|| Chapter 22 ||

838 47 3
                                    

Het moment dat de bel gaat staat Charlie ineens naast me. Ik kijk haar vragend aan.

"Is hij oké?"

"Flynn? Ja, maar ik ga niet het vogeltje zijn dat je de zoete roddels gaat vertellen." Zeg ik.

"Ik vraag of hij oké is maar eigenlijk ook of jij oké bent." Zegt Charlie.

Ik pak mijn rugzak in en til hem op tafel. "Ik weet dat jij te maken hebt met mijn drogering, ik hoef je excuses nog niet."

Met dat gezegd loop ik het klaslokaal uit en ga naar de parkeerplaats. Als ik bij mijn auto in de buurt kom zie ik een bekend figuur.

"Waardeert Francine dit wel?" Vraag ik.

Flynn haalt zijn schouders op. "Denk het niet."

Ik pak mijn autosleutels en steek ze in het slot.

"Moet je een lift?"

Flynn leunt tegen mijn auto en schudt zijn hoofd. "Ma haalt me op, we gaan naar een praatgroep."

"Een praatgroep? Hoezo dat dan weer?" Vraag ik.

Hij haalt zijn schouders op en zucht. "Ze denk vast nog dat ik problemen heb. Ik verwijt haar niks."

"Wil je dat ik een keer mee ga?" Vraag ik.

"Nee kleine, jij doet al genoeg voor me."

"Waarom noem je me steeds kleine?" Vraag ik.

"Omdat je klein en schattig bent." Zegt hij en hij knijpt in mijn wang.

Ik rol met mijn ogen en stap in. Ik rol het raam naar beneden. "En jij bent irritant en lang."

Flynn grinnikt en leunt naar binnen. "Maar toch vindt je dat niet erg."

"Nee maar je weet dat je moeder mij niet meer zo waardeert dus ga anders maar naar waar jullie hebben afgesproken." Zeg ik.

Flynn laat een pruillip zien. "Maar zie ik je dan vanmiddag nog?"

"Hangt van je moeder af, sowieso moet zij nog goedkeuring geven voor dat kamp." Antwoordt ik.

"Ik sneak het huis wel uit."

"Ja doe dat maar, gaat Francine echt waarderen." Ik rol met mijn ogen.

"Je vader vast ook." Grinnikt Flynn.

"Ik denk dat hij je dan voor het avondeten zou uitnodigen." Zeg ik schouderophalend.

"Zou ik niet verschrikkelijk vinden, hij kan mega goed koken."

Ik grinnik en ga wat comfortabeler in mijn stoel zitten. "Ik zal het doorgeven, we gaan traditioneel Japans eten." Zeg ik.

"Sushi?"

"Flynn er is meer dan sushi als je aan Japans eten denkt hoor."

Flynn rolt met zijn ogen. "Maar je bent ook al bewust dat dat kamp volgende week is?"

"Zo vroeg?" Vraag ik.

"Jup, examen zooi begint al in Januari dus ze doen het eerder."

Toen Joey vorig jaar op kamp ging kwam hij kapot terug. Kennelijk hadden ze een uitgebreid nachtprogramma toegevoegd.

"Dat gaat nog veel beloven." Zucht ik.

"Geen zorgen kleine, ik ga je ook nog wakker houden in de nacht." Zegt hij met een knipoog.

"En wat wil je dan doen?" Vraag ik brutaal.

"Daar kom je dan nog wel achter." Grijnst Flynn.

"We moeten het hebben over ons." Zeg ik zacht.

Flynn kijkt me aan. "Vanavond oké? Ik beloof langs te komen."

"F-Flynn ne-"

"Ik moet gaan." Flynn loopt weg voordat ik de kans heb.

"Flynn als je bij mijn raam staat roep ik Stella!" Schreeuw ik achter hem aan.

~*~

"Dus hoe is het met je boy?" Vraagt mijn vader terwijl hij groenten snijd.

Ik snij varkensfilet voor de katsudon en zucht. "Hij zou vanavond langs komen om te praten, maar hij ontweek mijn vraag. Toen ik hem een berichtje stuurde waarom kreeg ik geen reactie."

"Ben je niet een beetje paranoïde?"

Ik leg het mes neer. "Heeft mam je ooit zo bespeeld?"

Mijn vader grinnikt. "Zeker, je moeder was een killer queen, ze bespeelde me maar deed dat alleen bij mij."

Ik ga op het schone aanrecht zitten en doe mijn haar in een staart. "Doet hij hetzelfde bij mij?"

"Kiddo je moet niet het slechtste van die jongen denken." Zegt mijn vader.

"Ja maar hij heeft ook niks meer van hem laten horen." Zeg ik.

"Ik ga Safiya boven halen, misschien wil ze helpen." Zeg ik.

Ik loop richting de trap als de bel gaat. Ik kijk mijn vader aan, we verwachten niemand.

"Ik ga wel, haal jij Saf maar."

Ik knik en loop de trap op. Als ik bij haar kamer kom loopt ze zelf al naar buiten.

"Hey smurf, kom je helpen met de katsudon?" Vraag ik.

"Kiddo!?" Ik kijk naar de loft naar beneden en zie Francine, Poppy en Flynn staan.

Flynn heeft een kapotte lip en zijn knokkels bloeden. Francine kijkt alsof ze een spook hebben gezien en Poppy weet van niks af aan haar blik te zien.

"Wat is er gebeurd?!" Vraag ik als ik zo snel mogelijk de trap af ren.

Ik pak Flynn zijn gezicht vast en hij kijkt opgefokt.

"Harrold kwam langs en haalde het gehele huis door elkaar. Flynn kwam op dat moment naar beneden en heeft Poppy en mij in de voorraadkast verstopt. Vervolgens zijn ze gaan vechten."

Ik kijk naar Flynn die zijn ogen neerslaat.

"Hij wilde haar pijn doen." Fluistert hij.

"Jullie kunnen zolang blijven als jullie maar willen. We waren avondeten aan het koken, we dekken wel extra voor jullie." Zegt mijn vader.

"We zijn er voor jullie." Zeg ik.





A/N




Famke

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Famke

The Search For EverythingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu