|| Chapter 09 ||

916 51 14
                                    

Ik doe zo snel mogelijk mijn sneakers aan ren pak mijn autosleutels.

"Flynn als Saf vraagt waar ik ben zeg maar pap een schop onder zijn hol ga geven." Zeg ik als ik de twee jongens voorbij loop.

"Natuurlijk kleine zal ik doen." Zegt Flynn.

Ik ren naar mijn auto en rij snel naar mijn huis.

De fotodoos  is alles wat ik nog van mama heb samen met haar gala jurk. Beide liggen ze onder mijn bed maar de doos is dus gepakt voor mijn vader.

Zodra ik bij mijn huis ben klim ik uit mijn auto en loop met oorlogsgeweld het huis in.

"Pap!" Schreeuw ik kwaad.

Ik loop naar de keuken en zie daar mijn vader keuken.

"Waar zijn de foto's?!" Roep ik.

"Ook goeiemorgen." Zegt mijn vader.

"Fuck goeiemorgen, wáár is de doos?"

"Die met de polaroids?" Vraagt pap.

"Nee die met de dode vogels, natuurlijk die met de polaroids!" Roep ik.

"Ga naar je kamer." Hij klinkt neutraal.

"Wat?!"

"Alaina Vanity Rose Parker ga naar je kamer."

Ik gehoorzaam voor de verandering en loop onze stalen trap op. Ik duw de houten deur open en mijn mond valt open.

Net boven mijn bed en net onder mijn plank vol met planten hangt een enorme lijst. En wat het ingelijst heeft zijn alle polaroids van mijn moeder.

"Oh my god." Zeg ik zacht.

Mijn vader verschijnt niet veel later in de deurpost en ik draai me om.

"Alvast voor je 18e verjaardag over een paar maanden. Die Tinder date van gisteren werkte toevallig voor een inlijsten winkel, ze heeft dit voor ons gedaan. Haar kosten waren wel een date met mij." Legt mijn vader uit.

Het maakt me niks uit.

Ik omarm mijn vader. "Het spijt me ik ben soms echt een slechte dochter, zeker als ik boos ben."

Mijn vader streelt mijn haar en kust mijn voorhoofd. "Geeft niks lieverd."

"Ik bel Joey wel of hij Saf kan ophalen als dat mag." Zeg ik.

We laten elkaar los en ik kijk naar de foto's. "Echt super bedankt."

"Geen dank kiddo, bel Joey maar en vraag of hij wil blijven eten."

"Is goed pap." Zeg ik met een glimlach.

Ik pak mijn telefoon en draai het nummer van Joey.

"Hey gaat het?"

"Hey, ja het gaat geweldig. Kun je met Saf naar ons huis komen, je blijft eten trouwens." Zeg ik.

Joey grinnikt. "Lekker subtiel liefje."

Ik maak kotsgeluiden. "Wil je me nooit meer zo noemen?"

"Liefje."

"Kom gewoon en doe de groeten aan Flynn."

Ik hang op en begin te huilen van blijdschap.

~*~

Joey en ik gaan na het eten in de hangmat liggen. Ik heb mijn arm om zijn borst. Joey heeft zijn hoofd op mijn hoofd gelegd en zijn armen om mij heen.

The Search For EverythingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu