omga Flynn, want als ik met je praat, help ik mezelf ook." Vertel ik.
Flynn zucht.
Ik zucht.
"Net als het jou kwetst dat je weg moet, kwetst het mij dat je niet naar me toe komt."
"Ik wilde je nooit kwetsen Alaine, nooit." Fluistert Flynn.
Ik sta op en loop om de tafel. Flynn gaat staan, net snel genoeg om mij in zijn armen te nemen. Ik sla mijn armen om zijn middel en Flynn houdt me stevig vast.
"Het spijt me, ik beloof dat ik voortaan naar je toe kom." Zegt Flynn.
"Ik zal altijd naar je luisteren." Fluister ik.
A/N
Bless u :)
Famke
JE LEEST
The Search For Everything
Teen FictionWINNER WATTY'S 2019 NIEUW VOLWASSEN Na de zelfmoordpoging van de populaire Flynn is hij het zwarte schaap van de school. Alaina komt per toeval met hem in contact en het is het begin van een unieke vriendschap. Alaina laat hem de mooie dingen van h...